ดอกไม้เอ่ยคำกล่าว ว่าความขาวบริสุทธิ์ ปุยเมฆงามประดุจ เฉกวัยเยาว์แย้มเบิกบาน - - เกลือกกลิ้งกับสังคม ชวนอารมณ์สนุกสนาน ชีวิตจิตวิญญาณ เริงระบำกับพิษภัย - - ขาวนวลกลับมัวหมอง ด้วยคะนองวัยสดใส เสรีที่เป็นไป อิสระไงได้ครอบครอง - - มืดมนปนสับสน อีกระคนตอบสนอง ชีวีมิสมปอง ถูกกระทำตามธรรมเนียม - - - -
|NdEpEndEnT 30 ม.ค. 2547 16:17 น. - ID 45706 
797
3
0
30 มกราคม 2547 16:51 น. - comment id 209602
กลอนเพราะจังครับ... สังคมไทยนอกจากมีฝุ่นแล้ว... ยังมีอบายมุขเป็นมลพิษหลักด้วยเนอะครับ... มาเยี่ยมนะครับ *-*
30 มกราคม 2547 19:19 น. - comment id 209653
พี่มาอ่านแล้วค่ะ แต่กำลังยุ่งที่ร้านหน่อยค่ะ
30 มกราคม 2547 21:02 น. - comment id 209686
เยาว์วัย ใจเกินร้อย
31 มกราคม 2547 02:53 น. - comment id 209781
เห็นด้วยกะคนที่1ค่ะ
31 มกราคม 2547 04:31 น. - comment id 209822
วันวัยไม่แปรผัน เธอกับฉันยังคงเหมือน ทุกปียังมิเลือน ว่าเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนกัน *-*ไพเราะและสวยงามมากเลยค่ะ (รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ)*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
