หน้าส่วนตัว
เหนื่อยหนอเหนื่อยใจ มีใครจะเห็น
เหนื่อยเช้าเหนื่อยเย็น ไม่รู้เป็นใง
กลางวันเหนื่อยงาน กลับบ้านเหนื่อยใจ
เหนื่อยคนข้างกาย ไม่เข้าใจกัน
เหนื่อยที่ต้องง้อ เหนื่อยหนอใจฉัน
เธอบ่นทั้งวัน จนฉันวุ่นวาย
จู้จี้จุกจิก ยุกยิกจะตาย
พอทีได้ใหม ฉันจะต้องนอน
เอ้าดูสิดู โฉมตรูบังอร
กลางวันเข้าบ่อน กลางคืนรีดตังค์
จะเอาใงดี มีใครช่วยบ้าง
หมดแล้วหนทาง เธอดุเหลือเกิน...
โปษยาเรมุส 19 ก.พ. 2547 20:38 น. - ID 47087 
840
2
0
20 กุมภาพันธ์ 2547 02:19 น. - comment id 218574
แหะๆ... พักผ่อนมากๆนะคะจะได้หายเหนื่อย
20 กุมภาพันธ์ 2547 12:31 น. - comment id 218658
อยากช่วยคนดี ให้พี่ให้เหนื่อย ไม่ต้องปวดเมื่อย ไม่เหนื่อยฤดี แต่ที่เป็นอยู่ รับรู้ตอนนี้ ยากช่วยเหลือดี ด้วยพี่เหนื่อยใจ *-*อยากจะช่วยนะค่ะ เอาเป็นว่ามาช่วยเป็นกำลังใจให้แล้วกันค่ะ เพราะจะช่วยเรื่องแบบนี้ไม่ไหวค่ะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
20 กุมภาพันธ์ 2547 14:00 น. - comment id 218713
แหะๆๆๆใจจริงนั้นอยากจะช่วย
หัวข้อด้วยเรื่องอะไรใคร่จะเห็น
พออ่านไปหัวใจเราแทบกระเด็น
ต้องรีบเผ่นออกมาตรองแล้วคิด
พอตั้งสติได้จึงหันกลับมาแล้วตอบ
คุณต้องประกอบศีลจารอันแข็งเข้ม
ฉันทะจิตตะวิริยะวิมังสาอย่าเพียงเล็ม
จงติวเข้มแล้วเมตตากรุณาส่งเข้าไป
อธิบายให้เห็นถึงคุณและโทษ
เธออย่าโลภให้เห็นอบายมุขเหม็นได้
แล้วเข้าประโลมโน้มน้าวเพื่อเอาใจ
กอดเธอไว้พร่ำพรรณาว่าก่อนรักกัน
สรรเลิศล้ำคำหวานอันบริสุทธิ์
ดั่งประดุจโลกของเรามิใช่ใฝ่ฝัน
เคยหวานรื่นชื่นฉ่ำแต่ก่อนนั้น
บัดนี้พลันใยมาคลายหน่ายรักเรา
รักอบายมุขกว่าความรักที่เคยสร้าง
สัญญาวางไว้รักได้แก่เราเขา
จะช่วยกันสร้างรักไว้ไม่บางเบา
บัดนี้เล่าไม่รักเราแต่รักอบายมุข
ไฟร้อนแรงแสงมันย่อมเร้าร่อน
ค่อยๆผ่อนเอาน้ำเย็นโลมให้เป็นสุข
ความร้อนหายผ่อนคลายย่อมไร้ทุกข์
กลับคืนสุขสบายอารมณ์ทุกทิวาราตรีกาล
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด