:@,นิราศข้ามเจ้าพระยา`,.- @,-

tiki

:-.@,_,.- .นิราศข้ามเจ้าพระยา``*:-.@,_,.- 
เช้าวันนี้........รถไม่มี.......จะให้ใช้
คันหนึ่งไป.......พบลูกค้า.......สง่าศรี
อีกคันเครื่อง.......ปรับอากาศ.......เสีย..ซ่อมที
ตัวฉันนี้.......จึงติดรถ.......ต่อรถเมล์ 
ออกจากบ้าน.......สิบโมงเช้า.......นะเจ้าประคุณ
ยืนเหมือนหุ่น.......รอที่ป้าย.......ดูคล้ายเก๋
รถปรับอากาศ.........สองศูนย์สี่.......ไม่รวนเร
ขึ้นอย่างเท่.......ตีตั๋วมา.......**ท่าน้ำราชวงศ์** 
นั่งแอร์เย็น.......อ่านตำรา.......ภาษาอังกฤษ
อ่านแล้วคิด.......คิดแล้วอ่าน.......จารกันหลง
เกือบชั่วโมง.......โยงเจ้าพระยา.......ท่าดิ่งตรง
แต่ท้องร้อง.......จนงวยงง.......หาข้าวกิน..... 
 มองไปเห็น.......เจ้าเลือดหมู.......สั่งหมูต้ม
สั่งข้าวเปล่า.......ผสมอร่อย.......กว่าร้อยลิ้น
สั่งชาเย็น.......มาตบท้าย.......คล้ายชาชิน
สุขสันต์เสาร์.......ท่าน้ำริน.......สนุกจริง 
 แล้วจ่ายเงิน.......เจ้าของร้าน.......ขานถามทาง
ข้าม*-ละ-วาง*.......ข้ามเจ้าพระยา.......ข้ามตลิ่ง
จึงจ่ายค่า.......*ข้ามฟาก*.......จากฝั่งจริง
สองบาททิ้ง.......กลิ้ง..ไม่เสียดาย.......ค่าหมายข้าม 
 ปกติ.......ขับรถไป.......ไม่กังวล
ทางจะพ้น.......ทางจะพัน.......ใครจะหันห้าม
ใจจะดิ่ง.......วิ่งทะนง.......คงใคร่ลาม
ใครก็คร้าม.......จะห้ามปราม.......ดื้อถือดี 
มาประสบ.......พบทางข้าม.......**เจ้าพระยา**
มองสายน้ำ.......ซึ่งไหลมา.......ดั่งธารนี้
ดุจธารรัก.......ธารสวาท.......คราดโลกีย์
ช่างกว้างใหญ่.......เกินกายนี้.......จะข้ามไป 
 มองมัจฉา.......ผลุบโผล่.......โจนโล้คลื่น
คล้ายจุดยืน.......คนคล้ายปลา.......ตะโกนให้
ว่าสายน้ำ.......ช่างเชี่ยวล้ำ.......ระกำใจ
อยากโจนไป.......ออกจากน้ำ.......ล้ำปรัชญา 
ปลาโจนน้ำ.......ผลุบโผล่.......ขึ้นโย้เย้
เหมือนคนถือ.......ธรรมเห่.......เป็นภักษา
เจริญธรรม.......ตามทำนอง.......สามเวลา
เริงอักษรา.......เจริญธรรม.......ให้ค้ำใจ..... 
 มองขยะ.......เกลื่อนกล่น.......บนผิวน้ำ
ถามสักคำ.......เรานี้เหมือน.......ขยะไหม
ชีวิตเรา.......ล่องลอยวน.......บนน้ำไกล
ลอยลอยไป.......ขยะไม่จม.......ไม่ล่มลง 
 ด้วยเป็นสาร.......พิเศษ.......เวทย์ขมัง
วิทยาศาสตร์.......สร้างโฟมดัง.......ให้ลุ่มหลง
คนใจเหี่ยม.......เหมือนใจขยะ.......ประไม่ลง
ดาบน้ำคง.......ไม่กล้าแตะ.......ข้องแวะ..ลอย 
 เปรียบชีวิต.......คิดไป.......คล้ายขยะ
วิทยาศาสต์.......อารยะ.......มนะ..ถอย
โฟมตามน้ำ.......ลอยเกลื่อน.......เหมือนใจกลอย
เจ้าเสื่อมถอย.......จากธรรม.......อันล้ำกานท์ 
มองจากฝั่ง.......ที่จากมา.......**แว่นฟ้าราชวงศ์**
มีเรือใหญ่.......ผูกโยง.......ลอยผสาน
ไว้รอรับ.......ลูกค้า.......ภัตตาคาร
เริงสำราญ.......กิน..กาม..เกียรติ.......เหยียดคนจน 
 เรือค่อยค่อย.......ข้ามน้ำ.......ยามลมพัด
กลิ่นน้ำชัด.......ฆานประสาท.......คาด....ฉงน..?
กลิ่นของน้ำ.......กลิ่นของป่า.......กลิ่นของคน
ทุกทุกอย่าง.......มีกลิ่นบน.......บอกทิศทาง 
 มองฝั่งน้ำ.......ที่ท่าข้าม........ท่า*ดินแดง**
มองไม่เห็น......สีแดง........เลยสักอย่าง
เห็นอาคาร........เก๋งจีน........ศรีสอางค์
บอกเรื่องร้าง........หว่างเวลา........ค่ากรุงธนฯ
. 
เรือหางยาว........วิ่งตัดมา........ท่าเร็วรี่
เหมือนท่าที........คนเร่งรีบ........ล้วนสับสน
ข้ามเจ้าพระยา........ตามสบาย........ไม่กังวล
คือความสุข........อัตมภาพตน........บนลำน้ำ..... 
เรือข้ามท่า........พากังวล........ให้หล่นหาย
เจ้าพระยา........พาใจสบาย........ได้ชื่นฉ่ำ
มีชีวิต........ตามสายไทย........ไม่ระกำ
ชีวิตน้ำ........ของคนไทย........ล้วนใจเย็น 
 
จากเรือข้าม........ลือนามไป........ใจเรือจ้าง
คนข้ามวาง........เงินให้........ไม่อยากเห็น
ไม่แลหัน........มามองหา........ฝ่าประเด็น
**ครู**นั้นเป็น........แค่เรือจ้าง........ร้างคนมอง  
 ถึงท่าดินแดง........แปลงกาย........รายตามคน
รถสาธารณะ........จอดรอชน........ไม่หม่นหมอง
มองเลขรถ.............ยี่สิบ...ละลิบล่อง
ขนคนจอง.......ซึ่งข้ามฟาก........จากไปไกล... 
คำนึงครวญ........หวนละลิบ........ยี่สิบปี
ธรรมได้ฟัง........มาทั้งนี้........อยู่ที่ไหน
ยี่สิบปี........ธรรมฝังลึก........อยู่ในใจ
จะมุ่งไป........ไหว้อาจารย์........ผู้ขานธรรม 
ไปต่อรถ........วงเวียนใหญ่........ใต้*ตากสิน*
ใจระริน........ซื้อโน่นนี่........ริมทางต่ำ
เปิดกระเป๋า........เงินไปไหน........ใจไม่จำ
รีบหาตู้........ธนาคารย้ำ........ว่ากดเงิน 
 ควานหาบัตร........เอทีเอ็ม........แล้วเต็มที่
บัตรไม่มี........ไม่เอามา........ท่าออกเขิน
เหงื่อแตกซิก........จะทำไฉน........ใจหยอกเอิน
คนไร้เงิน........จะไปยังไง........ใครจะแล ? 
เอ้านี่แน่........เบอร์โทรศัพท์........จับในเครื่อง
*ตะวันเอ๋ย*........เคยปราดเปรื่อง........เฟื่องกระแส
เป็นชาวธนฯ........ช่วยฉันหน่อย........คอยมาแล
ตะวันแพ้........บอกทิศทาง........ช่างห่างไกล.....
 
เดชะบุญ........ฟ้าเมตตา........เจ้าข้าฯน้อย
รถเมล์น้อย  ........หนึ่งหกสี่........เคลื่อนมาใกล้
เขียนข้างรถ........ห้าบาท..สาย........คล้ายช่วยไว้
กระโดดขี้น........โดยเร็วไป........ไปศาลายา 
 นั่งประมาณ........ว่าอ่านหนังสือ........ไปหลายรอบ
อ่านจนว่า........หลับฝันชอบ........มอบใจหา
ตื่นอีกที........ เกือบสี่แยก........แหวกคนมา
ยืนเจอหน้า........สะพานลอย........คอยหาธรรม 
 ออกจากบ้าน........สิบโมงเช้า........เจ้าข้าเอ๋ย
ลอยตามลม........เจ้าพระยา..เลย........ให้นึกขำ
ถึงที่หน้า........มูลนิธิ........อภิธรรมฯ
ช่างงามล้ำ........ในเวลา ........บ่ายกว่าพอดี ..!! 
จึงฝากงาน........กานท์กลอน ........สมรว่า
นิราศล้ำ........ข้ามเจ้าพระยา........ในคราที่
สงบเย็น........เย็นใจ........ใสใสดี..
ทุกทุกที่......ที่ทุกธรรม........งามล้ำใจ 
,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- 
,_@,.-:*``*:-.,กวีนั้นหรือ......คืออิสระ....ผ่านลำแสงไฟเบอร์อ๊อพติค,_@,.-:*``*:-.,  
 ,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,. ในนามของความรัก ......แห่งอิสระสื่อวรรณกรรม..ทุกแขนง
-
.:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- - 
,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,..  
ทิกิ_tiki