- - คอย - -

|NdEpEndEnT


เกิดจากสันดานอันโสมม
สกปรกดอมดมกลิ่นคราบไคล
ตะวันร้อนระอุปลุกเภทภัย
มหันต์จัญไรแปดเปื้อนพสุธา
วิญญาณเด็กน้อยลอยละล่อง
ต่างเที่ยวท่องมองเมืองค้นหา
หนูถูกแม่ทิ้งลงนรกา
กี่เวลาหนูจะหลุดจากบ่วงกรรม
มนุษยชนบัดเดี๋ยวนี้
มีแต่ขี้รานรดคิดตกต่ำ
ไม่เหลือภาพอาบใจอาบอธรรม
ฅนบ้าพร่ำบ่นบนสะพานลอย
สาธารณะถูกยึดประพฤติแล้ว
คงไม่แคล้วแผ้วพานธรรมถดถอย
คงแต่ภาพประวัติกาลเป็นรอย
ใครเล่าจะคอยพระศรีอาริย์
- - 
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 มกราคม 2547 15:44 น. - comment id 199203

    แต่งดีนะค่ะ  แต่ความสามารถพี่ไม่ถึงขอมาชื่นชมความสามารถอย่างเดียวแล้วกันค่ะ
  • Rainsummer

    7 มกราคม 2547 17:29 น. - comment id 199253

    แต่งได้เก่งจัง อืม  แวะมาอ่านค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน