เคยสัญญากับคนไกลไว้นานแล้ว ว่าเจ้าแก้วมิกลับกลายหายไปไหน ยังเป็นแก้วกุดั่นเจ้าขวัญใจ ยังอยู่ในคำสัญญาไม่ลาเลือน แต่คนไกลใจยังอยู่คู่ตัวไหม อยู่แดนไกลสุดตาฟ้าไม่เหมือน ในรอยทางรอยข่าวยังเฝ้าเตือน ความเป็นเพื่อนมีแค่ไหน..อย่างไรกัน รักษาตัวอย่าให้ไข้ถามหา การศึกษาพากเพียร..เรียนนะขวัญ อาจจะเหนื่อยอีกมากมายไปหลายวัน ปลายทางนั้นปริญญาคอยท่าเธอ ท่องใส่ใจอนาคตงดงามนัก อีกความรักยังงามหรูอยู่เสมอ อาจไม่เหมือนวันแรกพบได้สบเจอ แปลกไหมเออยิ่งไกล..ใจยิ่งจาร จดจำจากวันนี้ไปในวันพรุ่ง รอฟ้ารุ่งราตรีใหม่ในสถาน จะนานเนิ่นกี่ราตรีทิวาวาร ก็ยังซ่าน..ยังสม..ภิรมยา ยังเป็นแก้วเป็นขวัญเหมือนวันก่อน ฝากคำอ้อนมาอีกหนให้ค้นหา ไม่ได้หวังสิ่งใดในพสุธา ปรารถนาแค่รอรับวันกลับคืน ขอที่ว่างในซอกใจไม่มากนัก ให้ตระหนักคนทางนี้มิเป็นอื่น อีกกี่คน..กี่ใคร ไม่ยั่งยืน ทั้งหลับตื่นโปรดจงรู้..อยู่เพื่อใคร
มารแมงมุม 15 ส.ค. 2546 16:15 น. - ID 37828 
1179
3
0
15 สิงหาคม 2546 22:02 น. - comment id 160329
พุดรอคนไกลมาหลายฤดูฝนแล้วค่ะ ปลูกกล้วยไว้ยันแทงหน่อออกยอดออกลูกและหวีไหวรอแล้วรอเล่า..เขาก็ยังไม่กลับมา
15 สิงหาคม 2546 23:37 น. - comment id 160406
ให้รู้ไว้ใจคนไกลยังคงมั่น มิเปลี่ยนผันสลายกลายเป็นอื่น ยังรอรักของคนทุกวันคืน ไม่มีทางเป็นอื่นอย่างแน่นอน ***เป็นกลอนที่ไพเราะและงดงามด้วยความหมายมากเลยค่ะ ยังไงขอให้คุณและเขาใจตรงกันนะค่ะ อย่าได้ผิดหวังจากการรอคอยเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ***
16 สิงหาคม 2546 12:03 น. - comment id 160520
แหะๆ รอไม่ไหวจนเค้ามายึดบ้านแหละ อิอิ **** แวะมาเยี่ยมนะคร๊าบบบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
