แม้เจ็บปวด รวดร้าว เศร้าเพียงไหน รับประกัน ฉันจะไม่ ให้ใครเห็น กับน้ำตา ที่ฉันมี ที่ฉันเป็น แม้ลำเค็ญ เพียงใด ใจร้าวราน จะไม่บอก ให้ใครรู้ อยู่ในอก แม้สะทก ในใจ ให้ห้าวหาญ ยังจะพร้อม ยิ้มสู้ อยู่ยืนนาน แม้ร้าวราน ในอก ไหลตกใน ฉันจะไม่ บอกกล่าว เล่าชี้แจง ไม่แสดง สิ่งใด ให้หวั่นไหว เพื่อให้ใคร มารับรู้ หรือดูใจ ว่าฉันเศร้า เพียงไหน ในชีวัน แต่จะขอ เก็บไว้ ในชีวิต แม้ถูกผิด ความคิด มิเปลี่ยนผัน จะยอมทน เจ็บช้ำ ร่ำจาบัลย์ โดยไม่ให้ ใครนั้น เห็นน้ำตา
ผู้หญิงไร้เงา 1 มิ.ย. 2547 14:50 น. - ID 54573 
760
33
0
1 มิถุนายน 2547 15:15 น. - comment id 278201
วันนี้มาเศร้าจังนะคะพี่ผู้หญิงไร้เงา
1 มิถุนายน 2547 15:25 น. - comment id 278214
เสียงหวีดหวิว ปลิวว่อน ร่อนในอก น้ำตาตก ฟกใน หัวใจช้ำ ต้องเก็บกัก รักไว้ ใจระกำ เสียงมันย้ำ ซ้ำใจสั่น ต้องกลั้นใจ .... เอ...บอกชายในฝันดีไม๊น๊า..เผื่อเค้าจะรับรักษาแผลหัวจายยยยย... 5 5 5 I ll be call to you นะจ๊ะคนดีของ....?
1 มิถุนายน 2547 15:52 น. - comment id 278225
อ่านกลอนของผู้หญิงไร้เงา แล้วเข้าได้ดีกับอารมณ์เศร้ามาก ๆ เลยค่ะ กลอนเพราะมากกกกก
1 มิถุนายน 2547 15:59 น. - comment id 278228
หน้าส่วนตัว
... เห็นเธอเศร้า ฉันพลอยเศร้า ตามไปด้วย
อยากจะช่วย รักษาใจ ให้ได้หาย
มีสิ่งใด พอช่วยให้ ใจสบาย
บอกกันได้ นะอยากช่วย ด้วยใจจริง ...
เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะ
1 มิถุนายน 2547 16:11 น. - comment id 278233
*..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..* ไม่ให้เห็น หยาดน้ำตา ที่พร่าไหล ไม่ให้ใคร เห็นหัวใจ ที่หม่นหมอง ไม่ซักครั้ง ที่เห็นฉัน น้ำตานอง ไม่ต้องการใคร มาประคอง ให้ก้าวไป *..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..=..++..* เด็ดเดี่ยวจัง... ผู้หญิง ไร้เงา ไร้น้ำตา
1 มิถุนายน 2547 16:12 น. - comment id 278235
ผมอยากเห็นน้ำตาลูกผู้หญิง ว่าเกลียดจริงแน่รื้อ....ผมอยากรู้ ไม่อยากบอก งอนผม..ที่ไม่ดู ไม่มาอยู่ ...ดูแล.. หัวใจคุณ
1 มิถุนายน 2547 16:15 น. - comment id 278238
เราก็เลยอดลงไปว่ายในทะเลน้ำตาเลยอะจิ เสียดายจัง อย่างนี้ต้องให้เป็นช้างเท้าหน้าแทน อิอิ
1 มิถุนายน 2547 16:22 น. - comment id 278242
ถึง คุณกาพย์นภาลัย
วันบ้างเหงาบ้างในชีวิต
จึงผลิตกลอนเศร้าเหงาหนักหนา
แต่ก็ใช่ทั้งวันและเวลา
จะเศร้าในอุรานะคนดี
*-*เศร้าบ้างในบางอารมณ์นะค่ะ อิอิ อย่าคิดมากเลยค่ะ ผู้หญิงไร้เงาส่วนใหญ่ยังสดใสดีค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้มานะค่ะ*-*
ถึง คุณรดา (4264)
เสียงสะท้อนก้องกู่มิรู้หาย
ว่าเจ้าชายในฝันนั้นอยู่ไหน
จึงขอร้องเพื่อนคนดีที่ห่วงใย
ช่วยได้ไหมตามเจ้าชายให้ฉันที
*-*รับอาสาแล้วก็บอกหน่อยให้หน่อยซิค่ะ เผื่อจะมีคนมาดูแลรักษา อิอิ*-*
ถึง คุณสุดปลายฝัน
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมาให้ให้แก่กัน
*-*มาทุกครั้งก็ขอบคุณทุกครั้งนะค่ะ แต่ขอบคุณจากใจจริงนะจะบอกให้ อิอิ*-*
ถึง คุณพายุ สุริยะ
อย่ามาเศร้าตามฉันเลยสหายเอ๋ย
ด้วยฉันนั้นขอเฉลยในใจหญิง
แม้จะเศร้าบางเวลาที่มีจริง
แต่ก็ยังไม่ทิ้งความสุขใจ
*-*คนเราเศร้าบ้าง สุขบ้างเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แต่อย่างไรอย่าเศร้าตามผู้หญิงไร้เงาเลยนะค่ะ ขอให้คุณมีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้มานะค่ะ*-*
ถึง คุณพันดาว
หากแม้ล้มฉันจะลุกยืนขึ้นใหม่
หากแม้แพ้ฉันจะไม่ช้ำใจหมอง
หากพลาดพลั้งฉันจะยั้งรั้งประคอง
ตามจังหวะท่วงทำนองของตนเอง
*-*กลอนบทนี้จริงตามความรู้สึกค่ะ แต่จริง ๆ ก็ใช่ว่าผู้หญิงไร้เงาจะไม่เจ้าน้ำตานะค่ะ เพียงแต่ว่าขอร้องไห้ลำพังกับตนเองเท่านั้นค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณสนิมรัก
ไม่มีใครได้เห็นน้ำตาฉัน
ที่มันหลั่งรินไหลคล้ายสายฝน
เพราะแม้เจ็บแสนช้ำกล่ำกลืนทน
ที่จะให้เม็ดฝนหลั่งในใจ
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เสียดายที่ฉันไม่มีเจ้าน้ำตา
เอ๊ะอย่างไรกันหว่าจ๊ะงานนี้
หรือต้องการให้ฉันร้องก้องธานี
กับน้ำตาที่มีหรืออย่างไร
*-*แหมเสียดายที่ผู้หญิงไร้เงาไม่มีน้ำตา ช่างน่ารักจริง ๆ เลย คนชอบเห็นน้ำตาคนอื่นเนี่ย อิอิ เอาเป็นว่ายอมเป็นช้างเท้าหน้าให้แล้วกัน ถ้าให้เป็น อิอิ*-*
1 มิถุนายน 2547 17:01 น. - comment id 278271
ระบายให้ผมฟังบ้าง....... เผื่อความทุกข์อาจเบาบางกว่าเก็บไว้ เถอะนะ.....ถึงผมไม่อาจช่วยอะไร แต่ก็ยินดีร้องไห้เป้นเพื่อนคุณ กลอนบทนี้ คนเขียน ชื่อ บั๋งเองครับ วาอ่านแล้วชอบมาก จน ท่องได้ อ่านกลอนพี่ตูน แล้ว นึกถึงมันขึ้นมา เลยแปะ ไว้ให้อ่านเล่น ความทุกข์ ถ้าได้ระบายออกมาบ้าง บางทีก็ดีกว่าเก็บไว้คนเดียวนะพี่ เชื่อวาสิ ลองมาแล้ว
1 มิถุนายน 2547 17:16 น. - comment id 278282
ไหลมาเถิดน้ำตาลูกผู้หญิง อันความจริงมิได้เบือนเลื่อนเปลี่ยนผัน แต่จะรับความจริงในชีวัน อาจครามครันในจิตคิดวางวาย น้ำตา เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ในยามเราเป็น สุข หรือเป็น ทุกข์ มันจะคอยอยู่ข้างๆเราเสมอ
1 มิถุนายน 2547 17:29 น. - comment id 278298
กลอนเศร้าๆ เหงาๆ ปลาวาฬมาเป็นกำลังใจให้นะคะ
1 มิถุนายน 2547 17:30 น. - comment id 278299
เก็บหยดเก็บรอยน้ำตารดริน เจ็บปวดเจ็บลึกกินถึงภายใน หากรักหากเพียงแค่ความช้ำใจ ร้องเถิดร้องไห้ออกมา จะอยู่จะเป็นผู้ดูแล ยามเหนื่อยยามท้อแท้ เหนื่อยล้า เพื่อนไกลเพื่อนคนนี้จะซับน้ำตา ในวันในเวลาที่ไม่เหลือใคร เพิ่งล็อกอินมาวันแรก จากห่างหายไปนานค่ะ มาอ่านมายิ้มกว้าง กว้างให้ ^_________________^
1 มิถุนายน 2547 17:40 น. - comment id 278307
.............ปล่อยมันออกมาเหอะครับ เก้ยใว้มันยิ่งเพิ่มพูน........คนเราเสียใจครั้งเดียวที่ไหนละ
1 มิถุนายน 2547 17:43 น. - comment id 278310
มาเจอน้ำตาน้องเราอีกแล้ว... อย่าร้องนะคะคนดี.... พี่จะคอยปลอบขัวญเจ้า... แต่ตอนนี้พี่ก้อเศร้าเหมือนกัน...
1 มิถุนายน 2547 17:47 น. - comment id 278313
ถึง คุณถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม
ชอบจังกับกลอนนี้
ต้องขอบใจเธอคนดีที่เขียนให้
แถมมารับฟังความในใจ
แบบนี้แล้วใครจะไม่หลงใหลเธอลง
*-*ชอบจังกลอนนี้ ขอบคุณนะค่ะสำหรับกลอนที่เอามาให้อ่าน เป็นกลอนที่ดีมากเลยค่ะ และคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ส่วนความเศร้าคนเรามีบ้างเป็นธรรมดา อย่าคิดมากเลย แค่เราไม่เศร้าตลอดเวลาก็พอแล้วนะจ๊ะ อิอิ เห็นไหมยังยิ้มได้ อิอิ*-*
ถึง คุณKid 3rd
น้ำตากับความทุกข์และสุขสันต์
มักจะเป็นเพื่อนกันนั้นเสมอ
เพราะร้องไห้เราก็ได้เจอะและเจอ
ยามที่สุขเสมอเราก็มี
*-*เห็นด้วยค่ะ ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขเรามักจะมีน้ำตาเสมอค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้กันนะค่ะ*-*
ถึง คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน
ขอบคุณกำลังใจที่ให้มา
ขอบคุณความห่วงหาที่ให้ฉัน
ขอบคุณคำชมที่ให้กัน
ขอบคุณคนสำคัญนั้นคือคุณ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณVaproud
จะขอร้องไห้สักครั้งหนึ่ง
เพราะคนลึกซึ้งห่วงหา
ยินดีมากเคียงคู่กายา
ยอมเซ็ดน้ำตาให้กับเรา
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ นานแล้วไม่พบกัน หวังว่าคงสบายดีนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณวิจิตร ภู่เงิน
ฉันยอมให้มั่นไหลหลั่ง
กับน้ำตาน่าชังที่หลั่งไหล
แต่ขอร้องอยู่คนเดียวเปลี่ยวหทัย
ไม่ขอร้องไห้กับใครเท่านั้นเอง
*-*น้ำตานะมีค่ะ แต่ขอร้องลำพังนะค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจใหักัน*-*
ถึง คุณพี่ดาหลา
อย่าร้องไห้ปลอบใจน้อง
แล้วประคองจะปลอบขวัญ
แต่เหตุใดคนสำคัญ
กับร้องไห้แทนฉันเล่าคนดี
*-*ร้องทำไมหละค่ะ อย่าร้องน่า นิ่งซะนะ นิ่งซะ เอาสรุป ร้องทั้งคู่เลยค่ะ อิอิ จะได้เสมอกันนะค่ะ อิอิ*-*
1 มิถุนายน 2547 18:04 น. - comment id 278326
มารักพี่สาวครับผม... ...คิดถึงมาก ๆ นะครับ ไปแล้วนะครับ *-*
1 มิถุนายน 2547 18:10 น. - comment id 278331
ถึง คุณพู่กันของหูกวาง
น้องชายที่แสนรัก
พี่ดีใจยิ่งนักที่ได้เห็น
นานแล้วนะที่จากไปใจรำเค็ญ
แต่พอมาได้เห็นเป็นชื่นใจ
*-*รักและคิดถึงน้องชายเสมอนะจ๊ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 18:21 น. - comment id 278332
กอดมผไว้ ผมก็ไม่เห้นแล้วครับ อิอิ หนึ่งแวะมาทักทายครับพี่ตูน ^______^
1 มิถุนายน 2547 19:26 น. - comment id 278354
แม้เศร้าโศกเสียใจใจแสนเศร้า
สุดจะร้าวในอกฟกช้ำเหลือ
ยากจะทำให้กลับคืนด้วยเบื่อ
จึงเพียงเหลือน้ำใจไหม้อกตรม.
แก้วประเสริฐ.
ก็แบบนี้แหละครับชีวิตที่มีรสชาดดี
1 มิถุนายน 2547 19:43 น. - comment id 278368
คุณรู้สึกไหมว่า.. ในวันนี้ไม่มีเขาแล้ว..คุณต้องมานั่งเสียใจ ในวันนี้ไม่มีเขาแล้ว..คุณต้องเดินเพียงลำพัง ในวันนี้ไม่มีเขาแล้ว..จะได้ไม่ต้องมีใครมากวนใจอีก.. วันนี้ไม่มีเขาแล้ว.. คุณได้เรียนรู้หรือยัง..ว่ารัก คืออะไร.. หลายคนไม่เคยรู้ หลายคนไม่เคยสนใจ.. เลิกกันแล้วจบกัน ..ไป แต่หลายคน..เมื่อไปเจอกับคนใหม่..ที่ไม่ดีเท่าคนเก่า เขากับรู้ว่า ตลอดเวลาสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นค่าเลย.. กลับมีค่ากว่าทุกวัน.. กลับเป็นสิ่งที่หาค่าไม่ได้..น่าเสียดาย มีไหมที่ต้องการเรียกร้องให้คนที่.. ไร้ค่า กลับมาดังเดิม.. แวะมาทักทายครับน้องตูน ยังเขียนได้ดีไ่มีที่ติเฃ่นเดิมครับ แวะมาให้กำลังใจกันครับ ^___________________^
1 มิถุนายน 2547 20:46 น. - comment id 278423
ใครทำพี่ตูนร้องไห้ค๊ะ เด๊วเอาระเบิดเหม็นไปตั้งไว้หน้าบ้านเลยค่ะ มาเป็นกำลังใจให้พี่สาวที่น่ารักนะคะ เป็นห่วงพี่สาวจัง
1 มิถุนายน 2547 20:55 น. - comment id 278431
ถึงปกปิดเอาไว้ในใจนั้น ความอดกลั้นถึงใครจะไม่เห็น แต่บางครั้งอาจจะเป็นประเด็น ความเบี่ยงเบนจิตใจใครบางคน ความลับไม่มีในโลกนะ อย่ากลัวเลย กลับมาแล้วและก็เห็นแล้วของขวัญ ชอบมากเลย ขอให้เก็บความลับไว้ให้ดีนะ ระวังหายนะรักษาไว้เท่าชีวิตนะตูน แล้วจะรู้ว่ามันสุขหรือทุกข์
1 มิถุนายน 2547 21:12 น. - comment id 278451
เพราะจังเลยค่ะ เศร้าแล้วก็เหงงามากเลยนะคะ แต่บบางครั้งน้ำตาก็เป็นสิ่งช่วยระบายความเศร้าของเราออกมานะคะ อย่ายึดมั่นกับความแข็งแกร่งที่มีอยู่เลยนะคะ ปล่อยให้ตัวเองมีเวลาสำหรับความอ่อนแอบ้าง เพื่อที่จะได้ลุกขึ้นมาแล้วเข้มแข็งขึ้นกว่าเดิมไงคะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
1 มิถุนายน 2547 21:24 น. - comment id 278468
ระวังน้ำตาจะท่วมหัวใจ
1 มิถุนายน 2547 21:27 น. - comment id 278469
น้ำตาตกผลึกลึกข้างใน ร้าวหัวใจโหยใครจะรู้ ว่าตรงนี้ยังมีที่ฉันอยู่ คอยโฉมตรูเช็ดน้ำตาบนบ่าฉัน @@@@@@@@@@@ เศร้าไปใย ความสุขก็ของเรา ความทุกข์ก็ของเรา เลือกเอาความสุขให้หัวใจบ้าง @@@@@@@@@@@
1 มิถุนายน 2547 22:20 น. - comment id 278507
เบญเคยอ่านเจอมาว่า.. น้ำตาเรียกร้องความสนใจได้ ..แต่ไม่อาจเรียกร้องความรักได้ .. เพราะฉะนั้น อย่าให้ใครเห็นน้ำตา..เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของเราเอาไว้.. คิดเหมือนกันค่ะ .. .........................
1 มิถุนายน 2547 22:28 น. - comment id 278518
พี่ตูน แต่งกลอนเก่งขึ้นเยอะเลยค่ะ ....ชอบค่ะ...
1 มิถุนายน 2547 22:36 น. - comment id 278526
สายรุ้งอยู่ใต้สายฝน
สายลมห่มใจให้หายหนาว
สายฟ้าฟาดมาเป็นทางยาว
สายใจกลับสลายมิได้เลย
แสนรักคำนึงอยู่
ร้อยคู่ใครเล่าเขนย
เทียบฟ้าหล่นฝนโอ้..อกเอย
น้ำตาเอ๋ย...เคยคุ้นคนไกล
มาให้กำลังใจกันครับ เป็นวัยรุ่นอยู่ครับ ความรักจึงเป็นเรื่องหาง่ายที่เข้าใจยาก ผมเองก็ห่างกับคนคิดถึงหลายร้อยกิโล เป็นเดือนจึงได้เจอที แต่ก็รู้สึกดีที่เป็นอย่างนี้ ใจเย็นและใจดีครับ จะผ่านความร้ายของมรสุมหัวใจไปได้
1 มิถุนายน 2547 22:50 น. - comment id 278541
เมื่อน้ำตา ไม่ตกไหล ชายไม่รู้ ว่าโฉมตรู สุขเศร้า หรือไฉน ไม่สามารถ ปรนนิบัตร ไปปลอบใจ ถ้ารินไหล ซักนิด แนบชิดเธอ อย่าไปแพงเลยครับ ของไม่ได้ซื้อได้ขาย เขาว่า(ใครก็ไม่รู้)น้ำตาช่วยล้างหล่อเลี้ยงตาให้สวยงามนะจ๊ะ แต่ขออย่ามากเกินไปเดี๋ยวตาจะช้ำ หยดมาซักหยดนะคนดี ขึนปล่อยให้ตกใน ใจเป็นหนองรักษายากนะจ๊ะ
1 มิถุนายน 2547 22:53 น. - comment id 278544
^___________^ แวะมาทักทายงานกลอนเพราะๆค่ะ
1 มิถุนายน 2547 23:09 น. - comment id 278553
มาเป็นกำลังใจนะคะ โดนใจจังเลยนะคะ!~ คิดถึงเสมอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึงห่วงใย ขอมอบให้เธอ
1 มิถุนายน 2547 23:36 น. - comment id 278579
am_i@hunsa.com
1 มิถุนายน 2547 23:43 น. - comment id 278583
ถึง คุณหนึ่ง
แม้คุณไม่เห็นหน้า
แต่เสียงสะอื้นหละหนาจะรู้ไหม
ฉะนั้นขออยู่แบบไกลไกล
จะได้ทำให้คุณไม่รู้อะไรของฉันเลย
*-*ขอบคุณกับการทักทายค่ะ พรุ่งนี้วันหยุด หวังว่าคงสนุกกับการท่องเที่ยวนะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้วประเสริฐ
ด้วยโศกเศร้ากับเรื่องราวในคราวหลัง
ตอนที่รักหักพังใจทับถม
จึงทำให้เกิดความเจ็บเก็บระทม
กับรักจมที่ขื่นขมระทมทรวง
*-*เห็นด้วยค่ะ ถ้าชีวิตมีแต่หวาน ไม่มีขมเลย คงไม่ครบรสชาดหรอก อิอิ*-*
ถึง คุณเมกกะ
ไม่เคยคิดจะกลับไปหา
อดีตที่ผ่านมาเลยรู้ไหม
ถึงเขาอาจจะดีกว่าใครใคร
แต่ก็ยืนยันจะไม่กลับไปในตำแหน่งเดิมเดิม
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน (แม้โอกาสของผู้หญิงไร้เงาจะกลับไปยืนตำแหน่งเดิมได้ ขอบอกได้คำเดียว โอกาสนั้นจะถูกตัดทิ้งจากความรู้สึกทันที และไม่คิดจะกลับไปเลือกโอกาสนั้น และคิดเสมือนว่าผู้หญิงไร้เงาไม่มีโอกาสนั้นค่ะ)*-*
ถึง คุณนางฟ้าซาตาน
ขอบคุณความห่วงใย
และกำลังใจที่ให้ฉัน
ขอบคุณความผูกพัน
และมิตรภาพเหล่านั้นที่ให้มา
*-*ไม่เป็นไรค่ะ ยังยิ้มได้นะค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ และที่สำคัญขอบอกเอาระเบิดไปไว้นะ เดี๋ยวระเบิดขึ้นมาหละจะยุ่งนะจ๊ะคนดี อิอิ*-*
ถึง คุณสายรุ้ง
แม้ปกปิดซ่อนเร้นที่เป็นฉัน
แต่ก็เชื่อสักวันนั้นคงได้เห็น
กับความเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าลำเค็ญ
และคนเห็นคงเป็นเขาคนสำคัญ
*-*ดีใจที่ชอบค่ะ และหวังว่าจะแทนความรู้สึกที่เพื่อนมีให้เพื่อนได้นะค่ะ มอบให้แทนโอกาสที่คุณสายรุ้งจะแต่งงานกับใครสักคนนะค่ะ*-*
ถึง คุณเพียงคนเดียว
คำพูดที่พูดมา
ช่างมีค่าสำหรับฉัน
เอาเป็นว่าจะเชื่อแล้วกัน
กับประเด็นสำคัญที่เอ่ยมา
*-*ชอบทุกประโยคที่เขียนมาเลยนะค่ะ ขอบคุณคำแนะนำที่แสนดีค่ะ เอาเป็นว่าจะปฏิบัติตามในยามมีปัญหาค่ะ*-*
ถึง คุณรพี พรรณราย
แม้นน้ำตาต้องท่วมใจ
มากเพียงใดฉันไม่สน
เพียงแต่ขอแค่กมล
ลืมใครบางคนได้เป็นพอ
*-*ถ้าจำเป็นต้องท่วม ก็ต้องยอมค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณเรไร
หากจะเช็ดน้ำตาที่รินไหล
กับข้างในดวงใจของตัวฉัน
ขอคนดีมาชิดใกล้ให้ผูกพัน
แล้วตัวฉันจะยอมให้เช็ดน้ำตา
*-*อยู่ใกล้ ๆ จะเช็ดน้ำตาให้ได้อย่างไรหละค่ะ อิอิ ขยับมาใกล้ ๆ ก็ได้ค่ะ จะได้เช็ดให้ได้นะค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณผู้หญิงสีม่วง
แสดงว่าเราคงคิดสิ่งเดียวกัน
กับน้ำตาที่ไหลนั้นใช่ไหม
เพราะหากร้องไห้แล้วเสียไป
กับศักดิ์ศรีที่มีไว้ฉันไม่ยอม
*-*แสดงว่าเราเหมือนกันค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักคนนิสัยเดียวกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณอ้อม (ใจปลายทาง)
เมื่อได้ยินคำนี้จากเธอนั้น
ก็ทำให้ตัวฉันแสนสดใส
เพราะจำได้ครั้งหนึ่งซึ้งหัวใจ
ก็เธอนั่นไงเป็นคนแนะนำหลักวิธี
*-*ถ้าวันนั้นน้องอ้อมไม่เมล์มาบอกวิธีการแต่งกลอนที่ถูกต้องให้ พี่คงไม่แต่งได้ขนาดนี้หรอกค่ะ ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆนะค่ะ ยังจำไม่ลืมค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*
ถึง คุณเอกมาศ
สายน้ำที่หลั่งรินรดไหล
ช่างงดงามต่อหทัยยามได้เห็น
แต่ทำไมน้ำตาที่ไหลรดเย็น
ในหทัยจึงเศร้าเหลือเข็ญไม่รู้เลย
*-*ชอบกลอนคุณจัง และดีใจกับความรักของคุณด้วยนะค่ะ ขอให้สมหวังในรักตลอดไปค่ะ*-*
ถึง คุณชัยชนะ
ถึงน้ำตาจะรินไหลคล้ายสายเลือด
ด้วยโดนเชือดสัมพันธ์จนหวั่นไหว
ก็ขออยู่เพียงลำพังนั่งเศร้าใจ
โดยไม่ขอมีใครปลอบใจตน
*-*น้ำตาอาจไม่ต้องซื้อหา แต่มีค่าทางใจค่ะ ฉะนั้นขอเก็บไว้ในใจตนเพียงคนเดียวค่ะ*-*
ถึง คุณกระดาษกาว
ขอบคุณการทักทาย
ขอบคุณมากมายที่ห่วงหา
ขอบคุณคำชมที่มีมา
ขอบคุณเหลือคณาเลยคนดี
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจและขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำชมที่มอบให้ค่ะ*-*
ถึง คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
คิดถึงนะคนดี
นี่คือความรู้สึกที่มีที่มอบให้
และอีกอย่างคือห่วงใย
กับน้องเสมอไปนะคนดี
*-*ขอบคุณสำหรับความรู้สึกผูกพันที่เรามีให้แก่กันเสมอมานะค่ะ ขอบคุณค่ะ รักและคิดถึงห่วงใยยังมีมอบให้เสมอ เช่นกันค่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ทำงานเหนื่อย ๆ พักผ่อนบ้างก็ดีจ๊ะ*-*
ถึง คุณเพียงฝัน
สวัสดีค่ะคนดี
และยินดีที่รู้จัก
กับมิตรภาพมากมายนัก
ที่คุณแวะมาทักรู้จักกัน
*-*ขอบคุณสำหรับเมล์ที่ให้มานะค่ะ*-*
2 มิถุนายน 2547 01:40 น. - comment id 278647
น้ำตาหรือจะแก้ปัญหาใจ
2 มิถุนายน 2547 08:57 น. - comment id 278705
เศร้าไปใยน้องสาวคนดี พี่คนนี้มีตักมาให้หนุน มีความรักกองใหญ่ไอละมุน อกอุ่นอุ่นคุ้นเคย..อย่างอแง ........................................................ เอ..หรือว่าน้ำตาแห้งแล้ว ใครแอบมาเช็ดให้ก่อนหรือเปล่าหว่า ........................................................
2 มิถุนายน 2547 11:18 น. - comment id 278758
.. น้ำตาไหลวันนี้ ใยคนดีไม่ให้เห็น เก็บไว้ให้ลำเค็ญ ใยจึงเร้นซ่อนแสดง ร่ำไห้ในวันนี้ หรือเพราะมีความหน่ายแหนง ร้องเถอะอย่าระแวง จะไม่แกล้งแรงซ้ำรอย.. .. แวะมาเยี่ยมชมค่ะ...ร้องเถอะน่ะจะได้หายเร็วๆ ..เก็บไว้อึดอัดเปล่าๆ.. ..
2 มิถุนายน 2547 13:56 น. - comment id 278842
คารวะอาจารย์คับ..กลอนยังเพราะเหมื๊อนเดิม.. ..คิดถึงพี่ตูนนะคับ..^_^
2 มิถุนายน 2547 16:00 น. - comment id 278907
ถึง คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ
น้ำตาไม่อาจแก้ปัญหาใจ
แล้วอะไรถึงจะแก้ปัญหาได้
บอกซิค่ะบอกว่าช้าอยู่ใย
จะได้รู้ได้เข้าใจและแก้มัน
*-*น้ำตาบางครั้งแก้ไขปัญหาไม่ได้ก็จริง แต่ก็ช่วยให้คนเราดีขึ้นหนา อิอิ*-*
ถึง คุณmagic
จะขอซบตรงตักขอรักหน่อย
แล้วค่อยค่อยซบไหล่ให้ไออุ่น
ด้วยต้องนี้แสนเศร้าเฝ้าเจือจุน
จึงขอคุ้นกับตักอุ่นที่คุ้นเคย
*-*คิดถึงพี่สาวใจดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อยากจะบอกว่าอยากจะโทรหานะค่ะ แต่ตอนนี้เคลียค่าใช้จ่ายไม่ลงตัวค่ะ อิอิ ขออนุญาตขาดการติดต่อสักระยะนะค่ะ แล้วยังไงว่าง ๆ จะส่งเมล์ไปคุยด้วยแทนการคุยโทรศัพท์ค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณกุ้งหนามแดง
อยากร้องให้ก้องฟ้า
แต่ทว่าในตัวฉัน
กับเก็บไว้เงียบงัน
ทั้งที่ฉันอยากร้องเหลือเกิน
*-*ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ค่ะ บางครั้งคนเราอยากร้องไห้แต่น้ำตามันไม่ไหลได้เหมือนกันนะค่ะ อิอิ คิดถึงคุณจังเลยค่ะ*-*
ถึง คุณรักคุณคับ
คิดถึงลูกศิษย์ที่น่ารัก
อย่างรักคุณคับเสมอ
นานแล้วไม่ได้เจอ
แต่คิดถึงเสมอที่ผ่านมา
*-*คิดถึงลูกศิษย์เสมอ อิอิ เพราะมีลูกศิษย์คนเดียว หายไปนานเลยนะจ๊ะ หวังว่าคงสบายดี*-*
2 มิถุนายน 2547 16:02 น. - comment id 278908
แต่จะขอ เก็บไว้ ในชีวิต แม้ถูกผิด ความคิด มิเปลี่ยนผัน จะยอมทน เจ็บช้ำ ร่ำจาบัลย์ โดยไม่ให้ ใครนั้น เห็นน้ำตา --- ระวังเครียดจัดน้า ---
2 มิถุนายน 2547 16:03 น. - comment id 278909
แต่จะขอ เก็บไว้ ในชีวิต แม้ถูกผิด ความคิด มิเปลี่ยนผัน จะยอมทน เจ็บช้ำ ร่ำจาบัลย์ โดยไม่ให้ ใครนั้น เห็นน้ำตา --- ระวังเครียดจัดน้า ---
2 มิถุนายน 2547 16:17 น. - comment id 278916
ถึง คุณThe Life of Radiance
แม้เครียดจะยอมทน
กับกมลของตัวฉัน
แม้เจ็บเก็บกักกัน
ด้วยตัวฉันพร้อมยินยอม
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
3 มิถุนายน 2547 12:44 น. - comment id 279291
เธอปาดน้ำตา........มาเป็นแรงผลักดันอันทรงคุณค่า แต่งกาพย์กลอนฝากมา ระดาดตา ณ บ้านโคลงกลอน (thaipoem)
3 มิถุนายน 2547 12:56 น. - comment id 279294
ถึง คุณPoet_p
ขอบคุณกำลังใจ
ที่แวะมาให้ให้แก่กัน
และก็ตกลงตามนั้น
ฉันจะพยายามออกกลอนทุกวันเหมือนวันผ่านมา
*-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน ขอบคุณค่ะ*-*
6 มิถุนายน 2547 15:16 น. - comment id 281018
เข้มแข็งจังเลยค่ะ....
เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ คิดถึงมากๆเลย... ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ หน้าฝนแล้ว
6 มิถุนายน 2547 15:34 น. - comment id 281022
ถึง คุณImagine
ต้องเข้มแข็งและอดทน
ก็เรามันคนไม่มีใคร
จึงต้องเข้มแข็งเอาไว้
เพื่อสู้กับวันใหม่ในชีวี
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ดีใจที่ได้พบกันมากเลยค่ะ*-*
6 มิถุนายน 2547 23:00 น. - comment id 281190
น้ำตาฉันมันไหลเพียงในใจ ไม่มีวันที่ใครใครนั้นได้เห็น กว่าจะเกิดดีได้ก็พึงเป็น จะยากเย็นเข็ญนักยังพักใจ ............................................ มาทักทายจ้ะ......ชื่นชมเสมอใจมิเคยเปลี่ยน
7 มิถุนายน 2547 20:36 น. - comment id 281603
ถึง คุณแว่นดอย
น้ำตาฉันไม่มีไหลให้ใครเห็น
แม้ลำเค็ญเพียงใดในใจหวั่น
ก็จะเก็บไว้ข้างในใจทุกวัน
ไม่ยอมไหลให้ใครนั้นมาเห็นใจ
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอ ดีใจที่ได้พบคุณแว่นดอยนะค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
