...อุ่นนาหน้าปักดำ...

วิจิตร ภู่เงิน

ใบข้าวเขียวเรียวงามตามท้องทุ่ง
อรุณรุ่งรุ้งคาดวาดแต้มศรี
ฟ้าบ่หม่นฝนจางไร้เมฆี
ตรึงฤดีให้คิดพินิจชม
ก่อนอรุณฝนเททั่วเขตขอน
แลยามนอนฟ้อนฝนหล่นสุขสม
เพิงกระท่อมล้อมรั่วระรัวลม
หนาวยังห่มห่อใจด้วยไฟฟืน
ตะวันเช้าราวเปรียบเทียบดั่งว่า
อุ่นจากฟ้ามาเจือเผื่อแผ่นผืน
ข้าวใบเขียวเรียวลมลู่หยั่งยืน
อวดใบชื่นรื่นรับกับอรุณ
ฝูงวัวควายห้วยหนองคลองน้ำเชี่ยว
คันนาเลี้ยวเคียวซ้อนซ่อนใต้ถุน
ไก่แม่เล้าเฝ้าแลแพรไม้ชุน
ปลาว่ายวุ่นเวียนมาช่างน่ามอง
ตะวันสายปลายทิวลิ่วลมพัด
ฟืนไฟจัดแจงเก็บกอบสิ่งของ
ถึงเพลาบ่าหาบหามกล้ากอง
งานคูคลองหนองห้วยช่วยปักดำ
ถึงค่ำคืนฟืนไฟใคร่ก่อสุม
ฟ้าบ่งทุ่มลุ่มดาวขาวขนำ
เรไรร้องล่องมาเป็นลำนำ
กล่อมคืนค่ำคูนา......หน้าฤดู				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    14 สิงหาคม 2547 12:57 น. - comment id 311753

    
    จินตนาการบรรเจิด ถ่ายทอดออก
    มาได้อย่างยอดเยี่ยมจนเห็นภาพ
    ลักษณ์ในใจ เก่งมากครับ   ๚ะ๛
    
    size>
  • เมกกะ

    14 สิงหาคม 2547 13:45 น. - comment id 311784

        สวัสดีครับคุณวิจิตร
    
    ช่างเป็นบรรยากาสที่น่าสัมผัสจังครับ
    
    เมกไม่มีโอกาสได้ไปชื่นชมบรรยากาสเช่นนี้เลย
    
    อยากไปเหมือนกันนะ  คงเป็นอะไรที่น่ารื่นรมย์
    
    ขอบคุณครับที่เขียนกลอนดีดีให้อ่าน
    
    
    
    	ll๛เมกกะ๛ll ~*~ ll๛ผู้ชายอารมณ์ดี๛ll
  • lamon_soda

    14 สิงหาคม 2547 13:57 น. - comment id 311793

    แต่งกลอนเก่งดีนะค่ะ เป็นกำลังใจให้คะ
    ขอบคุณนะค่ะที่มาลงความคิดห็นให้กัน ในบทกลอนของฉัน แล้วจะมาพิมพ์ให้กำลังใจบ่อยๆคะ
  • ผู้หญิงสีม่วง unlogin ^_^

    14 สิงหาคม 2547 14:32 น. - comment id 311819

    อืมม .. ช่วงนี้เห็นชาวนาเริ่มออกมาทำนากันแล้ว ( ทำอะไรไม่ทราบค่ะ เรียกไม่ถูก )
    ชอบมองเวลาไปต่างจังหวัดนะคะ .. ผืนนาสีเขียวอ่อน ๆ .. 
    แบ่งช่องสี่เหลี่ยมจัตุรัสด้วยคันนา ..เป็นเส้นตรงดูเป็นระเบียบ..
    มองแล้วสบายตา..สบายใจดีค่ะ ..
    ดีกว่าดูสี่เหลี่ยม ๆ ของตึก และตรอกซอกซอยที่คั่นระหว่างตึก ..
    ดูแล้ว .. เหมือนคนที่อาศัยในตึกจะแข็งกระด้างกันไปหมด ..อืมมม
    
    แวะมาทักทายค่ะ ..
    
    ............................
    
    
  • นางสาวใบไม้

    14 สิงหาคม 2547 14:52 น. - comment id 311835

    
    ขอชาวสวนมาชื่มชม...กับท้องนาด้วยคน
    ...เป็นงานอีกชิ้นที่ถ่ายทอด...ได้ชัดเจน
    แล้วก็ไพเราะ...มากค่ะ..
    
  • แก้วประเสริฐ รหัส 6104

    14 สิงหาคม 2547 15:41 น. - comment id 311877

    ท้องทุ่งนาถูกวิจิตรถ่ายทอดออกมาได้อย่างดียิ่ง  ชื่นชมครับ
    
                             แก้วประเสริฐ.
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 15:46 น. - comment id 311886

    ...........คุณโรเบิด
    
    
    วิจิตรขอบคุณมากครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 15:48 น. - comment id 311888

    ........คุณเมกกะ
    
    
    วิจิตรว่าชีวิตชาวนา...ท้องทุ่งนา
    เป็นสิ่งที่น่าสัมผัส
    
    
    แต่วิจิตรคิดว่าน้อยคนที่อยากจะใช้
    มันลำบากครับ
    
    .........
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 15:49 น. - comment id 311890

    ......คุณเลมอน
    
    
    ขอบคุณที่มาพิมพ์ให้นะครับ.....แหะๆ
    
    
    ...........
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 15:53 น. - comment id 311893

    ........คุณผู้หญิงสีม่วง
    
    
    ช่วงนี้ชาวนาเขาปักดำเสร็จแล้วครับ
    
    วันหลังไปเที่ยวต่างจังหวัดแวะไปเที่ยวบ้านวิจิตรนะครับ
    
    จะสอนปักต้นข้าว...(กันสองคน)
    
    หายไปไหนครับไม่ค่อยเห็นหน้าเห็นตากันเลยเดี๋ยวนี้
    
    ..........
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 15:55 น. - comment id 311895

    ............คุณนางสาวใบไม้
    
    
    คือวิจิตรอยากจะทำสวน.....จะแวะไปช่วยทำได้ป่าวครับ
    
    ........
  • วิจิตร ภู่เงิน

    14 สิงหาคม 2547 15:55 น. - comment id 311896

    .........พี่แก้วประเสริฐ
    
    
    
    ขอบคุณพี่มากครับ
    
    
    ..........
  • กอกก

    14 สิงหาคม 2547 17:14 น. - comment id 311919

    สวัสดีค่ะคุณวิจิตร ภู่เงิน...
         เวลากอกกได้เดินทางไปต่างจังหวัด จะดื่มด่ำกับท้องทุ้งท้องนาที่กำลังเขียวขจี หรือเหลืองลออสุดลูกหูลูกตา เคยคิดจะลุยลงไปเพื่อขอถ่ายรูปสวยๆ เก็บไว้ แต่ได้แต่...เท่านั้น ไม่ได้สัมผัสจริงๆ เสียทีเพราะชีวิตเกิดมาเพื่อเป็นลูกทะเลค่ะ
        มาอ่านผลงานของคุณนะคะ เขียนบรรยายได้ดีมากๆ ค่ะ เห็นภาพทีละช็อต ทีละช็อต ทีเดียว
        ขอบคุณค่ะ
    
    
  • มัดหมี่ค่ะ

    14 สิงหาคม 2547 18:06 น. - comment id 311935

    มัดหมี่แวะมาขอปลาท่านวิจิตร
    ไปต้มเปรตหน่อยได้ป่าวคะ
    
    เอางี้แล้วกันนะ
    ให้คุณวิจิตรเป็นปลา 
    มัดหมี่เป็นแม่ครัวแล้วกัน
    
    ต้มปลาใส่มะขามสด ๆ
    ใส่ผักแขยง(ไม่ทราบเรียกถูกป่าวอะ)ที่เกิดในนา หอม ๆ มัทเคยทานคะ
    ม๊ามัทเป็นคนบ้านนอกนะคะคุณวิจิตร
    มัทเคยอยู่บ้านนอกตอนเด็ก ๆ ค่ะ
    ชอบทุ่งนา ชอบเล่นโคลนค่ะ
    
    แวะมาสูดอากาศดีดีจากกลอนดีดีค่ะ
  • ชัยชนะ

    14 สิงหาคม 2547 20:54 น. - comment id 312017

    บรรยายชีวิต ชนบท
    ...สวรรค์บ้านนาได้สมบูณ์แบบมากครับ
    
    พี่รู้สึกถึงกลิ่นอายแห่งท้องทุ่ง
    
    ความจริงพี่ก็เคยสัมผัสชีวิตแบบนี้
    แต่เขียนไม่เป็นเอาซะเลยแนวนี้
    
    ไม่ทราบว่าใส่เบ็ดกบหรือเบ็ดปลาครับ
    
  • ลูกกวาดสีฟ้า

    14 สิงหาคม 2547 21:03 น. - comment id 312020

    เขียนได้ดีซะมากมาย
    เกินกว่าจะมีคำบรรยายมาฝาก
    ****เขียนได้เห็นภาพและสวยงามมากเลยคะ****
  • ลี่...ผู้มาเยือน

    14 สิงหาคม 2547 23:09 น. - comment id 312065

    อ่านแล้วเพลินใจดีจังค่ะ
    .....................................
  • ลำน้ำน่าน

    15 สิงหาคม 2547 00:40 น. - comment id 312083

    ข้าวรอรวง
    
    เสร็จจากงานไถหว่าน...ผ่านพรรษา
    ตะแบกป่าโรยละออง....ล่องลมฝน
    ร้อยเม็ดข้าวหน่อแตก...แทรกดินจน
    เมื่อได้ยลหนาวฟ้า...ร่าเริงใบ
    
    ฝนพรมพรำฉ่ำฟ้า...ทาทาบทุ่ง
    เขียวทั่วคุ้งผักบุ้งร่า...ต้นกล้าไหว
    น้ำเจิ่งนองคันนา...ปลาเล็มไคล
    ใต้เงาไทรปลายทุ่ง....คุ้งตาลตา
    
    เห็นไกลไกลชาวนา...ถอนกล้าไว้
    ควายลุยไปหนองน้ำ...ตามประสา
    ย่ำคราดไถตมเลน...เต็มท้องนา
    หมู่นกกาจับหว้าใหญ่...ใกล้ริมธาร
    
    เท้าลุยโคลนต้นกล้า...พาลงปัก
    แขกพร้อมพลักเต็มนา...กล้าสมาน
    ดอกทองกวาวพราวทุ่ง..คุ้งบัวบาน
    สุขสำราญเสร็จหน้านา...กล้ารัดใบ
    
    เพลงขลุ่ยหวานผิวแผ่ว...แว่วฟังว่า
    หนุ่มบ้านนาร้างคู่...อยู่แหล่งไหน
    เดือนสิบเอ็ดล่องนาข้าว...หนาวหัวใจ
    รออุ่นไอรอลมหนาว....ดั่งข้าวรอรวง
    
    เสร็จจากงานหว่านไถแล้ว  ฝนโปรยลงมาน้ำท่าเต็มทุ่ง เมื่อเวลาที่กล้าระบัดใบงามรอถูกถอนไปปักดำ ดอกไม้ทุ่งบานฉานล้อลมฝน.....
    สุขใดไหนหนา สวรรค์บ้านนา
    
    อ่านบทกวีวิจิตรแล้วราวต้องมนต์สะกดให้จิตวิญญาณดิบเดิมหวลกลับไปถึงท้องทุ่ง อันเป็นรากเหง้าแห่งชีวิต
    
  • rain..

    15 สิงหาคม 2547 09:13 น. - comment id 312139

    ..เรน..คิดตั้งนาน..นะคะ..
     แจมงาน ..เจ้าชาย ..ไม่ได้เลยคะ..
          สัมผัส..ความรู้สึก ..ปรอดโปร่ง ..มากเลยคะ..
      เรน ก็ อยากเขียน แจม..
          ..นั่งแย้ม..ประตู ..ตั้งนาน..
       เขียนได้ ..  แต่คงไม่หวาน..
          กลัวงาน ออกมา ..ไม่ได้ ..อย่างที่ฝัน..
      
            ท้องทุ่งเขียวขจี..
      วาดแต้มสี ..คู่ท้องนภา..
          มองไกล ..เป็นฉากทุ่งนา..
      มีต้นกล้า ..บ่ากอง..เหลือบมอง..ปลาใหญ่..
           มีควายไถนา..
      ตัดท้องฟ้า ..สีคราม..สดใส..
        มีสายฝน ..พร่างพรม..อยู่ใกล้..
      สุขใจ.. ทุกครั้ง .. ที่ฝนหลั่ง ..จากฟ้า..
    
                  ..เรน แจม..วิจิตร ..นะคะ..
        คิดตั้งนาน ..
                 กว่าจะได้เป็นกลอนหวาน ..ให้อ่าน..
           แว๊ป!!..
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    15 สิงหาคม 2547 10:20 น. - comment id 312165

    สวัสดีครับ...
    
                  เข้ามาอ่านไห้กำลังใจอ่ะ  เขียนได้ไพเราะดีนะครับ ผมจะคอยเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะครับ..
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    15 สิงหาคม 2547 21:26 น. - comment id 312389

    แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  มาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
  • ยโส

    15 สิงหาคม 2547 23:29 น. - comment id 312442

    เมื่อคิดถึงบ้าน มักจะแวะเวียนมาอ่านผลงานของคุณวิจิตรเสมอ เพราะบรรยายถึงธรรมชาติ ท้องทุ่ง และความสวยงามเขียวขจีที่นับวันจะหาดูได้ยาก หนึ่งในจำนวนหลาย ๆ ท่านที่ถ่ายทอดธรรมชาติออกมาเป็นงานกลอน/กวี ก็คือคุณวิจิตร
    
    ...มีความสุขที่ได้อ่าน...
  • sun strom

    16 สิงหาคม 2547 05:00 น. - comment id 312519

    โอ้ยเหนื่อยจังอะ
    ท่านวิตรอยู่ป่าว
    
    แวะเอาจักรยานมาให้แล้วนะคะ
    มารับไว้หน่อยดิ
    จะได้ถีบจักรยานไปเยี่ยมกันได้
    
    ล๊อกอินแล้วนะ
    หิวข้าวจัง
    บ้านนี้ไม่มีไรให้ทานบ้างหรอ
    หิววว
    กลับบ้านก่อนหละ
    บาย
  • มัทนา

    16 สิงหาคม 2547 07:44 น. - comment id 312530

    ชื่นชมในฝีมือค่ะ..เห็นภาพเลย..
    คุณร้อยเป็นอักษรได้งดงามมากค่ะ..^_^
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:05 น. - comment id 313687

    .....กอกก
    
    ขอคุณกอกกนะครับ
    
    วันหลังก็ลงไปลุยเลยนะครับไม่ต้องกลัวทุ่งนาไม่กัดหรอกครับ......แหะๆ(ล้อเล่น)
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:13 น. - comment id 313693

    .......คุณมัดหมี่
    
    วิจิตรเป็นปลาก็ได้ครับ คุณมัดหมี่ก็เป็นแม่ครัวได้ตามใจครับ
    
    แต่วิจิตรว่าคุณมัดหมี่ต้มอย่างอื่นดีกว่าครับ
    ไม่ใช่ว่าวิจิตรกลัวที่จะเป็นเปรตนะครับ
    แต่กลัวคุณมัดหมี่จะนั่งชดต้มเปรต.....
    แล้วคนอื่นมากเจอ
    เจอเหมาเอาว่าคุณมัดหมี่เป็น......
    
    คุณมัดหมี่ชอบเล่นโคลนด้วยหรอครับ
    วิจิตรไม่ชอบเล่นแต่ชอบดูเวลามีสิ่งที่ลงไปเล่น
    
    แหะๆ......เย้ !!!!! (วิจิตรชนะ)
    
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:15 น. - comment id 313696

    .......พี่ชัยครับ
    
    วิจิตรใส่ทั้งเบ็ดกบและเบ็ดปลาครับ
    แถมเป็นมือฉมวกด้วย
    
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:16 น. - comment id 313697

    .......ลูกกวาดสีฟ้า
    
    วิจิตรขอบคุณมากครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:17 น. - comment id 313699

    .......ลี่....ผู้มาเยื่อน
    
    อย่าหลับนะครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:19 น. - comment id 313701

    ......พี่ลำน้ำน่าน
    
    
    วิจิตรขอบคุณพี่มากนะครับ
    กวีของพี่ยิ่งอ่อนซ้อยครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:22 น. - comment id 313702

    .......คุณเรน
    
    วิจิตรจะแต่งตั้งให้คุณเรนเป็นเจ้าหญิงเอาป่าวครับ
    
    เพราะเจ้าชายไม่ค่อยได้รักษาราชธานีเท่าใหร่
    เลยจะแต่งตั้งคนรักษาการแทนครับ
    
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:24 น. - comment id 313705

    .......ผลิใบสู่วัยกล้า
    
    ขอบคุณมากนะครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:26 น. - comment id 313707

    .........คุณผู้หญิงไร้เงา
    
    ขอบคุณมากครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:28 น. - comment id 313708

    ........คุณยโส
    
    
    วิจิตรไม่รู้จะตอบยังไงดี
    นอกจากจะบอกว่าวิจิตรขอบคุณครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:30 น. - comment id 313709

    .....คุณมัดหมี่
    
    ขอบคุณมากครับสำหรับจักรยาน
    
    ปั่นมาคงเหนื่อย...รับน้ำเย็นจากวิจิตรสักแก้วนะครับ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    20 สิงหาคม 2547 20:31 น. - comment id 313711

    .....คุณมัทนา
    
    
    ขอบคุณมากครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน