คงเวิ้งว้างว่างเปล่ากับเหงาเปลี่ยว ยังโดดเดี่ยวดั้นด้นบนคลื่นฝัน กลางความมืดแสงอับลับตะวัน แต้แต่จันทร์ไม่จ้าเบื้องฟ้าบน ลมระรื่นชื่นทรวงสู่ห้วงจิต ขาดมิ่งมิตรร่วมทางในกลางหน สงบเงียบเลียบฝั่งวังน้ำวน มีเพียงฉันดั้นด้นคนเดียวดาย สายลมพัดซัดใบไม้ร่ายริ้ว ทั่วทั้งทิวพริ้วพลูอยู่ไม่หาย แต่รักนั้นมันแตกแหลกมลาย สิ้นทั้งเยื่อหมดใยสายสัมพันธ์ พริ้วลมแยกแหวกไหวใบไม้หลุด เหมือนรั้งฉุดกระชากพรากใจฉัน สัญญาไม่ยั่งยืนฝืนนานวัน ก็มีอันสลายกับสายลม...ฯ
ผีขี้เมา 20 ม.ค. 2547 09:54 น. - ID 44934 
1366
9
0
20 มกราคม 2547 10:47 น. - comment id 205211
เงาชีวิต...คิดทาบ...เมื่อคาบเกี่ยว ย้อมลดเลี้ยว...หลบเร้น...ดูเลือนหลบ อีกค่ำมืด...ดวงตะวัน..จะชิงพลบ จันทร์กลับกลบ...ด้วยเมฆา..น่าเศร้าจริง.... (ขรึมๆ..มาเก็บรูปน้าผีไปอีก)
20 มกราคม 2547 11:54 น. - comment id 205230
เพราะครับเพราะพี่ผี วันนี้ขอไม่เมา
20 มกราคม 2547 13:06 น. - comment id 205253
หน้าส่วนตัว
ความเวิ้งว้างเปล่าเปลี่ยวเที่ยวค้นหา
นารีจะมาร่วมเสพสุรากับตัวฉัน
จิตของฉันพะวงหลงคิดว่าสักวัน
ความใฝ่ฝันฉันนั้นคงจะเป็นจริง
ลมโชยพัดแหวกใบไม้สั่นระริกริ้ว
โอนเอนทิวไหวสั่นสะท้านไปทุกสิ่ง
โอ้มิ่งมิตรฉันรอเจ้าเคล้าสุราจนลมนิ่ง
เราเคยปิ๊งร่ำสุราในพนาใต้แสงจันทร์.
แก้วประเสริฐ.
(ขอชมเชยกลอนไพเราะมากครับ)
20 มกราคม 2547 13:09 น. - comment id 205254
คุณทิกิ.....วันนี้ดูขรึมๆ เครียดอะไรเปล่าเนี่ย... คุณพิกุลทอง.....อ้าว...ทิ้งกันซะแล้วหรือ..
20 มกราคม 2547 13:13 น. - comment id 205256
อ้าว....คุณแก้วฯ...โทษที.... กินเหล้าเคล้าแสงจันทร์...ฝันใกล้ทะเล......อย่าให้บอกเลย
20 มกราคม 2547 13:37 น. - comment id 205274
สวัสดีค่ะอาผี.......
20 มกราคม 2547 14:02 น. - comment id 205282
เปลี่ยวดายก้มกอดกับสัญญา หยาดน้ำตาร่วงรินไม่หยุดสาย ถ้อยคำที่เสกสรรค์มาพรูพราย สุดท้ายกลับคว้างหายพร้อมสายลม
20 มกราคม 2547 15:13 น. - comment id 205308
วันนี้บทกลอนลึกซึ้งนะค่ะ ^-^
20 มกราคม 2547 16:32 น. - comment id 205339
ดีจ้า...ตะแหง่ว วาพราว....ข้าวปล้อง....สวัสดีครับ
20 มกราคม 2547 16:45 น. - comment id 205365
คงต้อง รอ ต่อไป ถ้าไม่เลิกเมา นะค่ะ อิอิ ทักทายค่ะ *___________*
20 มกราคม 2547 18:46 น. - comment id 205449
มาคราวไหน ไยเจอ เพ้อเรื่องเศร้า ทำให้เมา ลืมวัน อันสดใส แวะมายั้ง มุ่งหวัง เป็นแรงใจ เศร้าสลาย หายลับ กับสายลม
20 มกราคม 2547 21:33 น. - comment id 205498
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=837 http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_37650.php ผี..ที่รัก(ที่พุดไม่กลัว) ระยะนี้ช้ำรักจังนะคะ พุดเลยนำเรื่อง*นานเกินรอ* และ*บทเพลงนานเกินรอ* มามอบให้แทนคำรักคิดถึงอย่างที่สุดค่ะ นานเกินรอ สวลี ผกาพันธ์ : : Key F จากกันไปนานหลายปี ไม่มี ข่าวและวี่แวว คิดว่า ลืมฉันเสียแล้ว ยังนึกเสียดายดวงแก้ว ที่หลุดลอยไป แต่วันนี้โลกหมุนกลับ จันทร์ที่ลับ หวนคืนฟ้าใหม่ ไฟรัก จวนเจียนมอดหมดใจ ก็คุขึ้นมาใหม่ จุดที่ปลาย ใจบางบาง อยากโผเข้าหาอ้อมกอด อยากอ้อน ออดถามความเก่า คิดถึง ฉันบ้างหรือเปล่า เธอยังเหมือนชายคนเก่า อยู่หรือเปล่าหนอ แต่พอนึกขึ้นมาได้ ใจเหี่ยวหาย เหมือนใบไม้ห่อ สงสาร คนที่บ้านจะรอ ได้แต่แอบพ้อ เธอให้รอ นานเกินไป อยากโผเข้าหาอ้อมกอด อยากอ้อน ออดถามความเก่า คิดถึง ฉันบ้างหรือเปล่า เธอยังเหมือนชายคนเก่า อยู่หรือเปล่าหนอ แต่พอนึกขึ้นมาได้ ใจเหี่ยวหาย เหมือนใบไม้ห่อ สงสาร คนที่บ้านจะรอ ได้แต่แอบพ้อ เธอให้รอ นานเกินไป... **** ชาบชึ้งใจเสมอมา..และตลอดไป
21 มกราคม 2547 06:56 น. - comment id 205602
คุณ 100 เหตุผล.....ยอมรอน่ะครับ น้องชาย.......รับแรงใจไว้แล้วนะ พุดเพื่อนรัก.....ขอบคุณจ้า...ชอบเพลงนี้ด้วยนะ
21 มกราคม 2547 11:06 น. - comment id 205685
ยั่งยืน... มีอะไรให้ฝืน...เพื่อยั่งยืน...บ้างไหม จะลมพา..ฝนฟ้า..เอาแน่..กับอะไร แล้วความรู้สึกที่เก็บไว้...จะยั่งยืนอะไร...กับแค่...สัญญา
21 มกราคม 2547 11:38 น. - comment id 205712
คุณละอองน้ำ.....ใช่ซีนะ....ไม่ยั่งยืนหรอกเนอะ
22 มกราคม 2547 13:43 น. - comment id 206001
ใช่ค่ะมันไม่ยั้งยืน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
