- - สิบห้าวัน - -

|NdEpEndEnT


ต่างฅนต่างเดินกันเถิดนะ
ด้วยโทสะของฉันนั้นแรงร้อน
อาจจะมีความดีในคืนก่อน
แหละอาทรก้ำกึ่งระหว่างใจ
คุณมีฅนของคุณอยู่ก่อนแล้ว
โอ้ดวงแก้วของฉันทุกข์ไฉน
หยาดน้ำตารินรดในหทัย
ฉันจะไปให้ไกลจากใจคุณ
วันและคืนที่ผ่านเป็นอดีต
เป็นเงาซีดสีจางในหมอกขุ่น
เก็บสิ่งดีดีเอาไว้เจือจุณ
อย่ามาฉุนมาเฉียวกันอีกเลย
ถือว่าหลงในรสของตัณหา
คือมายาหลอกหลอนนะคุณเอ๋ย
จบกันเถอะใจฉันไม่เสบย
แค่ชมเชยสิบห้าวันเท่านั้นพอ
- - 
				
comments powered by Disqus
  • น้ำตาอาบแก้ม

    20 เมษายน 2547 14:39 น. - comment id 250652

    การลืมใครสักคนมันยากจริง ๆ นะคะ
    
    บางทีมันอาจจะฝังอยู่ในความทรงจำเราไปตลอดชีวิต
    
    ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
    
    
  • tiki

    20 เมษายน 2547 16:37 น. - comment id 250703

    วันที่ใจเราสั่งให้ลืม
    คือวันที่ใจเราสั่งให้จำ
    
    
    ทิกิ_tiki
  • ปลาวาฬสีน้ำเงิน

    20 เมษายน 2547 17:50 น. - comment id 250793

    เป็นกำลังใจให้นะคะ
  • แม่จิตร

    20 เมษายน 2547 20:13 น. - comment id 250901

    มาชื่นชมผลงานนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน