ไม่ขอใคร.......แต่จะขอคุณ ที่รับตอบแล้ว....แต่ขอคุณใหม่อีกหน.... คืนนี้.......ฟ้าดูมืด...ลมก็เย็นมาก เว็บบางกอกซิตี้ที่ไว้เขียนไดอารีมีอันล่มสลาย เหตุเกิดจากเมื่อสาย และเมื่อบ่ายเป็นต้นมา ***** ************** ขอถือเอาความเคยชิน อย่างไรก็ยังอุ่นใจว่า คืนนี้มีคนเขียนงานงามมา ยังมีชื่ออยู่ ณ.หน้าเดียวกันนี้นั้น อะไรทำให้ฉันมาที่นี้ บ้านไทยโพเอ็มนี้อันลือลั่น? ถ้าไม่ใช่เพราะบทประพันธ์ของคุณนั้น ช่างอ่านแล้วคม...สำคัญจนตามมา... บทประพันธ์เรื่องงานพุทธประวัติ ชีชัดถึงวาระใจที่มีค่า ฉันอ่านงานของคุณซึ้งทุกครา กดชื่อคุณ..ก็โผล่มาหน้าบ้านนี้ ! ฉันเฝ้าดูคุณอยู่ห่างห่าง ระยะหลังถึงเอ่ยถ้อยวจีที่ ฉันชอบจะบอกว่าคุณเป็นคนดี แต่ตัวฉันนี้ดีหรือไม่ดีฉันไม่รู้ ในเวลาห้วงวันฝันและเหงา ในเวลาปวดร้าวเข้าสิงสู่ งานประพันธ์งดงามซึ้งควรดู ซึ้งและอยู่ในใจทุกเวลา หลายหลายครั้งคุณเขียนตอบงานของฉัน หลายหลายวันฉันก็บ่นถ้อยภาษา ในบางครั้งคุณหายไปไม่ผ่านมา บางทีท่าคุณทักทายมาแล้วผ่านไป ฉันคงเขียนงานอยู่ที่นี่ อาจจะเพราะยังไม่มีที่จะไปที่ไหน ส่วนบางเว็บก็มักมีแต่เรื่องงานใด ฉันส่งใจให้คุณทุกทุกวัน มีอยู่สิ่งไม่ขอใคร..แต่ขอคุณ ทุกงานบุญให้แผ่เมตตาให้แก่ฉัน ทุกความรักให้แบ่งปันให้แก่กัน ทุกทุกวันฝันจะดีมีเธอเคียง ฉันขออะไรมากไปหรือเปล่า เกือบปีเข้า...คงขอไม่มาก...และไม่อยากเสี่ยง ฉันไม่ขอมากกว่านี้...ขอสิทธิ์นี้เพียง ความรักฉันเยี่ยง...ในกลอนกานท์..หวานหวานของคุณ ฉันอาจถือสิทธิ์มากไปสักนิด และขอถือสิทธิ์ที่เธอเกื้อหนุน และขอวางใจไว้ในมือนักบุญ ขอความการุณย์ให้อุ่นอกใจ ไม่มีจันทราในราตรีนี้ ไม่มีคนดีที่เคยเคียงใกล้ มีแต่งานฉันท์กาพย์กลอนละไม ที่คุณฝากไว้ให้ฉันยินดี ขอแค่นี้....คงไม่ผิดกฏหมายจักรวาล ? ในความเงียบเหงาเวิ้งว้างห่างหาย เงาของเธอฤาย่างกรายผ่านใจฉัน ยามทิวาฟ้าสลัวมัวทั้งวัน ใจใครกัน..คล้ายรันทด..สลดใจ.... เหมือนทั้งโลกหยุดนึ่งกริ่งเกรงฟ้า ใยหาญกล้า...คนเช่นเธอ...มาหาญได้..? ฉันเปิดกฏ.....กฎหมายมี....ทุกที่ไป กฎหมายใด...มิได้มี...ผิดที่กลอน..? ฤาข้อความ........ฉันนี้.....ช่างอุกอาจ ฤามันบาด.......ใจใคร........เข้าครึ่งค่อน ฤามันแสบ........เหมือนน้ำกรด......ไปรดรอน มิได้อ้อน........แต่ความจริง.......ยิ่งของใจ หากฟากฟ้า.......สาปไว้.......ในความฝัน เคยถูกมัด.........เป็นพัลวัน..........ก็แก้ได้ กรรมที่สร้าง........อาจปิดทาง.......สวรรค์ไป ทั้งสามโลก........จะหม่นไหม้.......ในคำขอ ก็ฉันขอ......ขออะไร.......ในเมตตา...? ก็ล้นฟ้า.........รับเมตตา.......อยู่ล้านช่อ หากเจาะจง.........ฉันขอเขา.......ก็เพียงพอ แล้วคำขอ.........ฉันผิดตรงไหน......ในโลกา หรือผิดกฎ........ข้อใด......ในบทบัญญัติ เจตนา.........ก็ชี้ชัด........ไม่มัดขา ไม่มัดตัว..........ไม่มัดกาย.........ไม่มัดปัญญา ไม่ขออะไร.........แค่ใส่หัทยา.......อุ้งมือเธอ ขอบคุณที่คุณตอบมาแต่วันแรกแล้ว แต่วันนี้เห็นงานสองบทนี้น่าจะเป็นแนวให้ได้เป็นรสชาติ ตามกันมาของการ...เพ่งใจก่อนจะเขียนกลอน...
tiki 13 ก.พ. 2547 01:53 น. - ID 46667 
785
18
0
13 กุมภาพันธ์ 2547 01:55 น. - comment id 215490
ไม่ขอใคร.......แต่จะขอคุณ ที่รับตอบแล้ว....แต่ขอคุณใหม่อีกหน.... ขอบคุณที่คุณตอบมาแต่วันแรกแล้ว แต่วันนี้เห็นงานสองบทนี้น่าจะเป็นแนวให้ได้เป็นรสชาติ ตามกันมาของการ...เพ่งใจก่อนจะเขียนกลอน...
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:01 น. - comment id 215494
ฤาจักรวาลสะเทือนใจ...ที่ฉันไปรักคุณ?? ในความเงียบเหงาเวิ้งว้างห่างหาย เงาของเธอฤาย่างกรายผ่านใจฉัน ยามทิวาฟ้าสลัวมัวทั้งวัน ใจใครกัน..คล้ายรันทด..สลดใจ.... หากฟากฟ้า.......สาปไว้.......ในความฝัน เคยถูกมัด.........เป็นพัลวัน..........เธอแก้ให้ กรรมที่สร้าง........อาจปิดทาง.......สวรรค์ไป ทั้งสามโลก........จะหม่นไหม้.......ในคำขอ ก็ฉันขอ......ขออะไร.......ในเมตตา...? ก็ล้นฟ้า.........รับเมตตา.......อยู่ล้านช่อ ก็ขอเขา.........แผ่เมตตา.......ก็เพียงพอ ก็ฉันขอ.........น้อยไฉน......ในโลกา...? ขออย่าผิด .....กฎ.ข้อใด......ในบัญญัติ เจตนา.........ก็ชี้ชัด........ไม่มัดขา ไม่มัดตัว..........ไม่มัดกาย.........ไม่มัดปัญญา ไม่ขออะไร.........แค่ใส่หัทยา.......อุ้งมือเธอ โลกตะลึง.......พรึงเพริด.........อะไรนัก ? ฤาทวยเทพ.......เทวดาจัก......เกรงพร่ำเพ้อ ฤาเล็งเห็น.........ชาตินี้ยัง..........ไม่พบเจอ ฤาเกรงภัย.........อะไรนักเออ........ฉันแปลกใจ ข้อความ 1 ฤาจักรวาลสะเทือนใจ...ที่ฉันไปรักคุณ?? ก็ด้วยใจ......ฉันบอกความ....ตามประสา ด้วยซื่อตรง.........นักหนา.......หัวใจใส ด้วยความซื่อ.......ถือความสัตย์.......อย่างจริงใจ ฉันผิดไฉน? ...แค่ฝากฉายา.....มาข้างเธอ. บอกฉันเถิด.........หากลำบาก.....ใจล้นเหลือ บอกฉันเถิด........ได้ทุกเมื่อ.........ถ้ามันเก้อ บอกฉันเถิด....ว่า*ที่รัก....ไม่รักเธอ** บอกฉันเถิด.....ว่าฉันเพ้อ.....ไปผู้เดียว ฉันวางใจ.....ไว้ตรงนี้......ที่มือเธอ จะบีบก็ตาย.......จะคลายเผลอ.....ไม่แลเหลียว ค่ามันศูนย์.......ศูนย์อย่างนี้....ดีหรือเชียว สังสารวัฏฏ์......ฤาจะเกี่ยว.....มาท่องพบ โปรดเถิดอย่า....เอ่ยคำ........ว่า*ไม่เป็นไร* ด้วยฉันรัก........ในน้ำใจ..........ที่ประสบ ด้วยอักษรา..........ที่เธอร้อย.......เรียงเคียงคบ ฉันน้อมนบ.........จบจำไว้.......ไปนิรันดร์... ......*****************************************************....... เหมือนทั้งโลกหยุดนึ่งกริ่งเกรงฟ้า ฤาหาญกล้า...คนเช่นเธอ...จะเพ้อฉัน? ฤาหวังใย?...พันธะสัญญาได้...คลายฤทธิ์รัน ฤาว่าฉัน....ยังผูกพัน......มั่นหทัย? ...จบความ....ยามบันทึก..... ..ฝนก็พร่างพรูครึ่ก....มาหนักใส่ ยิ้มแผ่วหวาน...สิ่งที่จาร...จากหัวใจ ช่างไร้บาป เพราะมันใส..จนฟ้าสะเทือน . ในนามของความรัก .........อักขรา..... ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:32 น. - comment id 215504
เออ...แล้ววันนี้เว็บ บางกอก เป็นไรอ่ะเจ๊ รู้ม๊ะ...เห็นว่าอีกชั่วโมงเปิด...วันนี้ล่มไปเลยอ่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:33 น. - comment id 215505
หน้าส่วนตัว
ใจใส....ฝัน......ทิวาราตรีกาล
ช่างรินรดหลั่งมา อักขราเอ๋ย !
ช่างสดใสเหมือนเคยจากจิตข้า ฯ
ช่างเลือกเฟ้น...ใจงาม...ยามวันทา
ช่างล้ำค่า.....บนพาน....กลางลานเมือง
มองด้านใด........ใสกระจ่าง......กลางพุทธพจน์
งามปรากฏ.....ใจพิสุทธิ์....จุดนำเรื่อง
แม้นโลกีย์....จะเกี่ยวคู่...ดูไม่เคือง
ด้วยเป็นเรื่อง.....ส่วนกาย....คล้ายส่วนตัว
...
ที่ข้าฯ รัก......หนักหนา.......อักขราท่าน..!
งามจำนรรจ์......สรรวาจา....มาเล่นหัวว
ช่างเบิกบาน......แย้มยิ้ม......กริ่มเย้ายั่ว
ให้ผู้คน.......เมามัว.....ยั่วให้เมา..!
เหมือนบางคร้ง.....หลงใหล.....ใครเอ่ยถ้อย
ทีละน้อย........คอยเอาใจ.......ไม่อับเฉา
อีกหลั่งบท.......พจนา......มาบันเทา
ให้ร้อนเร่า......เบาสลาย.......กลายจากใจ
ดังบทฝัน...นิรันดร์กาล....ซึ่งข้าฯหลง
ใจพะวง.....คิดถึงเจ้าฯ......เอาใจใส่
จะเมื่อนี้.......เมื่อหน้า.....หรือเมื่อใด
จะรินใส.......ไล้แก้วพจน์.....รจนา
โธ่เอ๋ยใจใส ใยเจ้าเขียนอะไรให้แก้ไขซ้ำแล้วเล่า
แล้วไม่เห็นเจ้าเปลี่ยนสิ่งใดให้ข้าฯช้ำเหลือกระไรใจอับเฉา
เปลี่ยนแล้วก็ขึ้นความเก่า...ช่างเสียใจ ..นะ ใจเอ๋ยใจ
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:35 น. - comment id 215507
เออ...แล้ววันนี้เว็บ บางกอก เป็นไรอ่ะเจ๊ รู้ม๊ะ...เห็นว่าอีกชั่วโมงเปิด...วันนี้ล่มไปเลยอ่ะ จาก : ตู่ รหัส - วัน เวลา : 219139 - 13 ก.พ. 47 - 02:32 ตู่ เว็บมาสเตอร์บอกพี่ว่า ช่วงนี้เค้าแก้ไขระบบให้พวกเราอยุ่จ้ะ อืมม์ ถ้าไม่ติดว่าที่นี่เด็กเยอะนะ จะให้ตู่ลงงานแล้วนะเนี่ย ขอบใจที่มาเยี่ยมชมค่ะ น้อง
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:58 น. - comment id 215515
งดงาม..เช่นเคย..น่ะเพื่อนเรา... เขียนอะไร..ก็ลึกล้ำ..ไปหมด... อยากรู้จังน่ะ...ว่าขอใครกัน... กอดหน่อยได้ไหม...เฮ้ยพิมพ์ผิดจ๊ะ... บอกหน่อยได้ไหม.. วันนี้ก็เข้าบ้านไม่ได้เช่นกัน... ม่ายมีที่นอนน่ะ....โต๋เต๋...ทั้งคืน
13 กุมภาพันธ์ 2547 03:07 น. - comment id 215519
น่านสิ เขียนให้ใครกัน ลึกซึ้งๆๆๆๆ มาเยี่ยมค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 03:12 น. - comment id 215523
งดงาม..เช่นเคย..น่ะเพื่อนเรา... เขียนอะไร..ก็ลึกล้ำ..ไปหมด... อยากรู้จังน่ะ...ว่าขอใครกัน... กอดหน่อยได้ไหม...เฮ้ยพิมพ์ผิดจ๊ะ... บอกหน่อยได้ไหม.. วันนี้ก็เข้าบ้านไม่ได้เช่นกัน... ม่ายมีที่นอนน่ะ....โต๋เต๋...ทั้งคืน จาก : ภูตะวัน ตะวันรอน รหัส - วัน เวลา : 219150 - 13 ก.พ. 47 - 02:58 เฮ้อ เดิมเดิม จะตอบเว็บมาสเตอร์บางกอกที่เค้าเขียน ขอได้ไหม หวานมากนั่นไหงคะ พอดีเว็บล่ม ก็ผันมาอ่านงานคุณสดายุ ว่ารักงานเธอมากเลยค่ะ ก็เลยออกมาเป็นงานนี้แหละค่ะ อ้าว อย่างนี้เว็บมาสเตอร์บางกอกอย่าน้อยใจนะคะ ไม่หรอกค่ะ เค้าทำกลอนนั่นไปเชิญหน้าใหม่ให้พวกเราไปเขียนกลอนค่ะ แต่สำหรับกลอนชุดนี้ ได้ส่งความห้าวหาญ ออกมาอีกหลายชุด แบบใสใส อหังการ์ ท้าฟ้าดินน่ะคะ ก็เลยมารวมส่วนหนึ่งให้เห็นวิธีไล่งานที่ ช่วยชุบจิตใจผุ้รับอย่างจริงใจเป็นอยางไร... หวังว่าคุณสดายุจะโปรดเข้าใจที่นำทุกบทมารวมกันตรงนี้ด้วยนะคะ แต่ก็ยังขาดอีกสองสามช่วง ต้องไปไล่ดูค่ะ ตะวัน 5555 อย่าพิมพ์ผิดบ่อยมากนักเพื่อน อิอิ
13 กุมภาพันธ์ 2547 03:16 น. - comment id 215526
น่านสิ เขียนให้ใครกัน
ลึกซึ้งๆๆๆๆ
มาเยี่ยมค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 3419 - ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
รหัส - วัน เวลา : 219154 - 13 ก.พ. 47 - 03:07
ในการชื่นชมกวีนักกลอนของเราทุกคนนะคะ
เราทุกคนมีสิทธิเสรีภาพในการ แสดงออกซึ่งความชื่นชมได้ทุกคนไม่จำกัดว่าต้องเป็นหญิง ชาย เด็ก แก่ ฯลฯ
การชื่นชมนี้เป็น มุทิตาจิตที่สุนทรีย์ เพียงแต่เราจะมีingredient อื่นอะไรเข้าไปในงานชื่นชมนั่นนะคะ ถนนฯ คะ ตอบตะวันข้างบนไปแล้วนะคะ ก็มาตอบถนนอีกรอบค่ะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 04:08 น. - comment id 215534
อย่านำสภาวะการณ์ในบางจุดบางกรณ๊ ไปรวมกับสภาวะการณ์ที่อื่นกรณีอื่น อย่าเหมารวม ใช้วิจารณญานแยกแยะ ว่าใครคนนั้นเขามีเจตนาอย่างไร เพื่อความสบายใจของใครสักคน เพื่อทำให้ความปวดร้าวของใครหายไป เพื่อปลดความทุกข์ใจ เพื่อให้กำลังใจให้ใครรู้สึกว่าตนเองมีค่าขึ้น เพื่อถ่ายทอดความเอื้อเอ็นดู เพื่อบอกถึงความรักที่มีอยู่ในใจ เพื่อขับไขความสุขที่หยิบยื่นให้อีกคนอย่างสูงค่า แต่ทั้งหมดนี้นั้น หากอีกฝ่า ย หรือฝ่ายตรงข้ามอื่นซึ่งเสียผลประโยชน์นำมาหักล้าง นำมาทอดกลางตลาดกลางลานเย้ยเยาะ คำว่ารักคำนั้นก็กลายเป็นก้อนกรวดที่คั่วในกระทะร้อนๆโยนใส่กันไป ผู้ให้ปราถนาเช่นนั่นหรือ มิได้เลย ผู้ให้ยังคงมีความยินดีใสเย็นจะให้ ดุจดังเมื่อเรามีเจตนาจะตักบาตรให้พระ บุญนั้นเกิดแล้วนับแต่เมื่อมีเจตนาความจงใจที่จะให้ ไม่ต้องตามไปดูว่าเมื่อให้ไปแล้ว เค้าจะได้รับมันจริงๆไหม เค้าดื่มกินหรือยกไปให้ใครดื่มกิน เค้าพอใจ หรือไม่พอใจ หน้าที่ของผุ้ให้ย่อมเสร็จสิ้นลงนับแต่เจตนาจะให้ ฉันใด ฉันนั้น...เมื่อเขามีเจตนาจะเอ่ยคำว่า ฉันพอใจใน....สิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักในสิ่งที่เธอทำนะ ฉันรักที่เธอได้ทำสิ่งที่ดีนะ ฉันรักเพราะเธอช่างเป็นคนดี ได้ทำสิ่งที่ดีนะ คำนั้นย่อมยังคงสูงค่าอยู่เช่นเดิม ยังเป็นสัจจธรรมอยู่เช่นนั่น ส่วนใครจะนำไปลงกระทะร้อนคั่วสาดกันนั้น ก็กรรมของแต่ละคน แต่ผู้ส่งให้ คงมิปราถนาจะคิดเช่นนั่น ดินสอสีฟ้า plara81@hotmail.com พึงรับธรรมข้อการให้วาจาสุภาษิต พึงรับธรรมข้อการให้วาจายกย่องชมเชย พีงรับธรรมข้อการให้วาจาอันเป็นที่รักต่อกัน เพราะนั่นเป็นบุญที่เขาให้แก่เธอมา อย่าได้นำบุญนั้นไปแปลงเป็นบาป ด้วยไปคิดว่ามันช่างแสนร้ายที่เขาไปให้คนใดใครต่อใครไม่ได้ให้ฉันคนเดียว เขาจะให้ใคร ก็เรื่องของเขา แต่เมื่อเขาเจตนาจะให้เรา นั่นก็เป็นความงามที่สุดของชีวิต ที่เราควรนำมาพินิจพิจารณาในมิตรภาพอันหอมหวานที่ให้ต่อกันนะคะ พี่ว่าจะตอบนิดเดียว แต่เห็นชื่อคุณคือน้องในบางกอกซีตี้ด้วย จึงตอบยาวเลยนะคะ นำมาตอบไว้ที่กระทู้นี้ด้วยเพราะเป็นเรื่องเดียวกัน
13 กุมภาพันธ์ 2547 04:09 น. - comment id 215535
ตอนนี้ไม่มีบ้านอยู่ เฮ้อ....เหนื่อย
13 กุมภาพันธ์ 2547 11:17 น. - comment id 215591
คุณทิกิครับ.... บทนี้พยายามใช้บุคคลาธิษฐานผ่าน... เงา...คือตัวตนของเรา..... ตะวัน....เป็นสิ่งที่สร้าง..เงาหรือตัวตน ตราบยังมีตะวัน....ก็ยังต้องมีเงา.....เสมอไป มองเถิดเธอใจคนเมื่อหล่นล่าง ย่อมเคว้งคว้างยากยั้งสู่สังสาร ใครหนอใครจะร่วมดั้นทางกันดาร ใต้มือมารเห็นแต่เงาของเราเอง เงื้อมเงาทำสำแดงคู่ไม่รู้สิ้น ตราบถวิลอภิรมย์ยังข่มเหง จะลบเงาทอดตัวก็กลัวเกรง ประกายเปล่งจะไม่วับมาจับตา ธรณินทาบเงาย่อมเศร้าสร้อย บังพร่างพร้อยรอยตะวันกลบหรรษา หากไร้ตัวกลัวเงาจะเปล่าปรา- กฎเป็นท่าเป็นทีบัดพลีรอย จึงเห็นตัวกลั้วระริกกระซิกกระซี้ คลอสุรีย์โรยเร้าไม่เหงาหงอย สื่อร่ม-เงา/เทา-ดำ/สูง-ต่ำทะยอย อันผุดพลอยลอยพร่างระหว่างวัน. ปรารถนาดีเสมอครับ
13 กุมภาพันธ์ 2547 13:03 น. - comment id 215606
ตอนนี้ไม่มีบ้านอยู่ เฮ้อ....เหนื่อย จาก : น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม... รหัส - วัน เวลา : 219170 - 13 ก.พ. 47 - 04:09 ฟ่างนะ มาเฝ้ากระทู้พี่อันไหนก็ได้ มาตอบมาเขียนอะไรในนี้ก็ได้ หรือ จะไปเปิดใหม่แล้วคอยคอยคอยคอย........อยุ่พี่มาก็มาตอบมาเขียนกัน เฮ้อ ไม่อยากแนะนำให้เข้า ไทยเมล์นะ ห้องแช้ทคนเยอะไปหน่อย ..แต่ถ้าพันธ์ทิพย์ห้องสยามสแควร์น่ะ นานๆพี่โผล่ไปทักทายน้องๆในนั้นเค้าซักทีนะ..... มาเหอะมาอยู่ตรงที่พี่เปิดกระทู้ไว้ พี่เข้ามาพี่ก็ต้องกดดูอยู่แล้วละคะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 13:36 น. - comment id 215618
คุณทิกิครับ.... บทนี้พยายามใช้บุคคลาธิษฐานผ่าน... เงา...คือตัวตนของเรา..... ตะวัน....เป็นสิ่งที่สร้าง..เงาหรือตัวตน ตราบยังมีตะวัน....ก็ยังต้องมีเงา.....เสมอไป มองเถิดเธอใจคนเมื่อหล่นล่าง ย่อมเคว้งคว้างยากยั้งสู่สังสาร ใครหนอใครจะร่วมดั้นทางกันดาร ใต้มือมารเห็นแต่เงาของเราเอง เงื้อมเงาทำสำแดงคู่ไม่รู้สิ้น ตราบถวิลอภิรมย์ยังข่มเหง จะลบเงาทอดตัวก็กลัวเกรง ประกายเปล่งจะไม่วับมาจับตา ธรณินทาบเงาย่อมเศร้าสร้อย บังพร่างพร้อยรอยตะวันกลบหรรษา หากไร้ตัวกลัวเงาจะเปล่าปรา- กฎเป็นท่าเป็นทีบัดพลีรอย จึงเห็นตัวกลั้วระริกกระซิกกระซี้ คลอสุรีย์โรยเร้าไม่เหงาหงอย สื่อร่ม-เงา/เทา-ดำ/สูง-ต่ำทะยอย อันผุดพลอยลอยพร่างระหว่างวัน. ปรารถนาดีเสมอครับ จาก : สดายุ ** ดุจดังกุหลาบหวานจารทุกเช้า กลีบของเจ้าบานคลี่สีอ่อนหวาน เป็นดั่งความรักข้าฯ ในดวงมาน คลี่กลีบบานสะอาดสะอ้านยามเจ้าเคียง.... ฤาเจ้าฯเฉียดผิวผ่าน..จารถึงข้าฯ คมวาจา.....ซ่านใจ...ใครจะเลี่ยง..? รักของเรา......ช่างอ่อนหวาน.......ปานสำเนียง กลีบกุหลาบ....จะเบนเลี่ยง...เสียงฝนฤา...? ที่เม็ดฝน....ปนกลิ้ง...บนกลีบเจ้า เหมือนน้ำตา....ข้าฯซึ่งเร้า...หัวใจถือ... หากไม่รัก.....ข้าฯจะหลั่ง....ให้ร่ำลือ น้ำตาใจ....หยดต้องมือ...ทุกวารวัน เพราะหัวใจ....ห้องนี้....ที่มีเจ้าฯ จะไม่ปล่อย....กุหลาบเฉา.....หรือหนาวสั่น จะไม่ปล่อย........ให้เจ้าตาย........ไปจากกัน กุหลาบฝัน.......จะประคอง....คล้องรักเดียว ทิกิเขียนให้ ยายา...จากบทกลอนยายา Rose of Love .... 57467 ... Our love is like a rose It blossoms everyday Its like my feelings for you Blooming up when you come my way The petal on the rose Reminds me of our touch That we give each other lovingly To show that we care so much The water on the rose Are the tears from my eyes To say that if I dont have you My heart would break in cries I care so much about you I wont ever let the rose die Im always going to love you Ill never say good-bye ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล สดายุคะ ทิกิ ยินดีเป็นเงาของเธอเสมอเมื่อไหร่ก็ตาม ...เนี่ยดีไหม ชื่นชมไหม ถ้าคุณเป็นตะวัน แล้วทิกิโผล่ไปบอกว่า ตะวันขา..แสงตะวันของคุณช่างสวยสดใสเหลือเกิน ตะวันขา แสงตะวันของคุณช่างอบอุ่นเหลือเกิน. . ในนามของความรัก ...ตะวันขา..ซึ้งใจกะแสงตะวันของคุณเหลือเกิน แล้วมันจะโผล่มาเป็นเงาของสดายุทาบบนโลก ก็ให้มันทาบไปเถอะคะ บันทัดนี้จะบอกว่า รักสดายุจังเลย......... รักตัวอักษรของสดายุจังเลย.......... รักผลงานทุกงานของสดายุจังเลย....... รักทุกงานของสดายุเลย................... ผิดไหมคะ .... .ตะวันขา..ซึ้งใจกะแสงตะวันของคุณเหลือเกิน .............. ตะวันขา ฉันไม่กล้ารักตะวันเพราะแสงคุณบาดตาไหม้ฉันไปแล้วละคะ ไม่จริงหรอกค่ะสดายุ ยังคงรักเธอเสมอตลอดไป ชั่วกาลนาน ตราบที่มีสดายุ ก็จะมี ทิกิ ไปโผล่หน้าหมอบราบกราบกรานเธอน่ะแหละ ซึ้งดีไหม ไม่ได้ยั่ว ไม่ได้เย้า ไม่ได้แกล้ง แถลงซึ่อซื่อจริงใจนะ ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
13 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น. - comment id 215623
โห ทิกิเขียนหวานอีกแล้วนะคะ อิอิ มันไปเองอะคะ สดายุขา อย่าว่าอย่างนั้นอยางนี้เลย... มันเขียนไปแล้ว...ใจมันสั่งเขียนไปแล้ว ใครจะเอาไปคั่ว ไปทอด กลางลาน กลางกระทะ เอามาโยนกันให้สนุกสนาน ขว้างกันจนหัวระบม กันไปแล้วแต่ใจเถอะ.. หวังว่ามิได้ทำให้สดายุเดือดร้อนนะคะ สงสารจัง... Happy Valentines กะบทกวีดอกกุหลาบ ที่ทิกิ ถอดความมาจาก งานRose of Love ...ของ. 57467 ... หรือ ..ยายา นะคะ ขอให้สดายุ มีความสุขในช่วงเดือนกุมภานี้ทั้งเดือน อย่าร้าวสลาย อย่าเดียวดาย อย่าอ้างว้าง อย่าขมขื่น...อย่าทุกข์ร้อนใดใดเลย หน้าไหนที่ทิกิเขียนงาน จะมาทำ ฉันท์ กาพย์ กลอน โคลง อะไรหล่นก็มาทำแบบที่เคยทำมาเสมอเถิดคะ แต่แปลให้นิดด้วยนะ เพราะค่อนข้างจะแปลผิดผิด อะคะ...
13 กุมภาพันธ์ 2547 14:57 น. - comment id 215654
เธอเป็นคนดีมีใครบ้างเขาไม่รู้
ว่าโฉมตรูโผงผางข้างในสดใส
เป็นคนแท้แน่จริงซิมิกลัวใคร
แต่ด้านในเหมือนดวงแก้วอัญมณี
พลิกด้านหนึ่งซึ่งแสดงเป็นยักษา
แต่ด้านหน้าเทพไท้เทวามารศรี
อีกด้านหลังช่างงดงามดุจกุลสตรี
เทพเทวีจุติจากแดนแคว้นดวงดาว.
แก้วประเสริฐ.
อุปไมยอุปมาดั่งภาพที่แสดงฉันท์ใดฉันท์นั้น.
13 กุมภาพันธ์ 2547 15:22 น. - comment id 215661
สวัสดีคะคุณทิกิ.... พรุ่งนี้เป็นวันแห่งความรัก....ดาหลาขอให้คุณทิกิมีรักที่สดใส.......มีรักที่อบอุ่น....ขอให้เชื่อมั่นในรัก...และขอให้มั่นใจที่ได้รัก....นะคะ.... รักนี้...รักนั้น...รักไหน..ไหน......ก้อสุขใจที่ได้รักนะคะ.... ดาหลาขอให้คุณทิกิมีความสุขมากๆนะคะ.... ด้วยความคิดถึงลึกซึ้งเกินห้ามใจ....
13 กุมภาพันธ์ 2547 16:35 น. - comment id 215690
:] :] มายิ้มก็พอแล้วมั่งนี่.. หึหึ
13 กุมภาพันธ์ 2547 16:54 น. - comment id 215696
สวัสดีคะคุณทิกิ.... พรุ่งนี้เป็นวันแห่งความรัก....ดาหลาขอให้คุณทิกิมีรักที่สดใส.......มีรักที่อบอุ่น....ขอให้เชื่อมั่นในรัก...และขอให้มั่นใจที่ได้รัก....นะคะ.... รักนี้...รักนั้น...รักไหน..ไหน......ก้อสุขใจที่ได้รักนะคะ.... ดาหลาขอให้คุณทิกิมีความสุขมากๆนะคะ.... ด้วยความคิดถึงลึกซึ้งเกินห้ามใจ.... จาก : ดาหลาค่ะ... รหัส - วัน เวลา : 219298 - 13 ก.พ. 47 - 15:22 ดาหลาคะ จะตอบดาหลาว่า ตัวอักษรของดาหลา อ่อนหวาน...อบอุ่น ปลอบโยน ถ้าเคยดูหนัง Gone With The Wind มานะคะ ทิกิ เขื่อว่า ดาหลา เป็น Melany ผู้งดงามอ่อนโยนเป็นผู้ดีสวยหวานเหมือน..คนงาม ของ Ashley เลย แปลกนะคะ ตัวอักษร ทำไมบอกคนได้ขนาดนี้ ทิกิอ่าน อ่าน อ่าน แต่ละคน แล้วแปลกพิลึกละคะ ว่า คนนั่น ก็น่ารัก คนนั้น ก็อ่อนโยน คนนั่นก็หวาน คนนั้นก็ดี แต่ที่แย่ สุดแย่ คือใจเราเนี้ย มันใจง่าย อ่อนไหวง่าย ไปรักเค้าไปหมดเนี่ยคะ บ้าสิ้นดี ใจเราเนี่ย ขอบคุณ ดาหลานะคะ เอาแค่ไม่ทุกข์มากก็พอค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:04 น. - comment id 215705
แก้วประเสริฐ. อุปไมยอุปมาดั่งภาพที่แสดงฉันท์ใดฉันท์นั้น. จาก : แก้วประเสริฐ รหัส 6104 รหัส - วัน เวลา : 219291 - 13 ก.พ. 47 - 14:57 ขอบคุณค่ะ ไม่เหนื่อยเหรอมาเขียนกลอนทีละยาวยาวให้อ่านเสมอน่ะคะ อิอิ ขอบคุณมากค่ะ กลอนเพราะมาก แต่ไม่ค่อยกล้าเสนอขึ้นไปรับว่าเป็นคนนั้นหรอกค่ะ ก็ธรรมดาๆๆๆๆ เดินดินกินข้าวแกงไปวันๆๆอะคะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:06 น. - comment id 215709
ไม่ขอใครแต่หากของฉัน บอกเลยทุกวันส่งมอบไว้ให้ กับความจริงและความห่วงใย ที่คุณทิกิจะได้ในทุกคืนวัน *-*แล้วสรุปขอใครหละค่ะ อิอิ อยากรู้เหมือนกัน*-*
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:07 น. - comment id 215710
:] :] มายิ้มก็พอแล้วมั่งนี่.. หึหึ จาก : รหัสสมาชิก : 23 - kOrOkOsO รหัส - วัน เวลา : 219328 - 13 ก.พ. 47 - 16:35 โกโรโกโส ถ้านับวันเวลาที่มาโผล่บ้านนี้ แล้วมีคนมาทัก โกโรโกโส มาโผล่หน้าทักทายทิกิเสมอคะ วันนี้มายิ้ม มายิ้ม มาเถอะค่ะ ถ้าทิกิทำให้คุณสบายใจ สุขใจก็มา ถ้าทำให้คุณทุกข์บอกมานะคะ ขอให้มีความสุขในชีวิตจริงๆค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:16 น. - comment id 215717
ไม่ขอใครแต่หากของฉัน บอกเลยทุกวันส่งมอบไว้ให้ กับความจริงและความห่วงใย ที่คุณทิกิจะได้ในทุกคืนวัน *-*แล้วสรุปขอใครหละค่ะ อิอิ อยากรู้เหมือนกัน*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 219347 - 13 ก.พ. 47 - 17:06 ขอบคุณผู้หญิงไร้เงา คุณเป็นคนแรกที่เข้ามาทักฉัน มาให้กำลังใจแก่กัน ในบ้านเรือนไทย..สวรรค์ของคนเคียง
13 กุมภาพันธ์ 2547 22:56 น. - comment id 215943
ผมไม่มีใครในดวงจิตที่คิดฝัน
มีแต่วันคำนึงเขาเฝ้าหวนหา
รักแต่กลอนเป็นจิตใจสุดนำพา
ใช้เวลาอันว่างเปล่าเข้าแต่งกลอน
เกิดจากจิตมิได้คิดสิ่งใดอะไรๆมาก
ไม่ลำบากแต่เพลินสนุกในอักษร
เรียกว่าจิตคิดอะไรเป็นแต่กลอน
จึ่งได้อ้อนพรรณามาเสียมากมาย.
แก้วประเสริฐ.
ท่านรู้ไหมท่านก็เป็นหนึ่งที่ผมสนใจน๊ะกลอนน๊ะ.
13 กุมภาพันธ์ 2547 23:19 น. - comment id 215959
555 ชอบจังค่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2547 23:19 น. - comment id 215960
^J^ .......... * อ่านแล้วให้ หวานซึ้ง ตึงดวงจิต จารลิขิล เล่าขาน ด้วยใจใส จรรโลงศิลป์ กลอนกานท์ ระบือไกล ชื่นฤทัย ได้อ่าน งานของเธอ....ฯ
13 กุมภาพันธ์ 2547 23:24 น. - comment id 215963
^J^ .......... * อ่านแล้วให้ หวานซึ้ง ตึงดวงจิต จารลิขิล เล่าขาน ด้วยใจใส จรรโลงศิลป์ กลอนกานท์ ระบือไกล ชื่นฤทัย ได้อ่าน งานของเธอ....ฯ จาก : รหัสสมาชิก : 2841 - ***กฤษณะ*** รหัส - วัน เวลา : 219602 - 13 ก.พ. 47 - 23:19 : : ความคิดเห็นของคุณ : : ขอบพระคุณค่ะ ท่าน2841 - ***กฤษณะ*** ตอนนี้ใจขุ่นหน่อยๆค่ะ อิอิ จารกลอนไม่ค่อยออกค่ะ ขอบพระคุณที่มาเยือน มาเขียนให้อ่านคะ ขอบพระคุณค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
