- - ปุ๋ย ดิน - -

|NdEpEndEnT


สราญคราญสะครืน
ครวญสะอื้นฝืนทำไม
ยิ้มกริ่มละมุนไหว
ถวิลใฝ่อารมณ์ตน
มีบ้างช่วงขณะ
วายุซะโกลาหล
อพยพกันอึงอล
ทรชนวิ่งหนีกัน
สงครามระอุหนัก
อุปสรรคช่างน่าขัน
นองเลือดกันทุกวัน
ศึกโรมรันฟันฟาดกาย
แก่งแย่งเพื่อนเป็นหนึ่ง
กางอกผึ่งซึ่งแผดผาย
ขยาดเอียนเจียนตาย
ย่อยสลายเป็นปุ๋ยดิน
- - 
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    9 มกราคม 2547 18:24 น. - comment id 200220

    ช่วยสนับสนุนถุงปุ๋ย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 มกราคม 2547 18:27 น. - comment id 200224

    กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ แต่แบบนี้แจมไม่ค่อยถูก  ขออนุญาตอ่านอย่างเดียวแล้วกันนะค่ะ
  • suttiruk

    9 มกราคม 2547 18:47 น. - comment id 200244

    อะไรกันนี่ แหะๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน