๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามยามลมดึก
หนาวระทึกพฤกษ์เปลี่ยวแลเหลียวหา
ริมแม่น้ำยามนี้มีน้ำตา
คนไร้คอนซ่อนหน้า.ไกล.ใครร้างเลือน
๑ บอกหัวใจ..ดั่งใบหลิวปลิวโรยร่อน
ไร้คนมาอาวรณ์แต่ก่อนเหมือน
มืดหนทางคว้างที่ไปไหวกระเทือน
กระแสกรากถากเถื่อนโยนเลื่อนลอย
๑ ไม่รู้ทิศสงบนิ่งกลบฝั่ง
หลิวเซซัง..คนยังซวนหวนละห้อย
ปลายแม่น้ำหวังพบที่หลบคอย
ก่อนปลดปล่อยลอยตามครามทะเล.
๑ กลางกระแสแลเชี่ยวกรากเลี้ยวลด
ใบสวยสดล่องคดตามสายน้ำเห
ไฉนคนหม่นชีวิตคิดรวนเร
ไยกลัวเล่ห์เสน่หามิกล้าลอง
๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามริมน้ำไหว
เจ้าพระยา..ลาไกล...คนใจหมอง
เคยความหลังยังเจ็บจำน้ำตานอง
วันนี้ก้องทำนองรักหวน....หนักคืน ?
๑ เพลงใบไม้ไหวตามความห่วงหา
จรดขอบฟ้าทะเลไกลไม่เป็นอื่น
มืดเดือนดาวหนาวลมล่มวันคืน
กรรโชก..สะอื้นคลื่นซ้อนซอนหาใจ.
๑ ต้นหลิวพริ้วลมห่มน้ำ
รื่นลำนำไหวใบไผ่
บึงรามงามร่มลมไล้
วูบไผ่ใบหลิวปลิวราย
......
14 มกราคม 2547 07:45 น. - comment id 202475
:)

14 มกราคม 2547 17:01 น. - comment id 202616
สวัสดีครับคุณทิกิ...ยินดีที่แวะเยี่ยม...

14 มกราคม 2547 18:04 น. - comment id 202663
กลอนไพเราะดีค่ะ แต่งเก่งจัง อยากจะแจมกลอนกับคุณนะค่ะ แต่ความสามารถไม่ถึงขออ่านอย่างเดียวแล้วกันค่ะ

14 มกราคม 2547 20:07 น. - comment id 202720
สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา. ยินดีที่แวะมาและมีคำชม.. มือใหม่หัดเขียนน่ะ... ร่วมกันทำให้ภาษามีภาษีก็ดีนะครับ ยินดีมากหากร่วมรังสรรค์และบันเทิงกันมาก ๆ .......

15 มกราคม 2547 01:21 น. - comment id 202829
..สวัสดีค่ะ... ..เพลงไผ่ผิวปลิวไหวที่ไหนหนอ คนที่รอ..อยู่ไหน..ไยเป็นอื่น อยากส่งใจมาปลอบขวัญ..ทุกวันคืน เกรงสดชื่น..สิ้นหาย..มลายไป...........อิอิ .....^-^.......

15 มกราคม 2547 23:37 น. - comment id 203273
สวัสดีครับคุณ..เราเองแระ. ^_^..............แซวได้.
