มีความทรงจำ คืนค่ำผันผ่าน
ย่ำเดินเนิ่นนาน วันคืนวกวน
น้ำตาเคยหลั่ง หนทางสับสน
วันนั้นสุดทน เลยร้องไห้ไป
อาจเพราะอ่อนแอ งอแงหวั่นใหว
หันไปพึ่งใคร ใครก็ซ้ำเติม
หรือเลวตรงใหน ทำใมทุกข์เพิ่ม
เจอเรื่องเดิมเดิม รังควาญหัวใจ
จนมาวันนี้ พบความสดใส
หมอกควันจางได้ เพราะใจอดทน
ย้อนมองไปดู หดหู่เหลือล้น
วันนั้นมืดมน วันนี้เห็นทาง
รู้สึกเหนื่อยล้า ผ่านมาทุกอย่าง
ขอพักริมทาง เพื่อก้าวต่อไป...