12 พฤศจิกายน 2546 15:06 น.
นู๋หน้าแดง
ก้อเธอไม่เคยรักใคร
เธอคงไม่ซาบซึ้งกับความห่วงใยห่วงหา
ทุกสัมผัสของดอกไม้ในแววตา
เธอก็ไม่อาจรับรู้ได้ว่าเป็นอย่างไร
เรื่องราวที่หัวใจจะบ่งบอก
รู้บ้างเปล่าวว่าแสดงออกจากตรงไหน
ก็เพราะว่าคนอย่างเธอไม่เคยรักใคร
เธอจะรู้ได้อย่างไรว่าใครเขารักเธอ
12 พฤศจิกายน 2546 12:59 น.
นู๋หน้าแดง
font color=#0000FF>
ถึงมิได้เป็นหมอศัลยกรรม
แต่สามารถทำได้เรื่องแค่นี้
เพียงส่งมีดมาเร็วๆหน่อยคนดี
ข้าพเจ้าจะเร็วรี่ปิดคดีฆ่าปาดคอ
1 ตุลาคม 2546 17:03 น.
นู๋หน้าแดง
เปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า
มองจากรอยปากกาที่เขียนไว้
มีเรื่องราวของเธออยู่ทุกหน้าไป
อ่านครั้งใด ใจหาย เสียดายเวลา
ทอดสายตาอ่านอักษรทุกบรรทัด
คล้ายถูกจัดฉากให้เป็นเช่นภาพฝัน
ตลอดทุกนาทีจะมีเธออยู่เคียงข้างกัน
โลกสดสวยสว่างพลัน เมื่อได้เจอ
ปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า
เข้าใจว่าทุกอย่างต้องมีวาระเสมอ
ไม่ผิดใช่ไหมที่หัวใจยังรักเธอ
เปิดสมุดความทรงจำแล้วเผลอ..
..หวังพบเจอ อยู่ไม่คลาย..
28 กันยายน 2546 23:56 น.
นู๋หน้าแดง
อยากบอก คิดถึง เธอ
โลกหมุนมาพบเจอความสดใส
สายตาอบอุ่น มองแล้วเข้าใจ
เป็นแรงผลักดันที่ยิ่งใหญ่ ตลอดมา
ขอบคุณที่เป็นเธอ
หยิบยื่นความสม่ำเสมอให้รักฉัน
ขอบคุณโลกใบใหญ่สร้างไว้คู่กัน
ตราบนี้จนนิรันดร์ รักแท้ มอบแด่เธอ
25 กันยายน 2546 21:53 น.
นู๋หน้าแดง
ทำไมฉันถึงต้องรักเขา
ทั้งๆที่รู้ว่าระหว่างเราเป็นไปไม่ได้
ก็มันรักไปแล้ว จะให้ทำยังไง
ทุกๆอย่างมันคงสายไป..
..ทั้งๆที่รู้ถึงอย่างไรก็ไม่ได้ใจเธอมา..
หน้าส่วนตัว
1015
