ยังจดจำจำจดหมดทุกอย่าง เธอเหินห่างห่างเหินเมินหน้าหนี ทำให้เจ็บเจ็บให้ในชีวี ด้วยคนดีดีคนไม่สนใจ มีคนใหม่ใหม่คนไม่สนฉัน ลืมคืนวันวันคืนยืนร้องไห้ แสนเจ็บช้ำช้ำเจ็บเก็บดวงใจ หมดเยื่อใยใยเยื่อไม่เหลือเลย ต้องนั่งเศร้าเศร้านั่งความหวังค้าง แสนอ้างว้างว้างอ้างค้างเฉลย เธอเปลี่ยนผันผันเปลี่ยนเวียนไปเลย หมดแล้วเอ๋ยเอ๋ยแล้วแห้วรักเรา
ผู้หญิงไร้เงา 6 มี.ค. 2547 23:32 น. - ID 48121 
926
23
0
7 มีนาคม 2547 00:04 น. - comment id 226283
ให้อาวรณ์วอนอาอย่าเพิ่งจาก อย่าจำพรากพรากจำช้ำรู้ไหม หากขาดอาอาขาดคงขาดใจ คงทำได้ได้ทำแค่คร่ำครวญ เคยเสสรวญสรวญเสเป๋ซะแล้ว ใจแป้วแป้วแป้วแป้วใจให้กำสรวญ ใยมาทิ้งทิ้งมาใยใจเรรวน ไม่มีหวนหวนไม่มีชีวีซึม..
7 มีนาคม 2547 00:06 น. - comment id 226285
ขอยืมตัวจากสลักจิตน่ะค่ะ อาเดียวกับน้องจอย อิอิอิ
7 มีนาคม 2547 00:17 น. - comment id 226291
ปล่อยทิ้งไป ปล่อยทิ้งไป สิ่งดี ดี ในวัฐภูมู มีอีกเยอะ ตนชายขอบมาให้กำลังใจครับ
7 มีนาคม 2547 00:20 น. - comment id 226295
..สวัสดีค่ะ.. ....ไม่มีหรอกคนใหม่... เราหัวใจดวงเดียว ไม่เคยแม้แลเหลียว อัดโรเนียว...แจกก็พอออ.....อิอิ ..ล้อเล่นค่ะ...คลายเศร้าน่ะค่ะ.... ..~-~..
7 มีนาคม 2547 00:24 น. - comment id 226298
ไม่เคยลืมได้สักนาที... ในวันนี้...วันนั้นยังคงอยู่ ในวันนี้...มีสิทธิ์ได้แค่มองดู ในวันนี้...ที่รู้...ยัง รักเธอ ^o^......
7 มีนาคม 2547 00:30 น. - comment id 226304
วันนี้ผ่านไป พรุ่งนี้กำลังมา
7 มีนาคม 2547 01:44 น. - comment id 226315
โถ ๆๆๆๆๆๆ ใครน่ะ..ใจร้าย... มาทำน้องตูน..ของพี่.. ให้เจ็บช้ำ....น้ำใจ..... แอบมาปลอบ...
7 มีนาคม 2547 01:53 น. - comment id 226322
ความจำบางประเภทก็มีไว้ให้ลืม
7 มีนาคม 2547 02:27 น. - comment id 226334
ไม่เป็นไรยังมีฉันคนนี้ อยู่ดีว่าดีไม่หนีไปไหน มีเพียงรักที่พร้อมจะจัดให้ เป็นเพื่อนยามใจที่เธอเหงา ..เศร้า..เคล้า ...น้ำตา
7 มีนาคม 2547 06:33 น. - comment id 226381
ไปแวะเยี่ยม เยี่ยมแวะ ไม่แลกัน ลืมผูกพัน พันผูก ขลุกนอนหนี น้องหายหน้า หน้าหาย ไม่ไยดี ทิ้งให้พี่ พี่ไห้ ไยลืมกัน
7 มีนาคม 2547 07:23 น. - comment id 226392
ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์
7 มีนาคม 2547 11:36 น. - comment id 226417
ชีวิตน่าเศร้า เหมือนเราเลย
7 มีนาคม 2547 11:41 น. - comment id 226419
เฮ้อๆเศร้าเหมือนชีวิตจริงเลยนะ
7 มีนาคม 2547 12:21 น. - comment id 226426
หน้าส่วนตัว
วันแห่งคืนคืนวันฉันยังคิด
ด้วยดวงจิตจิตใจฉันยังหวั่นไหว
ไม่เคยเลือนเลือนรักที่เธอมอบให้
แม้นหัวใจใจยังหวนอยู่ทุกวันคืน
อย่าสะอื้นสะอื้นไห้ดวงใจจ๋า
เธอมีค่าค่าของฉันอย่าร่ำสะอื้น
หัวใจพี่พี่ยังรักเจ้าอยู่นะทุกคืน
เจ้าจงตื่นตื่นจากเศร้านะคนดี
ความสวยสวยสดหมดจดเหลือ
เคยเอื้อเอื้อน้ำใจมอบให้พี่
พี่ยังรู้รู้คุณค่าเตือนของนารี
ชีวิตนี้นี้พี่ไม่คลายหน่ายรักเธอ
วันและคืนคืนผ่านมายังหวนคิด
ถึงน้องนิดนิดเวลาที่มากเสมอ
จะไม่มีมีวันเวลาพรากจากเธอ
มันเสมอเสมอต้นจนแลปลาย
ฟังคำพี่พี่เถิดหนาน้องยาเจ้า
พี่จะเร้าเร้าเอาใจเจ้ามิให้สลาย
แม้นไกลไกลเพียงไรใช่ว่าตาย
ไม่กลับกลายกลายเป็นอื่นนะคนดี
ยิ้มสักนิดนิดเพียงหนึ่งพี่จะคิด
ระลึกจิตจิตเห็นเจ้าเมื่อก่อนนี้
พี่ยังรักรักตัวเจ้าอยู่นะแม่คนดี
ต่อนี้พี่พี่ไม่ทำให้เจ้าสุดหมองใจ.
แก้วประเสริฐ.
7 มีนาคม 2547 13:38 น. - comment id 226449
-*- เพราะเหมือนเดิมเลยค่ะ -*- -*- มาหาหล่ะค่ะ-*-
7 มีนาคม 2547 13:41 น. - comment id 226451
จำเพื่อลืมดื่มเพื่อเมาเหล้าเพื่อโลก สุขเพื่อโศกร้อนเพื่อเย็นนอนเพื่อฝัน ขอแต่เพียงเราสองคิดถึงกัน ทำความฝันและความจริงเป็นหนึ่งเดียว จำได้แค่นี้เองครับเป็นปรัชญาของ แตรวอล์ ครับ
7 มีนาคม 2547 15:31 น. - comment id 226473
เลือกจำแต่สิ่งที่ดี ๆ นะค่ะ ^-^
7 มีนาคม 2547 15:49 น. - comment id 226484
อย่าเศร้าเลยน๊าคร่า ปลาวาฬสีน้ำเงินเปงกำลังใจให้ค่ะ
7 มีนาคม 2547 16:35 น. - comment id 226496
แวะมาทักทายนะคะ....แต่งได้ดีเช่นเคยค่ะ
***ชื่นชมผลงานเช่นกันนะคะ***
ไม่ได้เขียนกลอนตอบเลย เพราะว่าติดสอบน่ะค่ะ ... แวะทักทายๆ ทายทัก
7 มีนาคม 2547 19:29 น. - comment id 226557
พิมพ์แวะมาค่ะ คิดถึงเสมอนะคะ
7 มีนาคม 2547 21:59 น. - comment id 226621
ยังจดจำจำจดรันทดรัก ยังแน่หนักหนักแน่เธอแปรผัน ยังห่วงหวงหวงห่วงท้วงรำพัน ยังสุขสันต์สันต์สุขทุกเวลา ................................................. ข้าพเจ้ามาทักทาย......ผู้หญิงไร้เงาจ้ะ ยังยืนยันคำเดิมว่า ขื่นชมเสมอจ้ะ แม้จะเป็นคำเดิมแต่..ก็เป็นคำที่ยินดีจากใจนะจ้ะ
8 มีนาคม 2547 00:08 น. - comment id 226678
ถึง คุณกุ้งหนามแดง
อย่าจากไปไปจากพรากจากฉัน
ด้วยผูกพันพันผูกปลูกความหมาย
อยากใกล้ชิดชิดใกล้ใจวางวาย
แม้ต้องตายตายต้องอยากคล้องใจ
จึงขอร้องร้องขอต่อเธอนั้น
โปรดผูกพันพันผูกปลูกชิดใกล้
ด้วยแน่จิตจิตแน่และห่วงใย
มีให้ได้ได้ให้ใจแค่เธอ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และอนุญาตให้ยืมนะค่ะ*-*
ถึง คุณตนชายขอบ
ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้
ขอบคุณความห่วงใยที่ให้ฉัน
ขอบคุณกับการแวะมาทักทายกัน
ขอบคุณกับคำแนะนำที่ให้กันนะคนดี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน จะพยายามลืมนะค่ะ ซึ่งสักวันคงสำเร็จค่ะ*-*
ถึง คุณซอมพลอ
ไม่มีหรอกคนใหม่
ในเมื่อใจหมดทุกเสี้ยว
มีให้คุณเพียงคนเดียว
แต่วันนี้ขออัดโรเนียวแจกหน่อยแล้วกัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกลอนน่ารักมาก ยิ้มได้แล้วค่ะ ขอบคุณนะค่ะ*-*
ถึง คุณใยแมงมุม
ไม่เคยลืมเธอได้จริงจริง
ทั้งที่ฉันอยากทิ้งความจริงไว้ตรงนี้
แต่ทำไมไม่รู้ในช่วงขณะในบางที
ฉันกลับคิดถึงเธอคนนี้หมดทั้งใจ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณรพี พรรณราย
เห็นด้วยค่ะคนดี
เพราะวันนี้กำลังจะผ่านไป
และกำลังจะเห็นเช้าวันใหม่
ที่ใกล้จะผ่านเข้ามาจริงจริง
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ และคำปลอบใจดี ๆ นะค่ะ*-*
ถึง คุณภูตะวัน
เป็นความรู้สึกชั่วขณะ
ที่เกิดขึ้นมาหละรู้ไหม
ส่วนคนที่ทำให้มีอิทธิพลของหัวใจ
คือคนที่จากไปอย่างไม่มีเยื่อใยผูกพัน
*-*ขนาดแอบมาปลอบยังเห็นเลยค่ะ อย่างนี้คนถูกปลอบก็ยิ้มได้แล้วเหมือนกันค่ะ*-*
ถึง คุณมังกรนิทรา
ถ้าพูดกันเรื่องความทรงจำ
มีบางสิ่งที่ชักนำมาแนะให้
คือบางครั้งสิ่งที่อยากจะลืมเหลือใจ
เราไม่เคยจะลืมมันไปได้สักที
ผิดกับบางสิ่งที่เรารู้สึก
อยากจำมันไว้ลึกลึกทุกความรู้สึกตอนนี้
แต่ก็นั่นหละนะสิ่งที่อยากจะจำทุกที
กลับลืมจนไม่อยากนึกได้สักทีว่ามันคืออะไร
*-*เห็นด้วยกับคุณนะค่ะ แต่คนเราบางครั้งสิ่งที่เราอยากลืมที่สุดเรากลับจำได้มากที่สุด และก็เหมือนกันสิ่งที่เราอยากจำมันมากที่สุดเราก็ลืมมันได้ง่ายที่สุด เห็นด้วยไหมค่ะ*-*
ถึง คุณแม่จิตร
ขอบใจเพื่อนที่แสนดี
ที่เธอยืนอยู่ตรงนี้เป็นเพื่อนฉัน
ซับน้ำตาที่ไหลรินให้สิ้นจากพะวัง
และทำให้ฉันลืมเรื่องเหล่านั้นนะเพื่อนเอย
*-*ขอบใจจ๊ะที่ดูแลและห่วงใยนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณชัยชนะ
ไม่เคยลืมลืมเคยเฉลยให้
ยังห่วงใยใยห่วงเต็มทรวงนั้น
เพียงแต่ว่าว่าแต่แค่ง่วงงัน
จึงหลับพลันพลันหลับกลับราตรี
*-*แหมก็ผู้หญิงไร้เงานอนดึกติด ๆ กันหลายคืนนิค่ะ ก็เลยเพลียบ้างเป็นธรรมดา เอาเป็นว่าแก้ตัววันนี้แล้วกันค่ะ มาต่อตอนดึกเลย แต่เอ คุณชัยชนะไม่นอนหรือว่าหลับไปแล้วหละค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า
หมดการพิสูจน์แล้วคนดี
เพราะตอนนี้เขาก็มีคนใหม่
เหลือทิ้งไว้คือผู้หญิงไร้เงานี่ไง
ที่จะพิสูจน์ว่าจะอยู่แบบไม่มีใครไปนิรันดร์
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณเศษทรายแก้ว
เอาเป็นว่าถ้าเราเหมือนกัน
ขอบให้คิดว่าเรามีกันดีไหม
เป็นเพื่อนคอยห่วงคอยใย
และอยู่เป็นกำลังใจให้กันและกัน
*-*ชีวิตคนเราก็เศร้าแบบนี้หละค่ะ อย่าคิดมากเลยนะ พี่เองก็พยายามจะไม่คิดมากเหมือนกัน จริง ๆ เรื่องนี้ก็ไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่ แต่ไปเจออะไรมาก็เลยสกิดใจ แบบแผลตกสเก็ดนะค่ะ*-*
ถึง คุณเจลใส
ไม่มีหรอกคนดี
เพราะกลอนบทนี้นะใช่
เป็นชีวิตจริงจริงที่ต้องทำใจ
ว่าต้องลืมเขาให้ได้ในสักวัน
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ขอบคุณกับกลอนแสนไพเราะ
ที่แต่งได้เหมาะเจาะและสร้างสรรค์
จึงขอขึ้นหน้าใหม่ให้เป็นผลงานแล้วกัน
ซึ่งถ้าไม่ใช่วันนี้นั้นก็คงเป็นวันพรุ่งนี้แน่นอน
*-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ เดี๋ยวจะลงกลอนคู่นะค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะแต่งกลอนตอบเพื่อนสมาชิกเสร็จหรือเปล่านะค่ะ เอาเป็นว่าถ้าวันนี้ไม่ขึ้นกลอน พรุ่งนี้ติดตามอ่านได้เลยค่ะ ลงให้แน่นอนค่ะ สัญญา*-*
ถึง คุณmoji_kawa
ขอบคุณค่ะคนดี
ที่แวะมาเป็นกำลังใจตรงนี้กับฉัน
ขอบคุณอีกครั้งแล้วกัน
กับกำลังใจที่คุณนั้นให้ฉันมา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับคำชม*-*
ถึง คุณสายรุ้ง
ขอบคุณนะคนดี
กับปรัชญาดีดีที่มอบให้
ถึงแม้จะไม่หมดแต่ความหมายก็กินใจ
และสอนอะไรอะไรได้ดีดี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับปรัชญาที่นำมาฝากกัน*-*
ถึง คุณข้าวปล้อง
ถ้าหากฉันเลือกได้
รับประกันมากมายในที่นี้
จะลบให้หมดกับความทรงจำที่มี
ระหว่างคนที่ฉันเคยรักและมีใจ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน อยากเลือกจำเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้ความรู้สึกจำอะไรก็
ไม่รู้ให้เราเจ็บปวด แต่ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวความทรงจำเหล่านั้นคงหายไปเองนะค่ะ*-*
ถึง คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
จะพยายามทำใจให้
เลิกเศร้าและหวั่นไหวสำหรับเขา
จะไม่พยายามทำตัวให้มีเงา
และคิดถึงเขาอีกต่อไป
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณ!!!...^Imagine^...!!!
เอาใจช่วยนะคนดี
ขอให้คุณนี้ทำข้อสอบได้
คะแนนเต็มเต็มที่บรรยาย
และมากมายในทุกทุกวิชา
*-*ขอให้ได้คะแนนเต็มในทุกวิชาที่อ่านหนังสือเลยนะค่ะ เป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณมากสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณลูกเป็ดขี้เหร่
คิดถึงน้องพิมพ์เช่นกัน
เห็นหายไปนานนั้นก็ห่วงหา
แถมห่วงใยเหลือจะคณา
และหวังว่าน้องนั้นคงสบายดี
*-*คิดถึงเช่นกันค่ะ และสุขสันต์วันเกิดนะค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆด้วยจ๊ะ*-*
ถึง คุณแว่นดอย
ยังจดจำจำจดหมดทุกอย่าง
เธอเคียงข้างข้างเคียงเคียงชิดใกล้
กับคนใหม่ใหม่คนเธอสนใจ
ทิ้งฉันไว้ไว้ฉันให้หวั่นตรม
*-*ขอบคุณค่ะคุณแว่นดอยที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน ผู้หญิงไร้เงาก็ชื่นชมคุณเหมือนกันนะค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
8 มีนาคม 2547 01:00 น. - comment id 226687
..เรน..มาก๊อกๆ..ห้อง.. แบบ เรน..
8 มีนาคม 2547 03:39 น. - comment id 226711
แวะเข้ามาทักทายค่ะ กลอนยังคงเพราะเหมือนเดิมน่ะค่ะ ***ชอบค่ะ
8 มีนาคม 2547 09:41 น. - comment id 226751
เพราะจังแต่ผมไม่ชอบเศร้าเลย วันหน้ามีโอกาสก็สอนผมแต่งกลอนหน่อยนะครับ
8 มีนาคม 2547 10:27 น. - comment id 226770
ถึง คุณเรน
เมื่อน้องเรนมาเคาะประตู
พี่จึงรู้ว่าน้องเรนมาหา
จึงเปิดใจให้กว้างให้ก้าวมา
เพื่อรับความยิ้มร่าของน้องเรน
*-*มาพร้อมรอยยิ้มด้วยหรือเปล่าค่ะน้องเรน อิอิ*-*
ถึง คุณเส้นไหมสีเงิน
ขอบคุณการทายทัก
กับแวะมาพักมาทักฉัน
ขอบคุณเหมือนเดิมเหมือนกัน
กับน้ำใจที่น้องนั้นให้พี่มา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชมค่ะ*-*
ถึง คุณคนติ๊งต๊อง
เอาเป็นไว้ว่าวันหน้า
ฉันจะแต่งกลอนสุขอุราให้อ่าน
แต่วันนี้คงเศร้าและร้าวรอน
ให้ไปอ่านกลอนแล้วกัน
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน เอาเป็นว่าวันหลังจะแต่งกลอนหวานให้อ่านนะค่ะ ส่วนเรื่องการแนะนำเกี่ยวกับกลอนผู้หญิงไร้เงาก็ไม่เก่งเหมือนกันค่ะ เอาเป็นว่าจะแนะนำเฉพาะที่รู้ให้แล้วกันนะค่ะ*-*
8 มีนาคม 2547 12:31 น. - comment id 226858
ยังจดจำทุกอย่าง ไม่เคยห่างหดหาย จดจำไม่เลือนลาย แม้ตายยังจดจำ ***กลอนน่ารักอีกแล้ว วันนี้มาเยี่ยมครับเพราะคิดถึงมาก แต่ก็ต้องจากไปเหมือนเดิม คงต้องคิดถึงอีกแล้วล่ะ ขอขอบคุณนะครับที่วันนั้นอวยพรให้ผมสอบได้ ก็สอบได้จริงๆครับ ได้ 3.7 ขอบคุณครับ
8 มีนาคม 2547 13:21 น. - comment id 226894
ถึง คุณต๋องแต๋ง
เก่งจังเลยคนเก่ง
สงสัยดวงจะเฮงด้วยมั้งงานนี้
ถึงสอบได้คะแนนดีแสนดี
จนฉันนี้ต้องยกย่องและชมเชย
*-*เรียนเก่งจัง ดีใจกับความสำเร็จด้วยนะค่ะ และขอบคุณสำหรับความคิดถึงที่มอบให้ เช่นกันค่ะ คิดถึงคุณและเพื่อน ๆ สมาชิกเหมือนกัน*-*
8 มีนาคม 2547 15:43 น. - comment id 226986
หมู่นี้ ฮิตแนวเล่นคำเหรอคะ เดี๋ยวต้องสมัครเป้นลูกศิษย์คำผวนซะแล้ว แต่ผวนเป็นแต่แบบ ทะลึ่งๆ น่ะค่ะ แหะ ...แหะ... พอได้ไหมคะ
8 มีนาคม 2547 15:47 น. - comment id 226990
ถึง ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ถ้าผวนคำในแนวนั้น
เห็นที่ฉันต้องไปขอ
ให้คุณเป็นอาจารย์คงดีพอ
แล้วซิหนอขอเรียกท่านอาจารย์
*-*ถ้าผวนแบบนั้นผู้หญิงไร้เงาผวนไม่เก่งค่ะ เลยอยากให้คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิมมาเป็นอาจารย์ให้หน่อยได้ไหมค่ะ ยินดีรับหรือเปล่าค่ะ อิอิ ลูกศิษย์รับประกันจะไม่ดื้อไม่ซนเลยค่ะ อิอิ*-*
8 มีนาคม 2547 22:46 น. - comment id 227326
ชอบกลอนของพี่มากค่ะเข้ามาอ่านหลายครั้งแล้วแต่ไม่กล้าเขียนชมค่ะ กลัวพี่ไม่ตอบ แต่ตอนนี้กล้าพอแล้วค่ะที่จะเขียนมาแนะนำตัว *-* ขอฝากเด็กช่างฝันคนนี้ด้วยคนนะคะ *-*
8 มีนาคม 2547 22:48 น. - comment id 227327
ลืมบอกไปค่ะกลอนเพราะค่ะ แต่เศร้าไปหน่อย
8 มีนาคม 2547 23:34 น. - comment id 227362
ถึง คุณเด็กช่างฝัน
ตอบซิค่ะตอบทุกหน
รับประกันด้วยกมลของตัวฉัน
ว่าจะตอบทุกโพสต์ที่ให้กัน
จะไม่ทำให้ผิดหวังฉันสัญญา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน ยืนยันนะค่ะ ตอบให้ทุกคอมเม้นท์เลยค่ะ และยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ และขอบคุณสำหรับคำว่ากลอนไพเราะ แต่เศร้าด้วยค่ะ กลอนจากความรู้สึกก็เศร้าอย่างนี้หละค่ะ อย่าไปคิดมากเลยนะค่ะ รับประกันพี่ไม่เศร้าเหมือนกลอนแล้วนะค่ะในตอนนี้ อิอิ*-*
10 มีนาคม 2547 14:40 น. - comment id 228408
ตกลง รับสมัครเป็นลูกศิษย์ค่ะ ว่านอนสอนง่ายแบบนี้ พี่ชอบ อิอิ
10 มีนาคม 2547 15:00 น. - comment id 228426
ถึง คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
สวัสดีท่านอาจารย์ที่เคารพ
ศิษย์น้อมนพคำสั่งสอนว้อนชี้ไข
ให้ศิษย์ความจริงทุกสิ่งไป
สอนได้ไหมคำใดใดศิษย์อยากรู้
*-*แหมนึกว่าอาจารย์จะมาสอนให้เลย แต่มารับแค่ศิษย์ หรือว่าต้องให้ศิษย์ส่งน้ำชาให้ก่อนค่ะ อิอิ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด