ยินเสียงเพรียกเรียกสู่เทวาลัย ดำเนินเดินไป ตามมรรคามหาเทพจำลอง ศิลาจำแลงแดงมอญ อมชมพูเรืองรอง มองชะม้ายจ้องดูชำเลืองตาม เทพอัปสรรับสู่ประตูนาม สู่ลานเขตคาม แห่งแดนบวงสรวงเทพศิวาลัย ..... กรรมก่อหมุนเวียนบรรจบ เหตุพบจากทุกข์ก่อหนา ภาพผุดดุจดั่งมายา แต่หาหยุดยั้งดั่งใจ นางในศีลขาวบริสุทธิ์ งามพิสุทธิ์อาภรณ์ไร้สี ทรงซึ่งพละแห่งบารมี กล่าววจีมธุรสวาจา พรั่งพรูล้วนแล้วประกาศิต สาปแช่งทั่วทิศแดนหล้า ทรัพย์ใดเอาไปคืนมา ของข้าอย่าถือครอบครอง เพียงวจีกรรมผ่านข้ามภพ สามชาติบรรจบครบหนา ตามทวงทรัพย์คืนฟื้นมา กลายเป็นบิดาชาติหนึ่ง ด้วยผลปฏิบัติชาตินี้ กล่าววจีสลายสิ้นสุดหนา ปลดปล่อยแม้เพียงวิญญา กรรมพามาละสลายกรรม ทรัพย์กูของกูหวงแหน ตามทวงตามแค้นแดนหน บทเรียนมีค่ามาผจญ วางตนละซึ่งของกู ศักติ ตารา
มณี ปัทมะ ตารา 17 ส.ค. 2547 08:44 น. - ID 59231 
899
11
0
17 สิงหาคม 2547 09:18 น. - comment id 312913
แก้มแวะมาทักทายค่ะ แก้มแต่กลอนเกี่ยวกับเรื่องศีล .. ธรรมะ .. ไม่ค่อยเก่ง ก็ได้แต่มาแอบชม .. ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
17 สิงหาคม 2547 11:10 น. - comment id 312936
บรรยาได้ลึกซึ้งถึงแก่นเลยครับ กฎแห่งกรรม ย่อมกระทำได้แต่เฉพาะผู้ยังลุ่มหลงต่อลาภยศ ถ้าปลงได้ใจก็หมดกิเลศ ใจก็สงบลงเปี่ยมสุข ๚ะ๛ size>
17 สิงหาคม 2547 13:16 น. - comment id 313000
หน้าส่วนตัว
สังสารวัฏฏ์ อันวงวน เวียนกรรม
นำให้พระพุทธองค์ ครั้นทรงดำรงพระชาติ
พระโพธิสัตว์เจ้า
ต้องไปเป็นบุตร แห่ง เทวทัต ก็มี
ต้องไปเป็นพ่อค้า เสมอเทวทัต ก็มี
ต้องมาเป็นพระญาติ กับเทวทัต ที่คอยแกล้ง ถึงแก่ต้องลงอเวจีมหานรก ก็มี
สังสารวัฏฏ์ จึงน่า สะพรึงกลัวยิ่งนัก..คนที่เรารู้จักนี้ ครั้งหนึ่งเคยเป็นพ่อเป็นแม่เรามาก่อนหรือ ....?
20 สิงหาคม 2547 09:10 น. - comment id 313368
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ คุณแก้มป่อง พอดีเข้าเวปไม่ได้ตั้งหลายวันค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
20 สิงหาคม 2547 09:14 น. - comment id 313370
ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ เป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณที่เป็นอุทาหรณ์สอนใจ และเตือนสติตนเองมาตลอดค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณRobert ค่ะ
20 สิงหาคม 2547 09:18 น. - comment id 313371
ทุกสรรพชีวิตที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรา ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงวาระชีวิตใด ล้วนแล้วแต่เคยเกี่ยวข้องเป็นพ่อแม่ พี่น้อง ญาติผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรามาแล้วทั้งสิ้นค่ะ ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้ตลอดมาค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองคุณทิกิ ค่ะ
20 สิงหาคม 2547 09:20 น. - comment id 313373
อันเพียงเสียงวิญญาณพ่อผู้ท้อถอย ผ่านลมลอยคอยเพรียกเรียกลูกหนา ช่วยพ่อด้วยเถิดนะยอดธิดา พ่อนี้หนาทรมานนานนับกัลป์ จะยืนเดินนอนนั่งยังยินเสียง แผ่วสำเนียงเพียงกระซิบแว่วแว่วไหว เดิมไม่รู้ว่าท่านนั้นเป็นใคร ให้สงสัยในเสียงที่ได้ยิน ด้วยเหตุเพราะไปทำบุญที่วัดหนึ่ง อันนามซึ่งอุดมยานานาสมุน- ไพรดื่นดกปกทั่วรั้วเขาดุล แดนอวลอุ่นกรุ่นด้วยแฝงแห่งพลัง
20 สิงหาคม 2547 09:23 น. - comment id 313374
เจ้าอาวาสนำพามาให้อ่าน เป็นใบลานจารไขโหราหนา สิบเอ็ดเล่มรวมทั้งตำรายา อีกบาทาที่กำหนดนวดเส้นเอ็น ด้วยภาษาที่บรรจงลงจารไข น่าพิสมัยลายเส้นดั่งเช่นขอม เพลินให้อ่านหัวเราะไปไม่วางยอม แต่จิตน้อมพร้อมแปลกใจในวาที ดึกสงัดเข้าปฏิบัติสมาธิ ไม่ดำริคิดหวนมวลทั้งผอง กลับมาบ้านสงบดิ่งนิ่งใฝ่ปอง แต่กลับครองความโลดโผนโจนทะยาน
20 สิงหาคม 2547 09:25 น. - comment id 313375
ไม่ตั้งใจเข้ารับรู้ต่างมิติ ไม่อยากริแส่ส่ายภายนอกหนา แต่กลับวืดย้อนกลับไปวัดนา อนิจจาต้องรับรู้ไม่ตั้งใจ ด้วยกรรมก่อของพ่อที่ลอบขุด ทรัพย์ในกรุสุดหวงแหนแดนอาถรรพ์ จึงต้องมนต์สาปแช่งแรงลงทัณฑ์ ชั่วกัปป์กัลป์เฝ้าทรัพย์รับใช้กรรม (พ่อ ที่กล่าวในบทกลอน ไม่ใช่พ่อในปัจจุบันชาติ)
20 สิงหาคม 2547 09:28 น. - comment id 313376
.....ทุกครั้งที่ต้องเข้าไปรับรู้มิติทางจิตวิญญาณโดยไม่ตั้งใจ ต้องเดินทางไปพบเจ้าอาวาสวัดดังกล่าวทุกครั้ง เพื่อขอทราบข้อมูลที่แท้จริงในปัจจุบัน และประวัติความเป็นมาของวัดดังกล่าว .....พื้นที่เดิมในอดีตถูกน้ำท่วมหมด และไม่สามารถนำกระดูกของพ่อขึ้นมาทำการอุทิศส่วนกุศลให้วิญญาณสู่สุคติได้ เนื่องจากได้ถวายที่สร้างวัด และสร้างอุโบสถคล่อมพื้นที่เดิมเอาไว้ มีเพียงทางเดินเป็นบันไดลงอุโมงค์ลึกลงไปเท่ากับตึกสามชั้น .....เป็นเพียงประสบการณ์ทางมิติจิตวิญญาณที่เข้าไปรับรู้ในสถานที่นั้นๆโดยไม่ตั้งใจ และเป็นอุทาหรณ์สอนใจและเตือนสติตนเองเกี่ยวกับวจีกรรม..... ขอธรรมะคุ้มครองคุรุผู้ประเสริฐ คุรุผู้เมตตาธรรมทุกท่าน ขอธรรมะคุ้มครองสรรพสัตว์ทุกชีวิตในโลกมายามนุษย์นี้ด้วยเถิดหนา สวัสดี มณี ปัทมะ ตารา
20 สิงหาคม 2547 16:51 น. - comment id 313633
วางภาระที่หนักหนาลงจากบ่า สู่เทวาธรรมสถานพิมาณพิพบ พึ่งคำสอนพระสัมมาด้วยน้อมนพ และเคารพต่อองค์พระศาสดา ขอให้ผลบุญกรรมที่นำให้ เผากองไฟให้ใจร้อนและขันธ์ห้า จงมอดดับสลับพบแสงชีวา สร้างธรรมาแห่งทานังให้ยังยืน แวะมาทักทายครับ แต่ไม่เก่ง แต่ชอบธรรมมะครับ
20 สิงหาคม 2547 21:01 น. - comment id 313726
เพียงปกติธรรมดามนุษย์หนึ่ง ที่นึกถึงสรรพสัตว์มวลทั้งผอง อีกชีวิตเพื่อนร่วมโลกที่โศกจอง อย่าเศร้าหมองจะคอยปลอบประโลมใจ ขอบพระคุณในความเมตตาของคุณกวีบ้านไร่ค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
