เปลือก..

หมอกจาง

ฉันซ่อนอยู่ภายใต้เปลือกที่ห่อหุ้ม
ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
แววตาที่ชาเฉย
ฉันซ่อนอยู่ภายใต้ความไม่รู้สึกรู้สา
ไม่ทุกข์ ไม่ร้อน
ไม่เจ็บ ไม่ปวด
เหมือนผิวระลอกบางบนผืนทะเล
ที่คลื่นใหญ่ใต้น้ำโถมซัดตัวอยู่อย่างเงียบๆ
ค่อยกัด ค่อยกร่อน
เหมือนต้นไม้ใหญ่ที่ไร้ราก
ฝืนยืนต้น
เมื่อลมแรง คงโค่น คงล้ม
ฉันซ่อนตัวอยู่ภายใต้เปลือกแข็ง
ใต้รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
หดหู่ หนาวสั่น และร้องไห้
อยู่ในช่องว่างของช่วงเวลา				
comments powered by Disqus
  • พุด

    21 กุมภาพันธ์ 2547 11:33 น. - comment id 219001

    งามเกินจะกล่าวค่ะ
  • ข้าวปล้อง

    21 กุมภาพันธ์ 2547 17:21 น. - comment id 219185

    ออกมาจากเปลือกสิค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ^-^
  • ละอองน้ำ

    21 กุมภาพันธ์ 2547 22:40 น. - comment id 219304

    เสียงหัวเราะ...
    ที่ไม่ได้มาจากความรู้สึก...
    ...ก็ไม่ได้เป็นเสียงหัวเราะ...
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กุมภาพันธ์ 2547 23:56 น. - comment id 219360

    เมื่อไหร่เธอหลุดจากที่ซ่อน
    แล้วเธอจะรู้โลกร้าวรอนกว่าที่เห็น
    เธออาจคิดว่าเธอเจอสิ่งยากเย็น
    แต่จริงจริงสิ่งที่เห็นไม่เป็นเช่นนั้นเลย
    
    *-*เมื่อเราอยู่ในที่ที่หนึ่ง เรามองว่าที่นั้นน่ากลัว หรือเรารู้สึกกลัว แต่บางครั้งเราลืมดูไปว่าโลกใหญ่ ๆ ที่เราไม่เคยได้สัมผัสมีอะไรน่าสัมผัสและน่ากลัวกว่าอีกค่ะ อิอิ*-*
  • rain..

    22 กุมภาพันธ์ 2547 00:23 น. - comment id 219378

    ไพเราะ.. มากนะคะ..
       เรน แวะ..มาทักทาย ..ตอนดึกนะคะ..
  • รอยร้าวอันอบอุ่น

    4 มีนาคม 2547 10:13 น. - comment id 224690

    ต่อให้มีเปลือกหุ้มที่เข้มแข็งแค่ไหน
    หลอกใครต่อใครว่าฉันแกร่งฉันกล้า
    แต่ก็ไม่สามารถที่จะหลอกตัวเองไปได้หรอกค่ะ
    ออกมาจากเปลือกจอมปลอมนั้นซะ ....
    ออกมาเพื่อที่จะเป็นคนกล้า คนเก่ง อย่างแท้จริง
    
    ^______________^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน