เปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า
มองจากรอยปากกาที่เขียนไว้
มีเรื่องราวของเธออยู่ทุกหน้าไป
อ่านครั้งใด ใจหาย เสียดายเวลา
ทอดสายตาอ่านอักษรทุกบรรทัด
คล้ายถูกจัดฉากให้เป็นเช่นภาพฝัน
ตลอดทุกนาทีจะมีเธออยู่เคียงข้างกัน
โลกสดสวยสว่างพลัน เมื่อได้เจอ
ปิดสมุดบันทึกอย่างช้า - ช้า
เข้าใจว่าทุกอย่างต้องมีวาระเสมอ
ไม่ผิดใช่ไหมที่หัวใจยังรักเธอ
เปิดสมุดความทรงจำแล้วเผลอ..
..หวังพบเจอ อยู่ไม่คลาย..
1 ตุลาคม 2546 23:47 น. - comment id 171381
เปิดสมุดบันทึกความทรงจำ ที่มีเธอเป็นคนนำซึ่งคุณค่า เขียนไว้มากเรื่องเราเศร้าอุรา เพราะเธอมาห่างหน้าไม่กลับคืน ***กลอนไพเราะจังเลยค่ะ***

2 ตุลาคม 2546 04:44 น. - comment id 171461
เปิดสมุดอย่างช้า.....................ช้า อ่านทุกหน้า................ที่เคยใกล้ ฝากคำรัก...............ไว้ข้างใน ฝากหัวใจ...........ใต้ปกงาม

2 ตุลาคม 2546 21:50 น. - comment id 171667
ขอบคุณพี่ tiki มากที่มาให้กำลังใจ- ดีใจมากค่ะ
ทอดสายตาอ่านอักษรในบรรทัด
ยิ้มได้กับบางเรื่องที่ถูกจัดให้เป็นภาพฝัน
ยังสวยสว่าง งดงาม ข้ามคืนวัน
รักทุกบทตอนในนั้น รักทุกวันที่มีเธอ
-ขอบคุณพี่ตูนที่มาให้กำลังใจ กลอนไพเราะ จะพยายามเขียนคะ-
เปิดสมุดบันทึกอย่างช้า-ช้า
อ่านแล้วรู้ดีว่าทุกอย่างมีวาระเสมอ
ถึงวันนี้เธอหายไปไม่พบเจอ
แต่ยังเปิดลิ้นชักความทรงจำเพื่อได้เจอ..
..อยู่ไม่คลาย..
