อย่าน้อยใจเลยนะคนดี... แม้บางครั้งชายคนนี้ไม่ได้เป็นอย่างหวัง... อยากให้โทรส่งดอกไม้ไม่เคยสักครั้ง... แม้วันเกิดเธอก็ยังลืมได้เลย... ขอยอมรับผิดหมดทุกอย่าง... ชายคนที่ทำให้เธออ้างว้างหน้าตาเฉย... บอกไปจะเชื่อไหม...ไม่เคยลืมเลย... แต่การแสดงออกอย่างเปิดเผยมันทำไมเป็น... ให้อภัยชายคนนี้หน่อยได้ไหม... อยากให้รู้หน่อยว่าบางทีสิ่งที่เธอเห็น... ว่าการแสดงออกที่มันที่ไม่ค่อยจะชัดเจน... หัวใจมันไม่เคยเบี่ยงเบนไปรักใคร
chemicalbond 16 เม.ย. 2547 19:49 น. - ID 51285 
2361
2
0
16 เมษายน 2547 22:39 น. - comment id 248120
จะไม่ให้น้อยใจได้อย่างไร หากเธอยังคงใส่ใจเหมือนวันเก่า นี่ไม่มาเห็นเลยแม้แต่เงา เปล่าให้ฉันนั่งเหงาเฝ้าแต่รอ ไม่เคยโกรธเลยสักครั้ง แม้ไม่ได้อย่างที่หวังก็ไม่ท้อ เพียงอย่างเดียวที่หัวใจยังเฝ้ารอ เธอรักกันอยู่ก็พอ ไม่ขออะไร ไม่ได้ต้องการคำหวาน ขอเพียงความรักที่ยาวนานจะได้ไหม ไม่ต้องการดอกไม้หรือสิ่งใด เพียงมีใกล้ๆหัวใจก็สุขเกิน ผู้หญิงไม่ได้ต้องการอะไรจากคนรักมากกว่าความใส่ใจหรอกค่ะ ดูแลความรักด้วยนะคะ
16 เมษายน 2547 22:44 น. - comment id 248128
อย่าน้อยใจ ไปเลย นะคนดี ถ้าตัวพี่ ไม่ออกปาก ฝากรักเจ้า ด้วยกระดาก ปากไม่กล้า แม้จะเห่า จึงขอเว้า ซื่อซื่อ สื่อเป็นกลอน
16 เมษายน 2547 22:52 น. - comment id 248138
ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ ขอน้อมรับเอาไว้ในใจเสมอ ผู้หญิงเป็นสิ่งละเอียดอ่อนกว่าทุกสิ่งที่พบเจอ สัญญากับเธอว่าจากนี้จะใส่ใจ ขอบคุณยาหม่องกับชัยชนะนะครับ กลอนเพราะและน่ารักมากๆเลย...อิอิ
17 เมษายน 2547 13:59 น. - comment id 248373
...]ลืมหรือกลัวมั่วลืมกระไรหรือ ..คำซื่อบื้อบอกเอียงเสียงไม่ใส .แล้วอ้างว่าตัวพี่ยังมีใจ ลมเป็นไฟใจคนจึงจนทาง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
