++..ทบทวน..++

นางฟ้าซาตาน

อยู่กับสายลมเย็นใจ
นั่งนึกทบทวนเวลาที่ผ่านไป..เรื่องราวที่เลือนหาย
ความว่างเปล่าเดินย่องเบาๆเข้ามาทักทาย
จับมือฉันไว้ไม่คลาย..แล้วก้าวไปที่ปลายท้องฟ้าด้วยกัน
นึกถึงคนคุ้นเคยที่ได้รู้จัก
คนที่สอนให้ฉันเรียนรู้ถึงความรัก..และกล้าที่จะใฝ่ฝัน
เขาผ่านเข้ามา..
เปลี่ยนความรู้สึกในแววตา..ยามมองแสงตะวัน
รับรู้ได้ถึงความหอมหวานของคืนวัน..ยามมีคนเคียงข้างกันไม่ต้องเหงาใจ
นั่งอยู่ในมุมของความทรงจำ
มองดูภาพแห่งความสุขเหล่านั้น..ไม่อยากไปไหน
โอบกอดตัวเองเอนตัวลงนอนบนก้อนเมฆจากฟ้าไกล
สายลมจากดวงดาวกล่อมหัวใจให้หลับไหล..
หยุดความคิดไว้กับวันที่ผ่านมา
ทุกความรักที่ฉันได้สัมผัส
เปลี่ยนมุมมองให้เด่นชัด..สร้างความหวังให้ฉันตามหา
สอนให้มองโลกอย่างเข้าใจเติบใหญ่ไปตามครรลองของกาลเวลา
ให้โอกาสได้เป็นเพื่อนกับความเหว่ว้า..และหยาดน้ำตาของความสุขใจ
ในช่วงเวลาสั้นๆ
ความอ่อนหวานในคืนวันเหล่านั้น..
ทำให้ฉันพบความมหัศจรรย์ยิ่งใหญ่
สอนให้ฉันเลิกใส่ใจตัวเอง..เปลี่ยนชีวิตได้เพื่อใคร
อิ่มไหวไปกับคืนที่ต้องห่างไกล...
และสุขใจแค่ไหนในขณะที่ได้คิดถึงใครบางคน
อยากหยุดหัวใจเอาไว้ตรงนี้
ขอใครสักคนมาร่วมใช้คืนวันที่ดีเติมหัวใจให้คลายความหมองหม่น
ให้สัมผัสไอรัก...พร้อมเดินเคียงข้างฝ่าฟันสู้ทน
เป็นเธอได้ไหม..คนสุดท้ายที่มานั่งมองสายฝนถ่ายเทไออุ่นให้กันและกัน