ฉันมิใช่ดอกฟ้าสุธาทิพย์ ใช่สูงลิบอยู่ไกลไยไหวหวั่น เป็นดอกไม้ใต้หล้ากล้าตะวัน อาบแสงจันทร์ห่มแสงดาวสาวแสนดี ใช่เฉิดฉันงดงามวาบหวามจิต มีชีวิตธรรมดาตามหน้าที่ เป็นหญิงหนึ่งพึงเป็นเช่นสตรี มีศักดิ์ศรีที่หยิ่งพอทระนง เป็นผู้หญิงธรรมดาที่กล้าหาญ สู้กับงานสร้างชีวิตให้สูงส่ง ความเป็นอยู่ทุกวันก็มั่นคง ไม่ลุ่มหลงในอบายไม่ขายใจ มีหัวใจดวงหนึ่งซึ่งแหนหวง กลัวรักลวงมาหลอกชอกช้ำไหม้ จึงระวังรักษาตัวและหัวใจ อยู่อย่างไร้เสน่หามานานวัน มาวันนี้มาลัยรักมาทักถาม มิอาจห้ามหัวใจให้ไหวหวั่น แต่ก็ยั้งใจไว้ในบางครัน แล้วก็กลั้นยับยั้งกลัวพลั้งตรม ได้ผ่านหนาวยาวนานผ่านมามาก จนไม่อยากพักกายาหาผ้าห่ม แม้อยากได้ใครมาเยือนเป็นเพื่อนชม เพราะกลัวข่มไม่ไหวกลัวใจปอง มิอยากได้เงินทองของมีค่า หวังเพียงว่าหัวใจไปเที่ยวท่อง อยากได้ใจแลกใจไปครอบครอง ละลิ่วล่องทะเลรักพักอารมณ์
มารแมงมุม 22 พ.ย. 2546 10:28 น. - ID 41811 
1254
3
0
22 พฤศจิกายน 2546 14:59 น. - comment id 183973
ดอกฟ้าค่าเพียงดินก้อมีแยะ.. ดอกหญ้าในแจกันทองก้อมีถม..
22 พฤศจิกายน 2546 23:35 น. - comment id 184099
ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ที่ไม่สูงเหมือนดอกฟ้าดอกไหนไหน แต่เป็นผู้หญิงที่รักใครแล้วปักใจ ไม่เคยเปลี่ยนไปไหนเท่านั้นเอง *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แถมความหมายก็ดีมากอีกตั้งหาก ชอบค่ะชอบ*-*
23 พฤศจิกายน 2546 09:50 น. - comment id 184244
จะดอกฟ้า ดอกหญ้านั้น สำคัญไม่ อยู่ที่ใจ แท้จริง หยิ่งศักดิ์ศรี ใจงามเงียบ เปรียบคุณค่า ยอดนารี คงจะมี ชายจริง วิ่งเข้ามา
23 พฤศจิกายน 2546 10:11 น. - comment id 184254
แวะมาอ่าน บอกลอน ของท่าน มาร ขอรับ
26 พฤศจิกายน 2546 13:42 น. - comment id 185116
อยากจะชวนท่องเที่ยวทะเลรัก เพื่อผ่อนพักอารมณ์สมปรารถนา เที่ยวโลกกว้างเปิดหูและเปิดตา ยังดีกว่าทนหนาวอีกยาวนาน... ไปไหนไปด้วย.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
