รุ่งอรุณเพ้อรักถึงใครหนึ่ง
ด้วยคำนึงพึงรักสุดฉ่ำหวาน
น้ำค้างเกาะยอดหญ้าเย็นตระการ
งามวิมานอรุณเบิกฟ้าไกล
แลละเลื่อมตะวันแย้มพิภพ
ดั่งคำรบหน้าหนึ่งมาปราศรัย
กวีขับกานท์กลอนสัมฟัสใน
หยาดฤทัยอิ่มเอมเปรมปรีดิ์
ฤๅนางฟ้านางสวรรค์มาเยี่ยมเยือน
นางช่างเหมือนภาพฝันอันผ่องศรี
คงต้องข้ามภูชันเป็นหมื่นลี้
ปฐพีน้อมนบเคารพพลัน
- - -
อาจจะเป็นกาลกิณีมาแฝงเร้น
ภาพที่เห็นหมองมัวมากลั้วฝัน
ฤๅจะเป็นวันทองมายั่วตัณห์
พิศวาสฟาดฟันดั่งไฟฟอน
- - -
2 ธันวาคม 2546 22:28 น. - comment id 187077
งานเขียนขัดแย้งกันเองในเนื้อหา กล่าวถึงอรุณในด้านความงามที่น่าเลื่อมใส แต่จบด้วยกาลกิณีและความหมองมัว และวันทองยั่วตัญห์ และอรุณก็พิศวานฟาดฟันดั่งไฟฟอน การเปรียบเทียบอรุณที่ออกจะเป็นไปไม่ได้ โดยเนเจอร์ของอรุณ ที่ให้ความหมายว่า การขึนของพระอาทิตย์ ลักษณะเช่นนี้อาจกล่าวได้ว่ากลอนพาไป สามบทแรกความหมายไปด้วยกันได้แล้ว แต่มาจบด้วยบทที่ว่า อาจจะเป็นกาลกิณีมาแฝงเร้น ภาพที่เห็นหมองมัวมากลั้วฝัน ฤๅจะเป็นวันทองมายั่วตัณห์ พิศวาสฟาดฟันดั่งไฟฟอน ไปได้ด้วยกันไม่ได้กับความหมายของสามบทแรกที่ชื่นชมและหลงไหลในความงามของอรุณ

3 ธันวาคม 2546 02:11 น. - comment id 187165
แวะมาชมผลงานนะค่ะ บทกลอนลักษณะนี้ความสามารถไม่ถึง จึงขอชมและอ่านอย่างเดียวค่ะ
