๏ ณ แคว้นงามนามเล่นโคเคนเขต ข้างประเทศลิโพที่โก้หรู หริ่งเรไรไล่เรียงฟังเสียงดู ดั่งจะรู้แคว้นนี้มีมงคล ครั้นราตรีสี่ทุ่มชนกลุ่มน้อย นั้นมาคอยต้อนรับอย่างสับสน เสียงอื้ออึงตึงตังอย่างกังวล ว่าสายฝนเจ้าแคว้นคืนแผ่นดิน ดังสนั่นหวั่นไหวด้วยไฟพลุ พลันปะทุตระการคล้ายงานศิลป์ ศุภฤกษ์เกริกก้องเสียงกลองพิณ พร้อมยาฝิ่นจอมนางเคียงข้างกาย กองทินเนอร์เซ่อซ่าอยู่หน้าเพื่อน พร้อมปืนเถื่อนเป็นเงาเฝ้าถวาย หวั่นอมิตรคิดฆ่าชีวานาย นำสหายยาบ้าพร้อมหน้ากัน กองทหารผ่านหน้าประชาราษฎร์ รวมอำมาตย์ยาอีที่ขยัน หยุดวิเคราะห์เพราะใจสงสัยพลัน เพราะลูกขวัญคนโตไม่โผล่มา มองเท่าไหร่ไม่เห็นเป็นเดือดนัก หนอลูกรักทำไมไม่มาหา หายไปไหนให้แค้นแน่นอุรา เราอุตส่าห์มอบแคว้นดูแทนเรา ราวกับว่าครานี้ลูกที่รัก ร่ำเรียนหนักไม่ว่างอย่างใครเขา ขนาดแม้แม่พ่อขอแนบเนา นึกถึงเจ้ายาฉุนยิ่งขุ่นเคือง ๚ะ
ใบบอนแก้ว 7 ก.ย. 2546 22:20 น. - ID 38708 
677
4
0
7 กันยายน 2546 23:09 น. - comment id 166067
มิกล้าแนะนำค่ะ ไม่มีความสามารถพอค่ะ ขอแค่อ่านค่ะ
7 กันยายน 2546 23:53 น. - comment id 166093
ความงดงามปรากฎชัดเจนครับ มีความคิดว่าจะแต่งกลอนคล้ายๆ แบบนี้บ้าง แต่ไม่ถนัด ชื่นชมครับ
8 กันยายน 2546 01:11 น. - comment id 166134
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ทั้งความหมายและการร้อยเรียงผ่านอักษร ชื่นชอบและขอชื่นชมผลงานนี้นะค่ะ
8 กันยายน 2546 07:15 น. - comment id 166138
หน้าส่วนตัว
เรนอรุณสวัสดิ์...พี่ใบบอนแก้วนะคะ...
..คอมเม้นท์..ไม่ถูก..เลยค่ะ..
..พิมพ์แล้วลบ...
ลบแล้วพิมพ์...นะคะ...
บทกลอนของพี่ใบบอนฯ...
..ไพเราะ.. เรนยืนยันนะคะ...
...แว๊ปป...
8 กันยายน 2546 07:17 น. - comment id 166139
..โห้ยย.. ไม่มีคำว่า แว๊ป...นะคะ..
..แบบ เรนเคยชิน...
8 กันยายน 2546 08:30 น. - comment id 166143
แบบว่า ..คนเขียนเมาลิโพ ด้วยหรือเปล่า .. คนอ่านมึนเหมือนกัน อย่างกับว่าหลงมาอยู่ในดงขุนส่า .. :) ยิ้มไว้นะคะ โลกนี้จะสดใสยิ่งนักแล้วค่ะ
8 กันยายน 2546 15:18 น. - comment id 166246
เอ้อ ค่ะคะ อะอะ อ่านแล้วขำ ไม่เป็ฯไรมีเวลาตอบน้ำคำ อ่านเพียงนิดคิด แล้วนำคำ อ่านแล้ว นคะ
10 ตุลาคม 2546 18:25 น. - comment id 173581
แต่งเก่งจัง ว่างๆไปสอนมั่งนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
