หน้าส่วนตัว
อ่านงานกลอนชิ้นนี้พลันได้คิด
จักพินิจสรรงานตามคุณค่า
กานท์กวีจารจำหลักศิลา
บรรเจิดจ้าคมคำคมความนัย
...............
@ ทุกวินาทีอย่านิ่งรอช้า
ความคิดที่แล่นมาแม้นฉับพลันคือหวั่นไหว
ใจรับพลังมหาศาลจากด้านใด
บันทึกไว้เป็นพลังใจในด้านกลอน
@ เปิดใจให้กว้างหว่างสรรพสิ่ง
ระลึกถึงความจริงยิ่งอนุสรณ์
ทุกเวลามีคุณค่าให้อาวรณ์
แรกอาทรควรขอบคุณบุญตัวเอง
@ เป็นกวีจับทางอ้างใจคน
แรกต้องค้นใจตน...อย่าข่มเหง
เฟ้นหัวข้อ....ท้อจิตใจ....ใช่นักเลง..?
หากกริ่งเกรง....เพลงจะร้าง...หว่างกังวล
@.......ดุจทารก เรียกหา....**จาเอาอันนี้**
มิเคยมี....จะห่วงใย...ในเหตุผล
เสียงจากใจ...คล้ายดรุณน้อย...คอยอ้อนคน
ฟังใจตน...ค้นคำนับ...รับใจตัว
@.....เป็นกวี...เสียงจากใจ...ใยไม่เคารพ....?
จะหวังพบ....ผู้วิเศษ...มันน่าหัวว
คำของใจ...เขียนจากใจ...ใช่เมามัว
ขอบคุณตัว...ขอบคุณใจ...จะได้ดี
...@
-ขอมอบให้น้อง...
tiki 20 พ.ย. 2546 11:08 น. - ID 41725 
635
14
0
20 พฤศจิกายน 2546 11:31 น. - comment id 183248
อิอิ รักเจ๊ที่ซู๊ดดด 555 **** หวาดดียาม 5 โมงเช้า ขอรับ โฮะๆๆ
20 พฤศจิกายน 2546 11:41 น. - comment id 183252
อิอิ รักเจ๊ที่ซู๊ดดด 555 **** หวาดดียาม 5 โมงเช้า ขอรับ โฮะๆๆ จาก : 4501 รหัส - วัน เวลา : 186445 - 20 พ.ย. 46 - 11:31 ท่านมาแต่เช้านะคะ
20 พฤศจิกายน 2546 11:44 น. - comment id 183255
....เคารพตนเป็นที่ยิ่ง..สิ่งแรกของกวี ตะแหง่วจนำไปใช้ค่ะ....^_^
20 พฤศจิกายน 2546 11:49 น. - comment id 183259
พุดไม่ค่อยสบายหลายวันแล้ว และช่วงพักพุดพริ้นท์งานทิ๊กกี้อ่านหมดเลย ที่เล่าเรื่องชีวิต.. พุด..ชื่นชมศรัทธาในคุณงามความดีของครอบครัวทิ๊กกี้มากจ๊ะ และถึงเข้าใจว่าทำไม เพื่อนของพุดถึงเก่งและกล้า พร้อมกับมีพลังมากมายปานนี้นะ เทพีสิงห์ในใจพุด แม้นพุดไม่ได้คอมเมนท์ นายก็รู้พุดรักนายและเข้าใจและห่วงใยเสมอมา
20 พฤศจิกายน 2546 11:51 น. - comment id 183260
เมตตามหานิยม อิอิ -^^- จาก : 4501 รหัส - วัน เวลา : 186393 - 20 พ.ย. 46 - 00:25 เมจิคเข้ามาเมื่อคืน พี่ทิกิถูกแย่งคอมพ์ค่ะ อืมม์ ในความรู้สึกของคนที่สะบัดปีก ห่มผ้าคลุมไหล่ผืนงามให้แก่สรรพสัตว์ผู้ดิ้นรนกระเสือกกระสนอยู่ในธารน้ำตาให้ หลุดขึ้นมาแล้วโอบห่มไว้ด้วยผืนผ้ากว้างใหญ่แห่งความเมตตา ด้วยปีกและผืนผ้าแห่งความเมตตาคือกิริยาที่ใจได้รับและได้เห็นและได้สัมผัส ว่าผู้ให้นั่น เจตนามุ่งหมายให้เราได้รับ พลังของท่านในแง่ไหน เฉกเช่นการติดต่อสื่อสารระหว่างกันในโลกนี้ หากริดเอากิ่งหนามแห่งดำกฤษณาออกได้ไปจากใจ เชื่อว่า การติดต่อสื่อสารในโลกนี้จะแจ่มกระจ่างดังรัศมีใจในฟากฟ้า
20 พฤศจิกายน 2546 11:53 น. - comment id 183261
....เคารพตนเป็นที่ยิ่ง..สิ่งแรกของกวี ตะแหง่วจนำไปใช้ค่ะ....^_^ จาก : รหัสสมาชิก : 5453 - ตะแหง่ว รหัส - วัน เวลา : 186452 - 20 พ.ย. 46 - 11:44 ดีใจค่ะตะแหง่ว ด้วยพี่ทิกิจะได้ยินเสียงบ่นว่า ***ทำไมหนูเขียนกลอนไม่ได้***ทำไมหนูเขียนกลอนไม่ดี** แต่ส่วนใหญ่บอก**เขียนไว้เยอะ แต่ไม่ชอบ**อ้าว พี่ทิกิจึงถามว่า ถ้าเราไม่ชอบงานของตัวเอง ใครจะไปชอบล่ะคะ ยินดีกับตะแหง่วค่ะ
20 พฤศจิกายน 2546 11:55 น. - comment id 183262
พุดไม่ค่อยสบายหลายวันแล้ว และช่วงพักพุดพริ้นท์งานทิ๊กกี้อ่านหมดเลย ที่เล่าเรื่องชีวิต.. พุด..ชื่นชมศรัทธาในคุณงามความดีของครอบครัวทิ๊กกี้มากจ๊ะ และถึงเข้าใจว่าทำไม เพื่อนของพุดถึงเก่งและกล้า พร้อมกับมีพลังมากมายปานนี้นะ เทพีสิงห์ในใจพุด แม้นพุดไม่ได้คอมเมนท์ นายก็รู้พุดรักนายและเข้าใจและห่วงใยเสมอมา จาก : รหัสสมาชิก : 6042 - สาวบ้านนา รหัส - วัน เวลา : 186456 - 20 พ.ย. 46 - 11:49 ขอบใจและชื่นชมงานพุด และช่วยพริ้นท์ไว้ให้นะคะ หมู่นี้คอมพ์มีปัญหาสมอ นี่ก็จอดับไปอีก ต้องวิ่งไปเปลี่ยนจอเอาจอ uniq อันที่เครื่องเดี้ยงมาใส่จอนี้แทน เฮ้อ ปัญหาเครื่องเยอะจังค่ะ พุด ขอบใจเพื่อนมากค่ะ
20 พฤศจิกายน 2546 13:40 น. - comment id 183291
... ^_^...
20 พฤศจิกายน 2546 13:51 น. - comment id 183293
... ^_^... จาก : 4264 รหัส - วัน เวลา : 186488 - 20 พ.ย. 46 - 13:40 ความรักตัวเองคือเคารพ และน้อมนบอิสระใจเป็นที่ตั้ง และรักศักดิ์ศรี..เยี่ยงสิงห์ทรงพลัง คราวพลาดพลั้ง..รั้งตนไว้...ในสิ่งดี
20 พฤศจิกายน 2546 14:15 น. - comment id 183297
ยิ่งอ่านยิ่งงามครับ
20 พฤศจิกายน 2546 15:43 น. - comment id 183311
แต่งกลอนเหงาๆให้ฟ่างหน่อยนะคะ เอาแบบว่าเหงาสุดๆ เศร้าสุดๆ ยาวก้ได้ค่ะ ฟ่างไม่ว่า ขอคุณไว้ล่วงหน้ามากๆค่ะพี่
20 พฤศจิกายน 2546 15:46 น. - comment id 183312
ยิ่งอ่านยิ่งงามครับ จาก : รหัสสมาชิก : 6010 - ภูวทาส รหัส - วัน เวลา : 186494 - 20 พ.ย. 46 - 14:15 ยามเมื่อคนใจสะอาด อ่านใจคนสะอาด เฉกเช่นภูวทาส ประกาศก้องผืนแผ่นดิน จะเป็นทาสใครก็หาไม่ เกิดจากดินและอณูหิน ท้ายที่สุดย่อมรักดิน คือทาสดินสมชื่อตน
20 พฤศจิกายน 2546 15:51 น. - comment id 183313
แต่งกลอนเหงาๆให้ฟ่างหน่อยนะคะ เอาแบบว่าเหงาสุดๆ เศร้าสุดๆ ยาวก้ได้ค่ะ ฟ่างไม่ว่า ขอคุณไว้ล่วงหน้ามากๆค่ะพี่ จาก : รหัสสมาชิก : 5557 - น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม รหัส - วัน เวลา : 186511 - 20 พ.ย. 46 - 15:43 ฉันเกิดมาเป็นเพียงใครหนอ ออดอ้อล้อใครมองไม่เห็น ค่ำเช้าเฝ้าสำนึกตรึกประเด็น รักเร้นเฟ้นหายพระพายพา รอรักรักฉันนั้นไปไหน ร้างไกล...ใยรักมาหนีหน้า ฉันสะอิ้น ฝืนยิ้ม..ปริ่มน้ำตา ม่านอุษายามสว่างพร่างตาคอย อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเงาใครหนอ..? เคยไหวล้อลมช่วยพา..มาให้สอย บัดนี้ลมกลับพาเขา..เป่ากลับดอย อกละห้อยหวนหา..ด้วยอาลัย แสนวิโยคโศกเหลือเมื่อรักร้าง ใจอ้างว้างตรอมตรมช่างขมไหม้ จะโบยปีกฉีกป่าไปแสนไกล จะตามใจข้ามขุนเขาแนบเนาพนา มอบให้น้อง...น้ำตากับ.....ตามคำขอ เออ ไม่เคยแต่ให้ใครเดี๋ยวนี้เลยนะเนี่ย
20 พฤศจิกายน 2546 16:05 น. - comment id 183314
ครับเข้ามาร่วมเป็นผู้อ่านที่ดีครับ คุณแม่ วันนี้พาทีมีคมสัน แสดงว่า สิ่งที่คุณแม่ได้รับมานั้นส่งมาอีกแล้ว อืม! ครับ ภาษากวีบางครั้งก็มีลีลาที่ลึกล้ำ เกิดจากอะไรบางสิ่งที่ฉุด จากภายในออกมา ออกมาสู่กระแสในภายนอกนี่แหละ คุณแม่ขออภัย วันนี้ไม่ได้log i
20 พฤศจิกายน 2546 16:16 น. - comment id 183316
:)) มิบังอาจค่ะ
20 พฤศจิกายน 2546 19:22 น. - comment id 183359
...คิดถึง..นะคะ..
20 พฤศจิกายน 2546 20:08 น. - comment id 183365
จะพยายามละกังวล ด้วยใจมักดลให้ตีกรอบ จะพยายามรอบคอบ ขจัดกรอบความคิดนั้นออกไป ด้วยการแต่งกานท์กวีคือสิ่งรัก มุมานะนักหนาสุขใจใส ได้ปลดปล่อยบางสิ่งบางอย่างภายในใจ บอกเป็นนัยทางชีวิตที่วกวน - - ขอบคุณมากนะคะพี่ทิกิ ที่ช่วยชี้นำทางงานเขียนให้ค่ะ แต่งนิทานเรื่องแรกที่ให้พี่อ่านนั้น จ๋าไม่เอาแล้วล่ะเรื่องนั้น พอแต่งเสร็จ จ่าคิดว่าจ๋าตีกรอบให้มันมากเกินไป ก็เลยไม่เอา ลองเขียนดูก่อนว่าเขียนเสร็จแล้วจะออกมาแนวไหน ซึ่งไม่ใช่งานที่อยากได้มากนัก ก็เลยแต่งอีกชิ้นขึ้นมาค่ะ ชิ้นนี้ แสนจะธรรมด๊า ธรรมดา แล้วจะเอาให้พี่ทิกิอ่านนะคะ ขอบคุณสำหรับมิตรและสิ่งดีดีค่ะ
20 พฤศจิกายน 2546 22:55 น. - comment id 183386
http://www.bangkokcity.com/2003/member/diary/detail.php?boid=43347 my tale
20 พฤศจิกายน 2546 23:57 น. - comment id 183401
...คิดถึง..นะคะ..
จาก : เรนน้อยของพี่ดอกแก้ว..
รหัส - วัน เวลา : 186561 - 20 พ.ย. 46 - 19:22
glad to see u today
21 พฤศจิกายน 2546 01:25 น. - comment id 183453
จะพยายามเคารพตนเอง และยำเกรงคนอื่น เพื่อให้ไม่มีปัญหาไม่ชื่น จะพยายามเคารพคนอื่นด้วยเช่นกัน *-*ต้องเคารพตัวเองและเคารพผู้อื่นด้วยค่ะ*-*
21 พฤศจิกายน 2546 15:04 น. - comment id 183567
จะพยายามละกังวล ด้วยใจมักดลให้ตีกรอบ จะพยายามรอบคอบ ขจัดกรอบความคิดนั้นออกไป ด้วยการแต่งกานท์กวีคือสิ่งรัก มุมานะนักหนาสุขใจใส ได้ปลดปล่อยบางสิ่งบางอย่างภายในใจ บอกเป็นนัยทางชีวิตที่วกวน - - ขอบคุณมากนะคะพี่ทิกิ ที่ช่วยชี้นำทางงานเขียนให้ค่ะ แต่งนิทานเรื่องแรกที่ให้พี่อ่านนั้น จ๋าไม่เอาแล้วล่ะเรื่องนั้น พอแต่งเสร็จ จ่าคิดว่าจ๋าตีกรอบให้มันมากเกินไป ก็เลยไม่เอา ลองเขียนดูก่อนว่าเขียนเสร็จแล้วจะออกมาแนวไหน ซึ่งไม่ใช่งานที่อยากได้มากนัก ก็เลยแต่งอีกชิ้นขึ้นมาค่ะ ชิ้นนี้ แสนจะธรรมด๊า ธรรมดา แล้วจะเอาให้พี่ทิกิอ่านนะคะ ขอบคุณสำหรับมิตรและสิ่งดีดีค่ะ จาก : independent รหัส - วัน เวลา : 186567 - 20 พ.ย. 46 - 20:08 งานกวีอิสระ.. .จะปะทะพายุแค่ไหน จงโบยอีกแผ่ออกไป ด้วยนิยามในอิสระการ ..........พี่แต่งไว้ในบทใหม่อีกแล้ว.........
21 พฤศจิกายน 2546 15:14 น. - comment id 183571
http://www.bangkokcity.com/2003/member/diary/detail.php?boid=43347 my tale จาก : รหัสสมาชิก : 5258 - รหัส - วัน เวลา : 186588 - 20 พ.ย. 46 - 22:55 จะอ่านค่ะ :))
21 พฤศจิกายน 2546 15:18 น. - comment id 183572
จะพยายามเคารพตนเอง และยำเกรงคนอื่น เพื่อให้ไม่มีปัญหาไม่ชื่น จะพยายามเคารพคนอื่นด้วยเช่นกัน *-*ต้องเคารพตัวเองและเคารพผู้อื่นด้วยค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 186655 - 21 พ.ย. 46 - 01:25 งานเขียนของใจ ...อิสระภาพในการแหกวงล้อมความหวาดหวั่น ความหวาดกลัว...กลัวเขาว่า...กลัวไม่ดี...กลั่วไม่มีคนอ่าน...กลัวคนไม่ขอบ.... ....นั่นคือกำแพงแบ่งกั้นอิสระภาพของใจ.. ..นี่คือสิ่งที่ตอบน้องอินดี้...ให้ทำลายทะลวงกำแพงแห่งการปิดกั้นงาน...อันแรงฤทธิ์ของเธอ...
21 พฤศจิกายน 2546 17:15 น. - comment id 183586
สวัสดีครับ ติ๊ก กี้............... ชอบครับ ..จบ
21 พฤศจิกายน 2546 17:43 น. - comment id 183592
สวัสดีครับ ติ๊ก กี้............... ชอบครับ ..จบ จาก : รหัสสมาชิก : 5518 - สนิมรัก รหัส - วัน เวลา : 186788 - 21 พ.ย. 46 - 17:15 -ทราบแล้ว..ผ่าน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
