ในนามของกวีผู้ไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง

ปุถุซน

ประวัติศาสตร์จารึกไว้ 
ความน่ากลัวเกิดขึ้นได้เสมอ 
การฆ่าห้ำหั่นกันด้วยนามของเหตุผล 
ฉุดกระชากพรากวิญญาณจากชีวิต 
สงครามเล็กและใหญ่จึงเกิดขึ้นได้เสมอ 
เพียงแค่สะดุดต้นหญ้าแห่งเขตแดน 
ธงรบก็ถูกชักขึ้น 
ในนามของกวีผู้ไม่มีชื่อเสียงคนหนึ่ง 
ฉันอยากเขียนบทกวีไว้สักบท 
แต่มันล้วนเป็นความรู้สึก 
อาจเป็นเพียงบันทึกทางประวัติศาสตร์ 
ยุคที่มนุษยชาติมีอารยธรรมรุ่งเรือง 
และพากันออกจากถ้ำมาสู่เมือง 
แล้วอวดอ้างว่ามีวัฒนธรรม 
มนุษย์เราอาจฆ่ากัน 
ด้วยเหตุผลหลายหลายอย่าง 
ซึ่งก็น่ากลัวมากพอแล้ว 
แต่สิ่งที่น่ากลัวกว่า 
คือการถูกทำให้เชื่อ 
ว่าการฆ่านั้น 
เป็นเรื่องที่ถูกต้องและชอบธรรม 
และก็ปล่อยให้ใครสักคนตัดสินใจ 
ว่าใครที่ควรจะฆ่าและถูกฆ่า 
๒๘ เมษายน ๒๕๔๗
ป.ล.แด่โศกนาฏกรรมของสรรพชีวิตที่ถูกพรากวิญญาณด้วยอยุติธรรม				
comments powered by Disqus
  • ตฤณ

    29 เมษายน 2547 11:42 น. - comment id 256681

    ไม่สักบทแล้วอ่ะคะ อิอิ
    กวีคมมากค่ะ
    แวะมาเยี่ยมนะคะ
    
  • ปุถุซน

    29 เมษายน 2547 11:49 น. - comment id 256684

    ขอบคุณครับที่กรุณามาเยี่ยมเยียน
  • อัลมิตรา

    29 เมษายน 2547 12:14 น. - comment id 256699

    มนุษย์ธรรมดา..
    ย่อมไม่มีสิทธิ์พิพากษามนุษย์อื่นใด
    หากยุติธรรม ลำพังแค่ค้นหาจากใจตนเอง
    แน่ใจแล้วหรือ ว่านั่นใช่ ..ความยุติธรรม
    ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ..
    ว่าทุกอนูปฐพี ไม่มีผู้ใดเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง
    มนุษย์ผู้สัญจรผ่านมา แล้วก็จะจากไปนิรันดร์
    ก็ยังไขว่คว้าไม่เลิก
    
    ทุกอย่างมีเหตุผล..
    ทุกอย่างล้วนมีบทบัญญัติ
    กำเนิดแห่งมนุษย์ มีฤๅจะพ้นเงื้อมมือมัจจุราช
    ก็เพราะอย่างนี้ จึงถาโถมเข้าใส่
    เพื่ออะไร.. เลียนแบบก้อนหินที่ปาใส่รถถังในปาเลสไตน์
    หรือ.. เพื่อปรากฏภาพให้ท่านเห็น
    ปลุกเร้าสิ่งที่ซ่อนเร้นภายใน
    เลือดที่เดือดปุดๆ ชีพจรที่โจรทะยาน
    
    ณ. ถิ่นที่มนุษย์ทุกคนหวนคืนสู่พระองค์ .. หากแต่สำนึกหรือไม่ว่า
    ผู้พิพากษาที่แท้จริงคือผู้ใด .. 
    กายเนื้อของสรรพชีวิต จักเป็นพยาน โลหิตจักจารึกสิ่งที่กระทำ
    
    ..อัลมุสตาฟา .. ท่านเองก็รู้
  • tiki

    29 เมษายน 2547 15:24 น. - comment id 256816

    คุณปุถุชน...
    สำนึกปวดร้าวในกมล
    ศาลย่อมอยากจะฟังเหตุผล
    ไฉนคนจะทำผิดต่อกฎเกณฑ์เพราะสิ่งใด
    
         ฤากฎหมายเพียงเขียนไว้
    ในกระดาษดารดาษปลิวลมจมกองเลือด
    
    ทิกิ_tiki
  • กุ้งถุงทอง

    29 เมษายน 2547 16:26 น. - comment id 256853

    หากมนุษย์เข้าห้ำหั่น
    ฆ่าฟันกันอย่างเลือดเย็น
    เมื่อนั้นคงเฉกเช่น
    เดรัจฉานพาลกระทำ
    
    แรงไปหรือป่าวนะคำหลัง แต่ก็มีเจตนาที่ไม่ต้องการจะเห็นมนุษย์ซึ่งได้รับยกย่องว่าเป็นสัตว์ที่ประเสริฐแล้วต้องมาทำร้ายกันเองอย่างนี้นะครับ
    
    ^^ ขออภัย ในความรุนแรงบางตอน
  • atm

    29 เมษายน 2547 17:23 น. - comment id 256906

    ++++มาทักทายค่ะ++++
  • ***

    29 เมษายน 2547 23:16 น. - comment id 257121

    แต่สิ่งที่น่ากลัวกว่า 
    คือการถูกทำให้เชื่อ 
    ว่าการฆ่านั้น 
    เป็นเรื่องที่ถูกต้องและชอบธรรม 
    และก็ปล่อยให้ใครสักคนตัดสินใจ 
    ว่าใครที่ควรจะฆ่าและถูกฆ่า ........
    
    ป.ล.แด่โศกนาฏกรรมของสรรพชีวิตที่ถูกพรากวิญญาณด้วย....อยุติธรรม
    
    .....หากทุกคนเชื่อว่า... การยอมรับซึ่งกันและกันไม่แบ่งเขาแบ่งเรา....เป็นวิถีทางแห่งสันติ....บทกวีนี้คงไม่ปรากฎ....มั้งค่ะ.....คุณปุ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน