อย่าเสียใจได้ไหมคนดี อย่าร้องไห้อย่างนี้จะได้ไหม ด้วยเพราะฉันเป็นห่วงเป็นใย ไม่อยากให้เธอเศร้าเสียใจอีกเลย ทำไมเธอไม่ลืมเขา ลืมความรู้สึกเก่า ๆ ความห่วงหา ทำไมเธอต้องมาเสียใจเสียเวลา กับคนไม่มีค่าและความจริงใจ จมอยู่กับความหลังที่เจ็บปวด กับความร้าวรวดให้ปวดสมอง ทำไมไม่ลืมเขาไปเพื่อดึงใครเข้ามาประคอง ทำไมจะต้องอยู่กับความหม่นหมองลำพัง ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ เธอยังมีฉัน มีคนที่ต้องการจะห่วงหาและผูกพันอยู่ตรงนี้ ทำไมเธอไม่เคยจะเห็นความปรารถนาดี ที่ฉันมีให้เธอทุกนาทีบ้างเล่าเธอ
ผู้หญิงไร้เงา 29 ส.ค. 2546 22:24 น. - ID 38441 
1601
21
0
29 สิงหาคม 2546 22:57 น. - comment id 164208
ไม่เสียใจ แต่ร้องไห้ ด้วยเสียดาย ที่งมงาย เผลอปล่อยจิต คิดลุ่มหลง เรื่องความรัก ยังขยาด หากพลาดลง ไปลุ่มหลง สาวไร้ใจ ให้ร้าวราน
29 สิงหาคม 2546 22:58 น. - comment id 164209
ใจฉันนั้นมีเพียงหนึ่งดวง ใจหวงห่วงหาแทบอาสัญ เมื่อคิดตัดใจแทบจาบัญ สุดบั่นใจรักหักใจลา
29 สิงหาคม 2546 23:11 น. - comment id 164214
หน้าส่วนตัว
ถึง คุณชัยชนะ
เรื่องความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
ยังต้องใช้ใจอาวรณ์คอยห่วงหา
หากรักสาวไร้ใจแล้วทุกเศร้าในอุรา
ลองหันมารักหญิงไร้เงาไม่เศร้าใจ
***ดีไหมค่ะ จะได้เลิกเศร้าเสียที อิ อิ***
ถึง คุณShibumic
ใจฉันนั้นมีเพียงหนึ่งดวง
แม้ว่าจะถูกล่อหรือลวงยังห่วงหา
ก็เพราะรักจึงรักหมดในอุรา
ถึงแม้จะเสียน้ำตาก็ยอม
***ความรักหละค่ะ ทำให้ใจต้องเป็นอย่างนี้ แต่รักเดียวใจเดียว ทำไมไม่เจ็บครั้งเดียวแต่กลับเจ็บตลอดก็ไม่รู้เหมือนกันนะค่ะ เรื่องความรักอธิบายยากจริง ๆ เลย***
29 สิงหาคม 2546 23:14 น. - comment id 164217
ไม่มีใจไม่มีใครในว่างเปล่า แม้แต่เราไร้ตัวตนจนเสียขวัญ มันเดียวดายคล้ายโลกร้างเพียงลำพัง ดับตะวันดับฝันหล้าดับดาราฝันมันสิ้นแล้วดับดวงใจ!
29 สิงหาคม 2546 23:36 น. - comment id 164230
ไม่มีใจไม่มีใครให้ว่างเปล่า แต่ยังมีหญิงไร้เงาที่เฝ้าฝัน อยากให้พี่พุดพัดชาเป็นสุขทุกคืนวัน และสมดั่งใจฝันทุกวันเวลา ***คุณพี่พุดยังมีผู้หญิงไร้เงาอยู่เป็นเพื่อนทั้งคน ฉะนั้นไม่ได้อยู่กับความเดียวดายแน่นอนค่ะ รับประกันสัญญาด้วยเกียรติเลยค่ะ และยังเป็นกำลังใจให้คุณพี่พุดสมหวังในทุก ๆ สิ่งเสมอค่ะ***
30 สิงหาคม 2546 01:06 น. - comment id 164300
ห้ามไม่ให้เสียใจ.. ห้ามไม่ได้เพราะไปรักเขา ห้ามใจนี้ให้อยู่กับตัวของเรา ห้ามมอบใจให้เขา...ไม่ได้เลยจริงๆ ก็เลยเศร้ากันอยู่ตรงนี้ไงคะ น้องตูน มาทักทายสาวไร้เงากับอารมณ์กลอนที่เหงาๆ จ้ะ
30 สิงหาคม 2546 01:18 น. - comment id 164311
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว
เป็นเพราะห้ามหัวใจตัวเองไม่ได้
เลยต้องมาเจ็บจนเจียนตายอยู่อย่างนี้
ถ้าห้ามรักห้ามหัวใจตัวเองได้คนดี
จะได้ไม่เจ็บและเศร้าอย่างนี้ในทุกวันเวลา
***นั่นนะซิค่ะ ถ้าหามได้คงไม่เจ็บและเศร้า แต่จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาไม่เหงานะค่ะ ก็จะเหงาได้ไงมีคุณพี่ดอกแก้วอยู่เป็นเพื่อนทั้งคนจริงไหมค่ะ***
30 สิงหาคม 2546 09:07 น. - comment id 164338
เป็นงาน ที่ ให้กำลังใจ ดีจังค่ะพี่ตูน
จมอยู่กับความหลังที่เจ็บปวด
กับความร้าวรวดให้ปวดสมอง
ทำไมไม่ลืมเขาไปเพื่อดึงใครเข้ามาประคอง
ทำไมจะต้องอยู่กับความหม่นหมองลำพัง
............อ่านแล้วซึ้ง.............
30 สิงหาคม 2546 09:16 น. - comment id 164342
ก็เพราะรักเค้าไง ลืมไม่ได้หรอกคนดี ไม่ว่าจะผ่านนานเป็นปี ก็ลืมคนคนนี้ไม่ได้เลย แวะมาทักทายพี่ตูนคนดี ช่วงนี้เศร้าใจมากคะ ว่างๆจะเข้ามาคุยด้วย ขอเมลล์ไว้เพื่อได้คุยกันนะ
30 สิงหาคม 2546 10:58 น. - comment id 164352
ดีค่ะ....เศร้าจังนะ
30 สิงหาคม 2546 11:38 น. - comment id 164356
อยากขอโทษที่ทำให้ร้องไห้ ฉันเสียใจที่เเธอเป็นแบบนี้ ฉันนั้นเป็นฅนไม่ดี ไม่สมควรคู่กับเธอ
30 สิงหาคม 2546 12:16 น. - comment id 164377
เศร้าจังเลย ขอให้หายดีเร็วๆนะครับ เป็นกำลังใจให้ฮะ
30 สิงหาคม 2546 14:49 น. - comment id 164415
...ใช่เสียใจที่เขาไปหรอกนะเจ้า เพียงแต่เราเศร้าเกินกว่าจะหาใหม่ คบเขามาตั้งหลายปีไม่มีใคร เกาะกั้นใจก็มลายไปตั้งนาน ...ด้วยเชื่อมั่นว่าเขานั้นจะยังอยู่ ใจไม่ดูใครใครตามกล่าวขาน จึงทุ่มเททั้งใจในวันวาร มิพึ่งพานสิ่งใดมากั้นใจ ...พอวันนี้ไม่มีเขาใจเราเจ็บ เหมือนมีเล็บจิกที่ใจเกินกล่าวไข ยากจะบอกกับใครไม่เสียใจ ที่บอกได้ไม่มีใจแล้วคนดี สวัสดีครับ.......มันคงเร็วเกินไปนะครับที่จะไม่ให้เสียใจนะครับ
30 สิงหาคม 2546 16:16 น. - comment id 164421
คนเก่าก้อเรื่องของคนเก่าเรามายึดติดกับปัจจุบันดีกว่า
30 สิงหาคม 2546 16:24 น. - comment id 164426
อย่างนี้ต้องใช้เวลา
30 สิงหาคม 2546 16:47 น. - comment id 164428
อืมๆๆ .. แหะๆ มาชื่ชมผลงานครับ ว่าแต่ปวดฟันจังแฮะ >_
30 สิงหาคม 2546 17:35 น. - comment id 164438
ไปเถอะเธอฅนดี ฉันฅนนี้ไม่มีอะไดีพอสำหรับเธอ ไม่ขออยู่ตรงนี้เพื่อให้เธอเจอ ไม่ต้องมาเพ้อถึงฅนอย่างฉัน ฉันฅนนี้มีฅนใหม่ เพราะหัวใจฉันนั้นมักง่าย ไปเถอะหัวใจฉันกลับกลาย ห่างหายจากใจเธอนิรันดร์ independe
30 สิงหาคม 2546 21:42 น. - comment id 164467
ถึง คุณใจปลายทาง
รู้ไหมน้องอ้อมจ๋า
อ้อมชอบประโยคที่พี่ซึ้งอุราเสมอ
บทช่วงนี้เป็นบทที่ชอบมากเลยรู้ไหมเธอ
แสดงให้เห็นเสมอว่าเราใจตรงกัน
***น้องอ้อม รู้หรือเปล่าบทที่น้องอ้อม พี่ก็ชอบมากเหมือนกันเลยค่ะ***
ถึง คุณเจ้ามอมแมม
ก็เพราะรักเขา
เราจึงเศร้าอยู่อย่างนี้
ทำไมไม่ลืมเขาเสียที
ลืมเสียซิคนดีฉันคิดว่าเธอนี้ลืมเขาได้จริง ๆ
***สวัสดีค่ะน้องเจ้ามอมแมม มีปัญหาหรือจ๊ะ ปรึกษาได้นะ ยินดีเป็นเพื่อนและพี่สาวให้เสมอจ๊ะ เมล์พี่ใช้สองเมล์คือ toontoone@thaimail.com หรือ toon_to_one@hotmail.com ถ้าจะคุย msn พี่จะออนไลน์จะเฉพาะกลางคืน ช่วงประมาณ 21.00 23.30 น. แต่ถ้าใช้เมล์เพื่อส่งข้อความอะไร ก็ใช้เมล์แรกนะค่ะ เพราะส่วนใหญ่จะเช็คเมล์แรกมากกว่าเมล์ที่สองนะค่ะ เป็นห่วงเสมอนะจ๊ะ***
ถึง คุณตะแหง่ว
อย่าเศร้าไปเลยคนดี
บทกลอนบทกวีก็เพียงเท่านั้น
ไม่มีอะไรจริง ๆ ในทุกวารวัน
เพราะชีวิตฉันเป็นสุขทุกวันเวลา
***อย่าเศร้านะค่ะคนดี ทุกบทที่ผู้หญิงไร้เงาแต่งตอนนี้เป็นการแต่งตามอารมณ์จากการใช้เพลงบางเพลงประกอบนะค่ะ ฉะนั้นอย่าเศร้าเลยนะค่ะ เป็นห่วงเป็นใยค่ะ***
ถึง คุณจ๋า
ไม่ต้องขอโทษที่ฉันนั้นร้องไห้
เพียงแต่ถ้าห่วงใยและยังห่วงหา
โปรดลืมเขาไว้กับกาลเวลา
แล้วมาเริ่มกันใหม่ได้ไหมหนาคนดี
***อย่าคิดมากซิจ๊ะน้องจ๋า ความรักไม่ใช่ความผิดนะจ๊ะ คนเรามีสิทธิ์จะรักใครก็ได้***
ถึง คุณเรือใบ
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มา
แต่จริง ๆ แล้วหนาตัวจริงผู้หญิงไร้เงาหาเศร้าใหม่
ด้วยบทกลอนบทนี้แต่งจากความรู้สึกอิงบทเพลงขอโปรดเข้าใจ
มันใช่ชีวิตจริง ๆ ของผู้หญิงไร้เงาไม่นะคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ และต้องขอโทษด้วยที่ทำให้เข้าใจผิด จริง ๆ แล้วผู้หญิงไร้เงาไม่เศร้าเหมือนบทกลอนหรอกค่ะ***
ถึง คุณตะเกียงแก้ว
หากพี่บอกพี่ไม่เสียใจ
ที่เขาไปแล้วทำไมใจกลับเชย
ทำกับน้องด้วยการให้รอคอยกับท่าที่เฉยเมย
แถมพี่ยังเอ่ยให้น้องนี้ต้องช้ำใจ
คำว่าไม่มีหัวใจให้ใครแล้ว
รู้ไหมคนฟังกินแห้วไปเท่าไร
เป็นคำที่ทรมานจิตใจมากเกินไป
รู้ไหม ๆ เสียใจกับคำนี้มากมาย
แต่ยังไงจะรอพี่ ณ ที่เก่า
ที่ ๆ เคยคอยเฝ้าคอยห่วงหา
สักวันหนึ่งพี่อาจเห็นความดีให้น้องนี้อยู่ในสายตา
และเป็นคนที่ห่วงหาแทนเขาเสียที
***สวัสดีเช่นกันค่ะ จะเร็วจะช้าก็คงต้องทำใจทั้งนั้นแหละค่ะ คุณตะเกียงแก้วค่ะ ผู้หญิงไร้เงาจะบอกว่าไม่ว่ายังไงนะค่ะ ผู้หญิงไร้เงาก็ชอบกลอนของคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆขึ้นทุกวันแล้วนะค่ะ ชอบจริง ๆ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอบคุณนะค่ะ สำหรับกลอนที่ร่วมแจมด้วยกัน ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
ถึง คุณyamazea
ก่อนจะมาถึงปัจจุบัน
เราจะผ่านอดีตมาทั้งนั้นเธอรู้ไหม
และเป็นอดีตที่ยากเกินจะทำใจ
ให้ลืมไปได้ในหัวใจจริง ๆ
***ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำดี ๆ ถ้าคนเราลืมอดีตได้ง่าย ๆ คงดีนะค่ะ***
ถึง คุณpheem
สิ่งที่จะใช้เยียวยารักษาหัวใจ
คือวันเวลานั่นไงรักษาได้ดีที่สุด
รับประกันสักวันต้องสิ้นสุด
และก็สะดุดหยุดรักเขาได้เอง
***วันเวลาคือสิ่งที่ดีที่สุดค่ะสำหรับเรื่องแบบนี้ เห็นด้วยค่ะ***
ถึง คุณเมจิคเซี่ยน
ถ้าปวดฟันต้องไปหาหมอ
อย่ามัวรั้งรอเอาไว้นะรู้ไหม
เพราะถ้าปวดฟันอย่างนี้เรื่อยไป
คุณจะเสียสุขภาพนะรู้ไหมคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาชื่นชม แล้วยังไงอย่าลืมไปหาหมอฟันนะค่ะ งานนี้หมอใจรักษาไม่หายแน่เลย อิ อิ***
ถึง คุณ independent
ถ้าฉันไปได้จริง ๆ
คงจะเป็นการดีอย่างยิ่งสำหรับเธอใช่ไหม
งั้นฉันขอหลีกทางให้ห่างไกล
ไม่ให้เธอต้องเศร้าเสียใจกับฉันอีกต่อไปแล้วกัน
และขอให้เธอนั้นสุขสันต์
กับเขาคนนั้นคนใหม่
คนที่เธอรักเขาในหัวใจ
และขอให้สุขกับชีวิตใหม่นะคนดี
***แหมเล่นไล่เขาอย่างนี้ เขาคงเสียใจนะ จ๊ะน้องจ๋า***
31 สิงหาคม 2546 06:21 น. - comment id 164526
ก้อลืมไม่ลง ก้อรักจนหมดใจ ก้อรักแทบขาดใจ ทำไงจึงจะลืมได้ หมดใจให้เขา ทุกนาทีที่เหลืออยู่ ลืมเข้าระบบสมาชิก
31 สิงหาคม 2546 07:26 น. - comment id 164536
ที่รัก..อย่าน้อยใจ...
หากใคร..เค้าไม่เห็น...
..อยากจะขอให้เว้น....
นู๋เรน..จะเป็น..คนที่รู้ใจ...
วันนี้..จะตามกวน...
อย่ารวนเร..ที่เรนใกล้...
..แค่วันเดียว..อย่าไกล...
เรนจะได้...กวนกาละแม...ท้างงวัน...
อิอิอิ....
โห้ยย...เรน..พยายามแล้ววนะคะ...
มัย? ..จบแบบนี้...
..ม่ายรู้เล้ยย...
ซาแว๊ปปป.....
31 สิงหาคม 2546 07:33 น. - comment id 164537
มาเถิดหน้าคนดี เอนกายลงที่ตรงนี้ พี่มีอ้อมแขนคอยกอด อย่าลังเลหันเหเอื้อนออด อย่าให้ความทุกข์เป็นมอด คอยกัดกล่อนชีวา..... อ่านกลอนของผู้หญิงไร้เงาแล้วนึกถึงเพลงเก่าๆ เดี๋ยวนี้ไม่มีไฟจะแต่งเองซะแหล่ว อิอิ
31 สิงหาคม 2546 16:57 น. - comment id 164569
แผลในกายรักษาได้ไม่นานนัก แผลอกหักรักษายากหนักหนา ใครได้พบกับตัวถึงรู้ว่า มันหนักหนาจนชีวาจะมลาย ****สุทธิ อสุทธิ ปัจจัตตัง *** ความบริสุทธิ์ ไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตน
31 สิงหาคม 2546 21:34 น. - comment id 164578
ถึง คุณกุหลาบไร้ใจ
การจะตัดใจจากใครสักคน
คงต้องใช้เวลาปลงนานแสนนาน
แต่ถ้ามีใครมาเป็นส่วนช่วยประสาน
อาจทำให้รักร้าวรานจบได้ง่ายลง
***การจะลืมใครนั้นเป็นสิ่งที่ทำยากมาก ๆๆเลยค่ะ นอกจากจะหาใครมาทดแทนหรือไม่ก็ใช้เวลาเป็นเครื่องทำใจแทนนะค่ะ***
ถึง คุณrain
หากน้องเรนจะกวนกาละแมกับพี่
ให้รีบกวนเร็วรี่พี่รออยู่
เมื่อไหร่กาละแมกวนเสร็จคงได้ดู
ว่ารสชาดกาละแมที่กวนอยู่เป็นเช่นไร
***แหมเป็นกลอนที่น่ารักจังเลยค่ะ แต่ไม่รู้ว่ากวนเสร็จหรือยัง พี่รอชิมอยู่นะค่ะ น้องเรน***
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
ถ้าไฟไม่มีจะเติมเชื้อให้
เอาให้มอดไหม้ด้วยใจที่ห่วงหา
แต่ขอบอกไว้ก่อนนะคนดีในชีวา
ห้ามเติมเชื้อไฟกับใครอีกหนาในชีวี
***ใครจะเชื่อหละค่ะ ว่าคุณฤกษ์ จะไม่มีไฟ ออกจะเก่งในการแต่งกลอนขนาดนี้ ยังไงผู้หญิงไร้เงายังรออ่านผลงานคุณอยู่นะค่ะ แต่ถ้าไม่มีไฟจริง ๆ จะเติมให้ค่ะ อิ อิ***
ถึง คุณสายรุ้ง
แผลในกายง่ายนักเมื่อรักษา
ไม่กี่วันเวลาก็คงได้จะเห็นผล
แต่ถ้าแผลอกหักรับประกันในบันดล
ไม่มีทางเห็นผลจนวันตาย
***แผลกายหายง่าย แผลใจหายยาก จริง ๆ ค่ะ และขอบคุณค่ะสำหรับข้อคิดเตือนใจนะค่ะ ความบริสุทธิ์ ไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว เป็นอะไรที่เตือนใจดีจริง ๆ ค่ะ***
31 สิงหาคม 2546 22:14 น. - comment id 164585
นั่นน่ะซิคะ ทำไมไม่เห็นกันบ้างหนอ... อารมณ์เดียวกันเด๊ะเลยค่ะ ขอโทษนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยือนช้าไปหน่อยค่ะ อิอิ :)
31 สิงหาคม 2546 22:51 น. - comment id 164588
ถึง คุณตามฝัน
แค่แวะมาหาก็ดีใจ
ฉะนั้นไม่ต้องขอโทษไปใยหรอกคนดี
แค่แวะมาหาแค่เท่านี้
ก็สุขใจแล้วคนดีจริง ๆ
***แค่คุณตามฝันแวะมาเยี่ยมเยือนก็ดีใจแล้วแหละค่ะ จะช้าจะเร็วไม่ว่ากันอยู่แล้ว***
1 กันยายน 2546 11:35 น. - comment id 164625
จมอยู่กับความหลังที่เจ็บปวด กับความร้าวรวดให้ปวดสมอง นั่นดิ หยิกแก้มเค้าคนนั้นให้ตื่นจากภวังค์ได้แล้ว
1 กันยายน 2546 12:27 น. - comment id 164634
ถึง คุณละอองน้ำ
ถึงจะหยิกจะหยอกเหย้า
ใช่ว่าเขาจะตื่นจากภวังค์เหมือนเก่านะเธอจ๋า
ด้วยจริง ๆ ในอุราที่ผ่านมา
เขาเห็นค่าแต่เพียงคนอื่นฝืนจำใจ
ฉะนั้นจะทำอย่างไรก็ไร้ประโยชน์
เพราะในใจเขามีโจทก์ให้ฝันใฝ่
เป็นคนเดียวที่เขาคิดมีใจ
คือคนไกลที่ไม่เห็นค่าเขาไงคนดี
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
1 กันยายน 2546 15:04 น. - comment id 164645
ทำไมหน๋อถึงได้รักแต่เขา หัวใจเราจึงเศร้าและหวั่นไหว พบแต่ความเจ็บช้ำระกำใจ แผลข้างในร้าวลึกเกินเยียวยา..
1 กันยายน 2546 20:30 น. - comment id 164659
ถึง คุณนู๋หน้าแดง
ทำไมหนอหัวใจเราให้เขาหมด
ไม่มีเหลือให้ปรากฎกับใครอื่น
ทำไมหนอหัวใจเขาไม่ยั่งยืน
รักมากลายเป็นอื่นได้อย่างไร
***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
