Think not of the good deeds youve done for others,
but only of what others have done for you.
อย่าจดจำบุญคุณของเราที่ทำกับผู้อื่น
แต่จงจำบุญคุณที่คนอื่นทำให้กับเรา
- ปรัชญาการทำงานของ ดร.เทียม โชควัฒนา -
๏ มนุษย์เราเท่านี้ที่มีอยู่
เกิดมาสู้แล้วตายดับหายสูญ
คงความดีที่เหลือเคยเกื้อกูล
เรืองจำรูญเอาไว้ให้จดจำ
บางชีวิตจิตมืดใจจืดเหลือ
ไม่เคยเผื่อแผ่ใครให้น่าขำ
ได้แต่รอขอเขาเพียรเฝ้าทำ
หน้าจะง้ำเมื่อไม่ได้ดังปอง
แล้วยังเลือนเชือนไปในคุณท่าน
คอยประจานผลร้ายด้วยใจหมอง
ลืมบุญคุณหนุนไว้ไม่เคยมอง
แถมกล่าวร้องบอกไปว่าใจดำ
เหมือนอดอยากปากแห้งยังแล้งจิต
ข้าวเพียงนิดได้ลิ้มจนอิ่มหนำ
เขาเจือจุนอุ่นให้กลับไม่จำ
ผลตามซ้ำกลับมาก อดอยากตาย
เป็นผู้ให้ไม่อาจจะวาดหวัง
ผลในครั้งนั้นหากจะมากหลาย
เพื่อมนุษย์...จุดนี้ที่สบาย
ใช่จะหมายหวังคุณนั้นหนุนคืน
จึงควรจำคำนี้...หนี้บุญคุณ
แม้นต้นทุนคือให้ไม่ขัดขืน
ควรจำเขาเอาไว้ให้ยั่งยืน
ผู้ที่ยื่นน้ำใจให้เรามา ๚
12 มกราคม 2547 08:59 น. - comment id 201460
:)

12 มกราคม 2547 17:25 น. - comment id 201621
หายไปนาน คิดถึงกลอนดีๆครับ

12 มกราคม 2547 18:27 น. - comment id 201666
การให้แบบนี้ดีมากมาย ชอบเลยมากมายในกลอนสาน ให้โดยไม่หวังสิ่งใดมาเจือจาน แถมแต่งกลอนมาให้อ่านได้ทุกวัน *-*ผู้หญิงไร้เงาแต่งกลอนมั่ว ๆ อีกแล้ว แต่ที่ไม่มั่วคืออยากจะบอกว่าชอบกลอนบทนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*
