tiki_4895 unlogged-in

26 มิถุนายน 2555 17:01 น. - comment id 167946

,bee

6 มกราคม 2549 12:55 น. - comment id 175548

มีชีวิตอยู่หายใจได้ไม่นาน
ทนดักดานมีชีวิตได้คิดใหม
ที่ทนอยู่ทำหาแดกแบกโง่ไป
มันยังไงแย่งกันแดกแปลกจังคน

สุนันทา เจนจิรา

12 มีนาคม 2550 15:16 น. - comment id 199531

อยากรุ่ว่าสนทรภ่

*-*

6 กรกฎาคม 2551 21:20 น. - comment id 262962

นิราศเริ่มแต่งในสมัยไหนค่ะ

ถ้าไม่คิดถึงกันขอให้นอนไม่ ถ้าโทรกลับขอให้หลับฝันดี

4 สิงหาคม 2551 13:10 น. - comment id 263570

..ยาสีฟัน..

27 มิถุนายน 2547 01:12 น. - comment id 290393

^__^...
แวะมาเยี่ยม..ไม่ได้เข้ามาซะนานเลย...

somebody

27 มิถุนายน 2547 01:34 น. - comment id 290403

๑...นิราศเมืองแกลง*(พ.ศ.๒๓๕๐)

        เมืองแกลง คือ เมืองระยอง ในปัจจุบันนี้  

นาย ธนิต อยู่โพธิ์ ทำเชิงอรรถไว้ใน ประวัติ สุนทรภู่ ว่า...สุนทรภู่ ไม่เคยเห็นหน้าบิดา มาเลย ทราบว่า บวชอยู่ที่ วัดป่ากร่ำ จึงตั้งใจเดินทางไปโดยเรือประทุน ...โดยต้องมี คนแจวเรือ และ คนนำทาง รวมไป สี่คน เมื่อ  เดือน ๓ (กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๓๔๙) เวลาประมาณ เที่ยงคืน

ส่วน สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพระนิพนธ์สันนิษฐานไว้ในประวัติ สุนทรภู่ ว่าไปเมื่อ เดือน ๗ คือ มิถุนายน ปี พ.ศ.๒๓๕๐ แล้วกลับมากรุงเทพฯ ในเดือน ๙ คือเดือน สิงหาคม ในปีเดียวกัน   
          การเดินทางคือ นั่งเรือไปบางปลาสร้อยชลบุรี  แล้วฝากเรือไว้ จากนั้นก็เดินเท้า ไปเมืองระยอง ผ่านความลำบาก ทุกกันดาร ผ่านหนองมน บางพระ  ศรีราชา บางละมุง นาเกลือ  จอมเทียน  ห้วยพะยูน ห้วยโปง ห้วยพร้าว สุนักกระบาก  ดงทึบ ทับ ปากช่อง  และ ถึงระยองเป็นเวลา  ๔ วัน ๓ คืน  ปัจจุบัน ใช้รถยนต์โดยสารประมาณ  สามชั่วโมงช่วงนั้น เท้าบวมอักเสบ ต้องนอนพันสามวันสามคืน จึงต่อไปยังเมืองแกลง ใช้ปากถามทางไปตลอด จาก  นาตาขวํย บ้านแลง บ้านพง  ทุ่งกระทอลอ  หาดบ้านเพ  เลียบหาดสวนสน  ถึงบ้านแกลง แหลมทองหลาง(ปัจจุบันคือสวนแก้ว)  ตัดเข้าป่าลัดไปบ้านกร่ำ   สิบสามวันเต็ม  จึงถึงพบบิดาตน 

        จากนั้นก็ท่องเทียวในบริเวณนั้นหลายแห่ง ถือเป็น  วัตถุดิบในการเขียนนิทานในระยะต่อมา 
           เจ็ดเดือนที่  อยู่เมืองแกลง ในระยะอายุ ๒๑ ปี นั้น ก็ได้เขียนนิราศเรื่องแรก คือ นิราศเมืองแกลงนี้  ใน ปี พ.ศ. ๒๓๕๐ 

                   นิราศเมืองแกลง...

                           โอ้สังเวชวาสนานิจจาเอ๋ย
จะมีคู่มิได้อยู่ประคองเชย   ต้องละเลยดวงใจไว้ไกลตา.... ฯลฯ

ยโส

27 มิถุนายน 2547 09:58 น. - comment id 290449

อ่านรายละเอียดในคอลัมน์ อ่านแผ่นดิน ท้องถิ่นเรา เขียนโดย สุจิตต์ วงษ์เทศ ในมติชนสุดสัปดาห์ 11-17 มิ.ย. หน้า 78
บ้านสุนทรภู่ไม่ได้มีถิ่นกำเนิดอยู่บ้านกร่ำ เมืองแกลง จังหวัดระยอง อย่างที่ตำราเรียนเขียนบอกไว้ใช้สอนในโรงเรียนทั่วประเทศแล้ว คนทั่วไปก็เชื่อถืออย่างผิด ๆ มาช้านาน...

suprapai

27 มิถุนายน 2547 12:57 น. - comment id 290509

คารวะครูกลอนด้วยครับ............

นำเสนอดีหลือเกิน ทั้งผู้เขียนและผู้ตอบ...
ขอบคุณที่ให้สารัตถกวีศรีแผ่นดิน....

tiki

27 มิถุนายน 2547 13:08 น. - comment id 290520

คารวะครูกลอนด้วยครับ............

นำเสนอดีหลือเกิน ทั้งผู้เขียนและผู้ตอบ...
ขอบคุณที่ให้สารัตถกวีศรีแผ่นดิน....  
 จาก : suprapai  
 รหัส - วัน เวลา : 294949 - 27 มิ.ย. 47 - 12:57  

อ่อ ตอบที่เห็นนั้น ของข้าพเจ้าเองค่ะ แต่เข้าตอบ ตอนหลุด logged_in  ไปแล้วน่ะคะ จะพยายามสรุปที่มาเช่นนี้แต่เมื่อคืน เขียนแล้วก็ไป
เขียนอีกบทอย่างใจอยากเขียนน่ะค่ะ


ขอบคุณ ให้ นิยาม ชอบคำ สารัตถกวีศรีแผ่นดิน ค่ะ

tiki

27 มิถุนายน 2547 13:09 น. - comment id 290521

^__^...
แวะมาเยี่ยม..ไม่ได้เข้ามาซะนานเลย...  
 จาก : ..ยาสีฟัน..  
 รหัส - วัน เวลา : 294821 - 27 มิ.ย. 47 - 01:12  

ยาสีฟัน ดีใจที่เมื่อคืนเข้าไปอ่านบทวาด้วย ชีวิตมีประโยชน์ เป็นอย่างไร ไปแล้ว ดีใจด้วยที่ ช่วยกระตุกใจร้อนวัยรุ่นไว้ได้บ้างค่ะ

tiki

27 มิถุนายน 2547 13:12 น. - comment id 290523

อ่านรายละเอียดในคอลัมน์ อ่านแผ่นดิน ท้องถิ่นเรา เขียนโดย สุจิตต์ วงษ์เทศ ในมติชนสุดสัปดาห์ 11-17 มิ.ย. หน้า 78
บ้านสุนทรภู่ไม่ได้มีถิ่นกำเนิดอยู่บ้านกร่ำ เมืองแกลง จังหวัดระยอง อย่างที่ตำราเรียนเขียนบอกไว้ใช้สอนในโรงเรียนทั่วประเทศแล้ว คนทั่วไปก็เชื่อถืออย่างผิด ๆ มาช้านาน...  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7746 - ยโส  
 รหัส - วัน เวลา : 294887 - 27 มิ.ย. 47 - 09:58  


 ถูกแล้วค่ะ งาน คุณ  ชมนาด  เสวิกุลที่พิมพ์ ประวัติชีวิตและผลงาน ของ สุนทรภู่ เมือปี 2533 อาจดุเชย แต่ มีสาระข้อมูลถูกต้องส่วนใหญ่ ด้วยระบบ การค้นข้อมูล ด้วยระบบ สาระนิพนธ์ เป็นการช่วยยกระดับการเขียนประวัติ วรรณคดี แบบนั่งเทียน ยกเมฆ ไปได้ เป็นอย่างดี


ขอบคุณ ที่พวกเรา จะใช้วิชาการอันร่ำเรียนมาเป็นประโยชน์ ต่อสังคมและประเทศชาติค่ะ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

27 มิถุนายน 2547 14:22 น. - comment id 290559

อนึ่งเล่าเข้าที่ศรีไสยาสน์
อย่าประมาทหมั่นคำนับลงกับหมอน
เป็นนิรันดร์สรรเสริญเจริญพร
คุณบิดร มารดา คุณอาจารย์

ของครูกลอนสุนทรภู่ จากสวัสดิรักษา
ใช้ปฏิบัติก่อนนอนทุกวันไม่ว่าจะอยู่ที่ใด

เมกกะ

27 มิถุนายน 2547 15:02 น. - comment id 290585

http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=3335

ที่จริงก็รัก รักเธอตลอดมา 
แต่ไม่รู้ทำไม ไม่มีน้ำตาให้เธอเท่าไหร่
ที่เธอบอกลา ก็บ้าแทบขาดใจ 
แต่ไม่รั้งเธอไว้ เหมือนไม่เป็นไรอย่างนี้

* ก็เจ็บจะตาย แต่ไม่ใช่คนสำออย 
ไม่อยากให้ใครต้องคอย มาเวทนาห่วงใย
ก็เจ็บจะตาย แต่ต้องทำเป็นเข้าใจ 
ยอมให้เธอนั้นไป ทั้งที่ใจยังรัก 
รักเธอเหลือเกิน

อย่ามาถาม ฉันเป็นอะไรไหม 
อย่ามาพูดอะไร ฉันกลัวตัวเองห้ามใจไม่อยู่ 
คนเราตอนแพ้ ไม่ค่อยจะน่าดู 
ไม่อยากให้เธอรู้ ฉันจึงต้องทนเก็บไว้

(*)

ขอให้รู้ว่าเสียเธอไปก็เสียใจอยู่แล้ว 
ก็เจ็บอย่างนั้น มันจึงต้องพักให้ใจมันเข้มแข็ง
--------------------------------------

กำลังอารมณ์นี้ครับพี่
สมองม่ะทามงานเลยอ่ะ
นึกคิดอารายม่ะออกครับ
ขอแค่อ่านนะครับพี่

tiki

27 มิถุนายน 2547 15:58 น. - comment id 290609

อนึ่งเล่าเข้าที่ศรีไสยาสน์
อย่าประมาทหมั่นคำนับลงกับหมอน
เป็นนิรันดร์สรรเสริญเจริญพร
คุณบิดร มารดา คุณอาจารย์

ของครูกลอนสุนทรภู่ จากสวัสดิรักษา
ใช้ปฏิบัติก่อนนอนทุกวันไม่ว่าจะอยู่ที่ใด  
 จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์  
 รหัส - วัน เวลา : 295000 - 27 มิ.ย. 47 - 14:22  


ขอบคุณมากค่ะ คุณฤกษ์ขา

 คืองานของท่านสุนทรภุ่ใน เพลงยาวสุภาษิต นั้น มี 3 เรื่อง คื อ สวัสดิรักษา 1 เล่มสมุดไทย  แต่งในรัชกาลที่ 3 พ.ศ. 2367

เพลงยาวถวายโอวาท  1 เล่มสมุดไทย แต่งในรัชกาลที่ 3 ปีพ.ศ.2373

 และ สุภาษิต สอนหญิง 1 เล่มสมุดไทย แต่งในรัชกาลี่ 3 ประมาณ พ.ศ. 2380 หรือ พ.ศ. 2383

คัดลอกจากที่เดียวกัน

แหะ แหะ เป็นโรคติต่อคุณฤกษ์เลย ว่าอานแล้วง่วงน่ะอิอิ 

จะหลับเพราะให้กราบหมอนเนี่ย

tiki

27 มิถุนายน 2547 16:06 น. - comment id 290612

ขอให้รู้ว่าเสียเธอไปก็เสียใจอยู่แล้ว 
ก็เจ็บอย่างนั้น มันจึงต้องพักให้ใจมันเข้มแข็ง
--------------------------------------

กำลังอารมณ์นี้ครับพี่
สมองม่ะทามงานเลยอ่ะ
นึกคิดอารายม่ะออกครับ
ขอแค่อ่านนะครับพี่  
 จาก : รหัสสมาชิก : 7555 - เมกกะ  
 รหัส - วัน เวลา : 295026 - 27 มิ.ย. 47 - 15:02  


         คนเราบางครั้งก็กินยาขม กินน้ำใบบัวบก กินยาหม้อต้มสักยี่สิบหม้อให้ปรับธาตุในร่างกาย ให้ทรหด อดทน

            ถามดูเถิด มันต้องฝึกเสียของรักไปเรื่อยๆ จนกว่าจะทำใจได้ว่า ไอ้ความรัก เนี้ย มันเป็นอารมณ์ในตัวเรา ไปยึด ภาพ เสียง สัมผัสที่เห็น ปรุงแต่งว่าเลิศวิไลงาม นุ่ม ละไม เสนาะ น่ายึดมั่นไว้เป็ฯของเรา



ไปดีกว่า

atm

27 มิถุนายน 2547 21:38 น. - comment id 290722

อ่านแล้วเพราะค่ะ  แถมได้ความรู้อีกด้วยอ่ะนะ...อิอิ

ลำน้ำน่าน

27 มิถุนายน 2547 22:52 น. - comment id 290754

ทั้งหมดทั้งปวง เป็นความจริงที่เราอาจจะหลงลืมไป ขอบคุณทิกิครับที่นำมาให้ฟื้นความจำกันอีกครั้ง

tiki

27 มิถุนายน 2547 23:13 น. - comment id 290772

อ่านแล้วเพราะค่ะ  แถมได้ความรู้อีกด้วยอ่ะนะ...อิอิ  
 จาก : รหัสสมาชิก : 6812 - atm  
 รหัส - วัน เวลา : 295179 - 27 มิ.ย. 47 - 21:38  

         ดีค่ะ
        การให้ความรู้ต่อกันเป็นสารัตถะประโยชน์
เป็นกุศลในการพูดคุยพบปะติดต่อกัน ด้วยผู้มีความรู้ หรือ มีข้อมูลที่ดีก็ให้ ผู้ที่มีข้อมูลน้อย ล้วนแต่เป็นประโยชน์  เป็นสาระ  ให้แก่ชีวิตค่ะ



ขอบคุณคุณแอมค่ะ


ทิกิ

tiki

28 มิถุนายน 2547 02:08 น. - comment id 290832

ทั้งหมดทั้งปวง เป็นความจริงที่เราอาจจะหลงลืมไป ขอบคุณทิกิครับที่นำมาให้ฟื้นความจำกันอีกครั้ง  
จาก : รหัสสมาชิก : 4309 - ลำน้ำน่าน  
รหัส - วัน เวลา : 295213 - 27 มิ.ย. 47 - 22:52  


       ลำน้ำน่านเพื่อนรัก...เกลอกวี ของคุณทิกิ_tiki  เราต่างเรียนรู้ ดูเห็น แต่เป็นไม่ค่อยจำ ก็ธรรมดา  เมื่อเรามีเวลา การมา ท่องปากเปล่าให้แก่กัน ก็เป็นสามัญวิสัยของกวี เช่นคุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์  เธอมาท่องให้ฟัง  ...แม้ว่าตัวตนจะออกไปนอกเขตประเทศแล้ว แต่บทกวีท่านสุนทรภู่ ก็จะตามไปทุกหนทุกแห่ง

            อย่างสุภาษิต สอนหญิง มากมายหลายบทที่สะกดให้ทิกิ อดทน เข้มแข็งมาตลอดชีวิต

        ...จะพูดจาปราศรัยกับใครนั้น

อย่าตะคั้นตะคอกให้เคืองหู

ไม่ควรขึ้นก็อย่าขึ้นถึง มึง-กู

คนจะหลู่ ล่วงลาม ให้ ขามใจ  ๚  


หรือ

          เกิดเป็นหญิง ก็ให้เห็นว่าเป็นหญิง

อย่าทอดทิ้ง กิริยา อัชฌาศัย   

เป็นหญิงครึ่ง  ชายครึ่ง  ไม่พึงใจ

คนเขาไม่ สรรเสริญ..เจริญนิยม  ๚  

หรือ

       อย่าเดินกรายย้ายอกยกผ้าห่ม

อย่าเสยผมกลางทางหว่างวิถี

อย่าพูดเพ้อเจ้อไปไม่สู้ดี

เหย้าเรือนมีกลับมาจึงหารือ  ๚  


หรือ 


   จะนุ่งห่มให้พอสมศักดิ์สงวน

ให้สมควรรับพักตร์สมศักดิ์ศรี

จะผัดหน้าทาแป้งแต่งอินทรีย์

ดูฉวีผิวเนื้ออย่าเหลือเกินฯ


หรือ......
.............

แต่ผ้าขาดยังไม่ปราถนาเย็บ

ไม่คิดเก็บวางผลัดไว้บนเรือน ฯ
     

เหล่านี้ ก็ล้วนแต่เก็บรับประทับใจไว้เป็นหลักการดำรงชีวิต ดำเนินชีวิตที่ดีทั้งสิ้นนะคะ


ขอบคุณลำน้ำน่านที่มาเยี่ยมภาคดึกค่ะ

ทิกิ_tiki

tiki

28 มิถุนายน 2547 02:14 น. - comment id 290834

ทิกิ ขออนุญาติ สรุปบท นิราศไว้เพียงเรื่องเดียว เท่านั้น ด้วย มีเรื่องอื่นต้องดูแล อีกหลายอย่างในขณะนี้นะคะ ขอฝากพี่น้องไว้เท่านั้ก่อน ขอบคุณคะ

ชัยชนะ

28 มิถุนายน 2547 19:49 น. - comment id 291072

นิราศเรื่องเล่าไว้          เป็นโคลง
ไปสุพรรณโดยตรง        แต่งแต้ม
ด้วยมีเจตจำนง              เล่นแร่
เป็นเรื่องเหลวไหลแย้ม  เชื่อแล้วไม่มี

tiki

28 มิถุนายน 2547 23:34 น. - comment id 291144

เล่าเพิ่มอีกสักหน่อยสิคะ คุณชัยชนะ น่าสนใจจริง โคลงของคุณ เยี่ยมมาก

tiki

29 มิถุนายน 2547 20:07 น. - comment id 291483

ขอบันทึกไว้ตรงนี้สักนิด ว่าด้วย เรื่องนิราศสุดท้ายของ ท่านสุนทรภู่ ว่าน่าจะเป็นเรื่องนิราศลพบุรี ตามหลักฐานสมุดไทย สามเล่ม (จริงๆต้องมีห้าเล่ม) ในหอสมุดแห่งชาติ ด้วยเชิงกลอนนิราศตลอดจนการย้อนความหลังนั้น น่าจะเป็นท่านสุนภรภู่เอง ในยุคสมัย รัชกาลที่ ๔
ข้อมูลนี้ยังไม่ได้รับการรับรองหรือ ตีพิมพ์ แต่อย่างใด จึงเป็นข้อสันนิษฐานให้ผุ้รักการศึกษาสืบค้นต่อไป

ทิกิ_tiki

ลักษมณ์(ไม่ได้เข้าระบบ)

27 พฤศจิกายน 2547 16:43 น. - comment id 379253

:-] ..

tiki

13 มกราคม 2548 21:20 น. - comment id 405516

โอ คุณลักษมณ์ มาอ่านด้วยหรือคะ

ทิกิ_tiki_4895 unlogged in

26 มิถุนายน 2549 15:42 น. - comment id 414640

แวะมานำกลอนไปลงที่หน้าอื่น
จึงเห็นคน บี มาตอบไว้
ขอบคุณ
โลกมนุษย์ก็แย่งยื้อกันเฉกนี้ร่ำไป

ลัลลา

3 กรกฎาคม 2549 11:13 น. - comment id 414647

ชอบมากๆข้าพเจ้าขอคารวะท่านสุนทรภู่
กรุณารับข้าเป็นศิษย์ด้วยเถิด

นัท

3 กรกฎาคม 2549 11:19 น. - comment id 414648

โอ๊ยๆซึ้งจังเลย

กรรณณิการ์ ขันธ์ทองภพ

15 กันยายน 2549 12:57 น. - comment id 414772

หนูเป็นหลานสุนทรภู่ คนที่ 398 จริงๆ แต่ตอนนี้แม่ย้ายมาอยู่ที่เกาะสมุยแล้วคะ..