กำลังอยู่ระหว่างการตั้งชื่อเรื่อง

**ipereen**

ฉันคือคนมืดมน
ไม่มีแม้คนที่อยากจะเข้ามาใกล้
ฉันคืออำนาจที่อยู่เหนือสิ่งใด
จึงไม่มีใครกล้าก้าวเข้ามาในหัวใจเหี้ยมเกรียมนี้
แต่สิ่งที่ฉันอยากจะหนีคือใบหน้าของคน
ที่มันแฝงอยู่ทุกหนทุกแห่งในทุกทุกที่
ฉันอยากจะสำลักผู้คนที่ถูกเคลือบด้วยความดี
ผู้คนที่มีแค่เกราะกำบัง
ฉันรู้ ศัตรูของฉันคือดวงตา
มันรับมาทุกสิ่งเพื่อทำลายความหวัง
วิธีที่ฉันจะหนีคือการหลับตาที่แสนน่าชัง
ฉันจะต้องหลับตาอีกกี่พันครั้ง
กว่าฉันจะได้หลับอย่างเป็นสุขอีกครั้งนึง				
comments powered by Disqus
  • กะแป๋ง

    12 ตุลาคม 2546 14:18 น. - comment id 173916

    หากมีครั้งแรกก็จะมีครั้งต่อไป
          แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะจบสิ้น
    หากปัญหาคือการได้เห็น ได้รู้ ได้ยิน
           ยิ่งหนีเท่าไหร่มันก็ยิ่งกลืนกินตัวคุณ
    การแก้ปัญหาก็ไม่ยาก
           ไม่ลำบากเท่าไหร่หากมีอะไรสนับสนุน
    แค่มีกำลังใจ ความเข้มแข็งเพื่อเป็นแรงผลักดันคุณ
            สิ่งเหล่านั้นคือตัวเกื้อหนุนที่ดี
    จากนั้นจงตั้งสติไตร่ตรองสักนิด
            ขอจงคิดว่าคนเรามันก็เป็นอย่างนี้
    ใครต่อใครก็อยากให้เขามองว่าตนเป็นคนดี
            คงไม่มี....ยกความชั่วว่าตัวเอง
    
            
    
  • แมวน้อย มะได้ล๊อกอิน

    12 ตุลาคม 2546 21:42 น. - comment id 173989

    ความหมายดีจังเลยค่ะ
  • **ipereen**

    13 ตุลาคม 2546 11:59 น. - comment id 174088

    ขอบคุณ คุณกะแป๋งมากๆค่ะ
    กลอนความหมายดีมากเลย
    **ยิ่งหนีเท่าไหร่มันก็ยิ่งกลืนกินตัว**
    ชอบบบบค่ะ.......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน