เจอกับนางไม้...ท้ารัก

นางฟ้าซาตาน

โทรศัพท์ไปทักทายเธอแต่เช้าตรู่
อยากรู้ที่เธอไม่สบาย..ดีขึ้นไหม
แต่เหตุผลที่แท้จริง..หัวใจสั่งให้โทรไป
อยากได้ยินเสียงใสๆเพื่อเริ่มต้นวันใหม่ที่ดี
โทรไปหลายครั้ง..ไม่ใช่ไม่มีคนรับ
แปลกใจนัก ทำไมรับโทรศัพท์ ไม่มีเสียง
ได้ยินทุกอย่างเสียงคนรอบข้าง..เรือนเคียง
แต่ไม่มีเสียงเธอผ่านเข้ามา
โทรศัพท์เสียหรือเปล่านะ
พยายามต่อโทรศัพท์ด้วยความกังขา
สี่..ห้า..หกครั้ง เหตุการณ์เป็นเหมือนที่แล้วมา
จากความสงสัยกลายเป็นเย็นชา...และขุ่นมัว
ครั้งสุดท้ายแล้วนะ
ถ้าไม่พูดอีกจะบินไปหา..เอาให้ปวดหัว
ไม่อยากคุยกัน..กรุณาบอกเลยตัวต่อตัว
อย่าลบวันคืนให้หมองมัว..ให้คิดไปเอง
สวัสดีครับ..ที่รักโทรมาเมื่อไหร่
ผมรับโทรศัพท์ตอนไหน..ไม่รู้ไม่เห็น
เพิ่งเข้าห้องมา..อย่าร้องไห้นะ..ใจเย็นๆ
ค่อยๆพูด...เล่ามาเรื่องราวเป็นยังไง
-(ที่รักของนางฟ้ารับโทรศัพท์แล้ว)- 
มีใครอยู่ที่ห้องรึเปล่า
เอาสาวคนไหนแอบไว้ที่ห้องใช่ไหม
แกล้งกันนี่นา...รับแล้วไม่พูด..น้อยใจๆ
ที่รักไปอยู่ไหน..แล้วใครจะรับโทรศัพท์ได้ 
-(นางฟ้าพูด)- 
คงเป็นนางไม้ที่ห้องแกล้งมั้ง
เพื่อนๆที่มากันก็ยังโดนไม่เว้นไว้
ไม่เคยเล่าเลยจ้ะ..ขอโทษนะ..ไม่อยากให้กังวลใจ
เดี๋ยวจะบอกนางไม้ไว้..อย่าแกล้งคนดี
-(ที่รักแก้ตัวน้ำขุ่นๆ)- 
จะเชื่อดีรึเปล่านะ
เอาเป็นว่าขอขมานางไม้แล้วกันค่ะ...ในวันนี้
วันหน้าอย่าแกล้งกัน..ยิ่งใจไม่ดี
แล้วอย่างนี้คงไม่กล้าไปที่บ้านอีกเลย
-(นางฟ้ากลัวนางไม้ค่ะ)-
หรือที่นางไม้แกล้ง
ต้องการพิสูจน์หัวใจเพื่อรอคำเฉลย
ฝึกความอดทนให้ฉัน..ตรวจความเอาใจใส่ไม่ละเลย
เลิกขี้งอน...เลิกเมินเฉย..ด้วยเหตุผลไม่ได้ความ
-(นางฟ้าคิดเอาเอง)- 
**กลัวมากๆเลยนะ เพราะตอนที่มีคนรับ ได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะแว่วๆ เราก็เลยนึกว่าเป็นเสียงโทรทัศน์ไม่ก็เสียงพี่สาว คิดไปนู่นคิดไปนี่ พอได้คุยกับเขาแล้ว ใจตกไปที่ตาตุ่มเลย เพราะเขาบอกว่าอยู่บ้านคนเดียว เพิ่งลงไปข้างล่าง เอาโทรศัพท์ไว้ในห้อง ที่รักก็ไม่ได้สงสารเลยนะ หัวเราะชอบใจ บอกว่าโดนแล้วล่ะ {T_T)**