หน้าส่วนตัว
ขอบพระคุณล้นฟ้าแม่ขา...แม่ของลูก
จากวิญญาน....ถูกมัดผูก.......มาแอบซ่อน
มาแอบอยู่........ในครรภ์.........แห่งมารดร
เกิดก่อกร.......กายตน.......บนเลือดน้ำ
ถึงลำบากยากเข็ญสักเพียงไหน
จะน้อยเนื้อต่ำใจเหลือจะห้ำ
แม่อุดส่าห์ประคองลูกมิให้ช้ำ
เจ็บระกำมาตลอดยิ่งคลอดร้าว
แม่เจ็บปวดรวดกว่าคราหนไหน
สิบชั่วโมงผ่านไปเหลือจะกล่าว
นับเป็นการคร่ำคลอดนานหยอดยาว
ทรมาณเจ็บร้าวสุดพรรณนา.....
อยากไม่อยากได้ลูก...ลูกมิรู้
ด้วยเหนื่อยยากสุดผู้....ผ่อนจะว่า..
ต้องแบกรับสารพัน..อันเหนื่อยล้า
ทุกทิวา...ทุกราตรี...ที่คับแค้น
แม่เจ็บจำ....เคืองขามและ แค้นคาด
ถูกเหล่าญาติ..ซ้ำกด ....กำสรดแสน
แต่เลี้ยงลูก....มาด้วยกาย.....ใจมากแม้น
เทพธิดา.....งามล้ำแดน......ของลูกนี้
พระเดชพระคุณล้นฟ้ามหาศาล
สุดว่าจักคืนผ่านให้หมดหนี้
แม่เจ็บกาย...เจ็บใจ...ทุกข์ทวี
ลูกคนนี้.......มีแต่ทำ....นำร้อนใจ
ช่างด้านดื้อ.....ถืออิสระ....เกินจะเทียบ
มิยอมให้......ใครเหยียบ.....ฤๅย่ำได้
อีกดึงดื้อ.......ถือตน....ชนชั้นใด ?
แม่เหมือนไม่ เตบเห็น...ดั่งเป็นมา
ซึ่งอบรม.....บ่มล้วน......ถี่ถ้วนนัก
เหตุด้วยรัก........ห่วงลูก......พะวงหา
เหตุด้วยห่วง......แสนห่วง .....บ่วงวิญญาน์
ลูกเหมือนบ้า.......ไม่ปรานี.......แม่นี้เลย
ใกล้วันเกิด......ลูกแล้ว......แม่แก้วฟ้า
จะกราบกราน.......บาทมารดา.....ของลูกเอ๋ย
จะยกเท้า.......แม่มา........ให้หน้าเกย
จะกราบแม่........หมดกว่าเคย......ทั้งใจกาย.....
พระเดชพระคุณ....ล้นฟ้า......มหานภ
มิเคยจบ........สำนึก........จวนจวบสาย
หากผ้าเหลือง......ไม่ยกนำ.......สาธยาย
คงจะร้าย......สามโลกสาป.......ตายบาปแทง
ด้วยพระคุณ......เมตตา......แห่งผ้าเหลือง
ได้ขุดทิ้ง.........ขัดเคือง....เรื่อ.เรืองแสง
สาดสำนึก.......สู่ใจ........ให้แสดง
ธรรมะแจ้ง........เจิดจ้า.........กล้าประกาย
ให้ลูกรู้......พระคุณแม่.....แต่หนไหน
ฉุกจับใจ......สำนึกตน.....คนชั่วร้าย
ชาตินี้จะ.....ลบคราบ.......บาปอันตราย
ขอสลาย.....ทุกข์แม่......แต่เนิ่นนาน
ลูกกราบเท้า........แม่ที่รัก.....จักขอกราบ
ลูกซึ้งทราบ.......พระคุณล้น........ที่พ้นผ่าน
ที่ครอบหัว......ยกให้ลูก.....ถูกทุกวาร
ใครประจาน......แม่ฝ่าฟัน....กั้นทุกทาง
นี้ชีวิต .......แทบเท้า......ลงกล่าวถ้อย
กราบฝังรอย..........พระคุณแม่.......ผู้แต่สร้าง
ผู้รักลูก........กว่าผู้ใด.....ร่มใหญ่กาง
โอบปกปัก......รักมิห่าง.........ทุกเวลา
. ในนามของความรัก แด่แม่ผู้มีพระคุณสูงสุดของข้าฯ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
tiki 9 ก.พ. 2547 15:48 น. - ID 46392 
936
9
0
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:17 น. - comment id 213895
ฝากกลอนไว้ก่อนนะคะ จะมาอ่านค่ำๆดึกๆนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:32 น. - comment id 213909
โอ้อกใด จะแสนอุ่น เทียมเท่าแม่ วจีแท้ โอบกอดใจ คลายสับสน ยามโศกเศร้า เพียงแม่อยู่ คลายกังวล ทุกแห่งหน แม่ป้องลูก สุดกายใจ แม้ว่าลูก เป็นอย่างไร ไม่เคยสน จะมีจน ดีเลว แม่ยอมได้ แม่รักลูก แสนพันผูก ใจถึงใจ ก้มกราบไซร้ เบื้องเท้าแม่ ทดแทนคุณ
9 กุมภาพันธ์ 2547 16:49 น. - comment id 213922
แม่ฟูมฟักถักฝันแต่ชั้นต้น จนเติบโตเป็นคนพ้นพงหนาม วันนี้ไร้สายตาแม่คอยแลตาม เหลือเพียงความเงียบเหงาคอยเร้ารุม
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:36 น. - comment id 214012
โอ้อกใด จะแสนอุ่น เทียมเท่าแม่ วจีแท้ โอบกอดใจ คลายสับสน ยามโศกเศร้า เพียงแม่อยู่ คลายกังวล ทุกแห่งหน แม่ป้องลูก สุดกายใจ แม้ว่าลูก เป็นอย่างไร ไม่เคยสน จะมีจน ดีเลว แม่ยอมได้ แม่รักลูก แสนพันผูก ใจถึงใจ ก้มกราบไซร้ เบื้องเท้าแม่ ทดแทนคุณ จาก : กระบี่รับใช้ รหัส - วัน เวลา : 217534 - 09 ก.พ. 47 - 16:32 ทั้งอ้อมแขน....กางเสมอ...เพ้อหาลูก ใจนั้นปลูก.....แต่รัก......ถักไว้หนุน นึกแต่ลูก.....หาแต่ลูก...ผูกการุณย์ อ้อมแขนอุ่น...นี้รักแท้.....แม่เท่านั้น...! ทิกิ ค่ะ.... สุดกายใจ แม่ยอมได้ ใจถึงใจ กระบี่ฯ..คะ ถ้าแกล้งหลอกว่า แต่งกลอนไม่เป็น ไม่เชื่อหรอกค่ะ แต่ถ้าไม่แกล้ง นั่นคือสัมผัสระหว่างบทที่ถูกแล้วค่ะ ขอชมว่าแต่งได้ไพเราะกินใจมากค่ะ ไม่งั้นทิกิคงไม่แต่งตอบกันจนเช้าอย่างนั้นละนะ !
9 กุมภาพันธ์ 2547 18:40 น. - comment id 214016
แม่ฟูมฟักถักฝันแต่ชั้นต้น จนเติบโตเป็นคนพ้นพงหนาม วันนี้ไร้สายตาแม่คอยแลตาม เหลือเพียงความเงียบเหงาคอยเร้ารุม จาก : ผีขี้เมา รหัส - วัน เวลา : 217547 - 09 ก.พ. 47 - 16:49 ช่างน่าเศร้า...ไม่เห็นเงา...ด้วยแม่หาย รอเช้าสาย....ไม่เห็นแม่...แท้ห่อหุ้ม มีแต่ฝัน....วันแม่ถัก...รักหวานรุม ที่เกลือกกลุ้ม....ไม่คุ้มค่า...คราแม่ชิด...!
9 กุมภาพันธ์ 2547 20:26 น. - comment id 214076
แม่อยู่ใกล้ ปกป้อง คุ้มครองลูก แม่พันผูก ปรนนิบัติ พัดวีให้ ลูกหายร้อน เลิกงอแง แม่ชื่นใจ เห่กล่อมให้ ลูกนอน พักผ่อนกาย
9 กุมภาพันธ์ 2547 20:32 น. - comment id 214080
แม่อยู่ใกล้ ปกป้อง คุ้มครองลูก แม่พันผูก ปรนนิบัติ พัดวีให้ ลูกหายร้อน เลิกงอแง แม่ชื่นใจ เห่กล่อมให้ ลูกนอน พักผ่อนกาย จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 217701 - 09 ก.พ. 47 - 20:26 อิอิ นึกภาพชัยชนะงอแงกับแม่ได้เลยค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 21:57 น. - comment id 214144
ได้หนุนหมอน ถักด้วยรัก จากจิตแม่ อบอุ่นแท้ หาใดเปรียบ เทียบเคียงเหมือน จะขอนอน ซบอิงไหล่ มิแชเชือน ความการุณย์ มิลบเลือน จากจิตใจ เอ่อ ต้องขอบคุณเพื่อนๆที่ช่วยกันติ อะครับ คุณ tiki ผมเลยไปอ่านกลอนของที่ เพื่อนๆหลายๆคนเขียน เลยพอจะรู้ ว่าสัมผัสระหว่างบทเป็นยังไง มิได้หลอกนะครับป๋ม (โง่เจงๆครับ )
9 กุมภาพันธ์ 2547 22:25 น. - comment id 214165
ได้หนุนหมอน ถักด้วยรัก จากจิตแม่ อบอุ่นแท้ หาใดเปรียบ เทียบเคียงเหมือน จะขอนอน ซบอิงไหล่ มิแชเชือน ความการุณย์ มิลบเลือน จากจิตใจ...กระบี่รับใช้ จะขอนอนบนตักแม่แม้โตแล้ว ให้แม่ลูบผมแผ่วแผ่วแล้วโอบไหล่ ให้แม่ร้องเพลงกล่อมอ้อมอาลัย จะหลับไปในตักแม่เหมือนแต่วาน ทิกิ
9 กุมภาพันธ์ 2547 22:40 น. - comment id 214177
พระคุณแม่แน่ซึ้งตรึงจิตแน่น หาใครแทนเทียบได้ไม่มีเหมือน ตราบโลกดับลับหายมลายเลือน พระคุณเตือนตราแน่นในแผ่นหทัย แม่เป็นเช่นทุกอย่างต่างต่างสิ่ง แม่เป็นมิ่งขวัญชีวาจะหาไหน แม่กำเนิดลูกผูกกายใจ แม่ห่วงใยฟูมฟักรักเลี้ยงมา แม่สั่งสอนให้ลูกรู้ถูกผิด แม่เป็นมิตรจริงแท้แน่หนักหนา แม่เป็นครูผู้อบรมบ่มจรรยา แม่ดุจสายธาราอันฉ่ำเย็น แม่ปกป้องผองภัยทั้งใหญ่น้อย แม่เฝ้าคอยห่วงทั้งสุขและทุกข์เข็ญ แม่พลอยสุขพลอยทุกข์พลอยลำเค็ญ แม่นั้นเป็นเช่นเกราะกั้นคั่นภัยพาล แม่เป็นพระผู้ประเสริฐเลิศล้ำสุด แม่ประดุจแก้วล้ำค่ามหาศาล แม่คือประทีปทองของดวงมาน แม่วางฐานชีวิตให้ลูกได้ดี จะเปรียบคุณของแม่แผ่ปกปัก จะเปรียบรักยิ่งยงอยู่คงที่ จะเปรียบกับสิ่งใหญ่ในโลกนี้ ฤๅจักมีสิ่งใดเปรียบได้เลย ขออนุญาต ต่อกร บทลำนำ
9 กุมภาพันธ์ 2547 22:57 น. - comment id 214197
โห แก้มป่อง ขา น่ารักเสียจริงค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 23:51 น. - comment id 214261
บ้างเปรียบคุณ มารดร ใหญ่เท่าฟ้า บ้างเปรียบว่า ดั่งสมุทร กว้างสุดแสน คุณมารดร หาสิ่งเปรียบ ยากทดแทน ขออ้าแขน โอบกอดแม่ ให้หนำใจ ใช่จะอยู่ กล่อมเลี้ยงลูก ได้นานนัก อีกไม่นาน คงต้องพัก นอนหลับไหล มีบางครา ที่ลูก ผิดพลั้งไป ลูกรู้ไหม ใจแม่ห่วง เหลือคณา เกรงกลัวว่า จะตายจาก ไปเสียก่อน ยังอาวรณ์ หวังให้ลูก เป็นฝั่งฝา ถนอมเลี้ยง ให้พ้น ปากเหยี่ยวกา เพียงหวังว่า ลูกอยู่รอด ก็พอใจ ให้ทนแทน อีกสิบชาติ หาหมดได้ ลองมองใจ ของคุณแม่ ดูสักหน เพียงก้มกราบ หาดีเท่า ปรับปรุงตน แม่สุขล้น เพียงเห็นลูก เป็นเด็กดี
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:27 น. - comment id 214287
เกรงกลัวว่า จะตายจาก ไปเสียก่อน ยังอาวรณ์ หวังให้ลูก เป็นฝั่งฝา ถนอมเลี้ยง ให้พ้น ปากเหยี่ยวกา เพียงหวังว่า ลูกอยู่รอด ก็พอใจ.........กระบี่รับใช้ แทบมิต้องตอบใหม่ในกลอนนี้ ด้วยกระบี่ฯนี้เขียนดีศรีสดใส ขอความสุขในบทกลอนพรหฤทัย เป็นขวัญมิ่ง..เหลืออาลัย.ใจมาดล.. ..ทิกิ ให้ทนแทน อีกสิบชาติ หาหมดได้ ลองมองใจ ของคุณแม่ ดูสักหน เพียงก้มกราบ หาดีเท่า ปรับปรุงตน แม่สุขล้น เพียงเห็นลูก เป็นเด็กดี........กระบี่รับใช้ มีแผนเขียนไมสัมผัสให้เราอดไม่ได้ต้องเติมให้หรือเปล่าเนี่ย อิอิ สนุกดีค่ะที่ได้ต่อกลอนกับกระบี่ ทำสี ไปค้อปี้ได้ที่หน้ากลอนทิกิ http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=tiki&topic=125 จะขึ้นด้วย ตรงนี้เราใส่ข้อความค่ะ ไปลองค้อปี้ใช้ดูนะคะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 00:38 น. - comment id 214293
เอ่อ. ขอบคุณครับ คุณทิกิ .....จะพยายามหัดทำสีให้ได้นะครับ ไอทีเนี่ยยากจริงๆ
10 กุมภาพันธ์ 2547 02:04 น. - comment id 214311
เอ่อ. ขอบคุณครับ คุณทิกิ .....จะพยายามหัดทำสีให้ได้นะครับ ไอทีเนี่ยยากจริงๆ จาก : กระบี่รับใช้ รหัส - วัน เวลา : 217919 - 10 ก.พ. 47 - 00:38 ก็ค่อยๆเป็ฯไปมั่วมั้งไรมั่งค่ะ
10 กุมภาพันธ์ 2547 04:11 น. - comment id 214323
หวัดดีค่ะพี่ ฟ่างมาปรากฎตัวแล้ว....หลังจากที่หายไปเป็นชาติ...ฟ่างเข้าไปเช็คเมลอยู่ไม่ค่อยบ่อย เข้าไปในเอ็มเอสเอ็นแค่ประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้นเพราะฟ่างอยู่นานไม่ได้...ที่นั่งมันร้อน..อ๊ะไม่ใช่...ฟ่างมีงานอื่นครอบคลุมทุกรูขุมขน...อ่ะนะ...ไม่ว่าจะงานหรือการบ้าน..ไหนจะอ่านหนังสือ...ข้าน้อยปวดขมอง...ถ้าฟ่างว่ามากๆๆๆฟ่างจะไปคุยกับพี่นะจ๊ะ...แล้วเรื่องกลอน...ไม่ต้องพูดถึง...ยังไม่ได้แต่งเลย...แบบว่าไอเดียยังไม่เกิด...ก็เลย..นะ... ไม่รู้ว่าวันเกิดพี่วันไหน แต่ฟ่างก็ขออวยพรพี่ไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ....ขอให้พี่มีความสุขมากๆๆ...สิ่งที่พี่หวังขอให้เป็นไปตามที่พี่หวังไว้...ไม่รู้จะอวยพรอะไรแล้ว..เอาเป็นว่า...สิ่งที่ดีๆขอให้เป็นของพี่ในวันเกิดของพี่และในทุกๆวันของพี่นะคะ... กลอนเพราะและมีความหมายเหมือนเดิม...ชื่นชมเสมอและตลอดไปค่ะ คิดถึงและรักพี่คนนี้เสมอ
10 กุมภาพันธ์ 2547 05:09 น. - comment id 214325
หวัดดีค่ะพี่ ฟ่างมาปรากฎตัวแล้ว....หลังจากที่หายไปเป็นชาติ...ฟ่างเข้าไปเช็คเมลอยู่ไม่ค่อยบ่อย เข้าไปในเอ็มเอสเอ็นแค่ประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้นเพราะฟ่างอยู่นานไม่ได้...ที่นั่งมันร้อน..อ๊ะไม่ใช่...ฟ่างมีงานอื่นครอบคลุมทุกรูขุมขน...อ่ะนะ...ไม่ว่าจะงานหรือการบ้าน..ไหนจะอ่านหนังสือ...ข้าน้อยปวดขมอง...ถ้าฟ่างว่ามากๆๆๆฟ่างจะไปคุยกับพี่นะจ๊ะ...แล้วเรื่องกลอน...ไม่ต้องพูดถึง...ยังไม่ได้แต่งเลย...แบบว่าไอเดียยังไม่เกิด...ก็เลย..นะ... ไม่รู้ว่าวันเกิดพี่วันไหน แต่ฟ่างก็ขออวยพรพี่ไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะ....ขอให้พี่มีความสุขมากๆๆ...สิ่งที่พี่หวังขอให้เป็นไปตามที่พี่หวังไว้...ไม่รู้จะอวยพรอะไรแล้ว..เอาเป็นว่า...สิ่งที่ดีๆขอให้เป็นของพี่ในวันเกิดของพี่และในทุกๆวันของพี่นะคะ... กลอนเพราะและมีความหมายเหมือนเดิม...ชื่นชมเสมอและตลอดไปค่ะ คิดถึงและรักพี่คนนี้เสมอ จาก : น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม...(จะแว๊ปมาใหม่นะคะ) รหัส - วัน เวลา : 217951 - 10 ก.พ. 47 - 04:11 ฟ่าง.........วี้ด....... หายไปไหนอะ พี่มัวแต่แช้ทกะพวกไทยเมล์ว้า ไม่ได้มาดูตัวเองมาแล้วขอบคุณกะคำอวยพร ให้มาอ่านกลอนทุกๆๆๆๆๆวันนะคะ รักน้องซาเหมอ ค่ะ อิอิ คิส คิส
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:10 น. - comment id 214332
เป็นปแม่ของแผ่นดิน...ถิ่นของความสมบูรณ์...อุ่นใจเสมอเนอะครับ *-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 07:39 น. - comment id 214344
เป็นปแม่ของแผ่นดิน...ถิ่นของความสมบูรณ์...อุ่นใจเสมอเนอะครับ *-* จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง รหัส - วัน เวลา : 217961 - 10 ก.พ. 47 - 07:10 ,มาให้กำลังใจเสมอมิเคยขาดเลยคะ พูกันะคะ ขอเป็นแม่ลูกก่อนแล้วกันค่ะ อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2547 16:57 น. - comment id 214511
พระคุณแม่ล้นฟ้ามหาศาล และมีคุณตระการมากหลาย ดูแลลูกให้สุขสบาย ตราบวันตายลูกมิได้ลืมคุณ *-*พระคุณคุณพ่อและคุณแม่ล้นคณานับได้ค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 17:12 น. - comment id 214529
พระคุณแม่ล้นฟ้ามหาศาล และมีคุณตระการมากหลาย ดูแลลูกให้สุขสบาย ตราบวันตายลูกมิได้ลืมคุณ *-*พระคุณคุณพ่อและคุณแม่ล้นคณานับได้ค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 218140 - 10 ก.พ. 47 - 16:57 พระคุณพ่อแม่นี้แท้ช่างใหญ่หลวง สุดที่ดวงใจจะสรรค์ปั้นคำถวาย ฝากน่านฟ้าจารวาจาฝากพระพาย บ่มบรรยายพระคุณท่านนิรันดร์กาล
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
