หอน

สนิมรัก

ยืนเห่าหอน ก่อนนอน บอกเจ้าป่า
ว่าใจข้า  มันเพ้อ  ถึงใจเจ้า
เห่าบอกป่า ให้ลั่น สั่นขุนเขา
นานเพียงไร จะเฝ้า  เหงาข้ามคืน
จะซื่อสัตย์  ต่อเจ้า เพียงผู้เดียว
ขอเปล่าเปลี่ยว ตัวเดียว  บนโขดหิน   
จะรอเจ้า  เฝ้ารอ   พอได้ยิน
หอนให้สิ้น  หมดคืน  ฝืนให้ลง..				
comments powered by Disqus
  • คนเมืองลิง

    20 สิงหาคม 2547 22:13 น. - comment id 313777

    เสียงโหยหวนเห่าหอนสะท้อนป่า
    
    ขวัญผวากระเจอะกระเจิงหนี
    
    เสียวสันหลังเย็นวาบอาบฤดี
    
    หมาเห็นผีโบราณว่าหอนโหยดัง
    
    กลัวง่ะ อิ อิ อิ
  • แทนคุณแทนไท

    21 สิงหาคม 2547 08:47 น. - comment id 313968

    ช่างเปรียบนักครับคุณ.
    
    เป็นกลอนที่เปรียบเทียบได้แปลกนักครับ ความหมายดีครับ
    
  • Robert TingNongNoi

    21 สิงหาคม 2547 11:48 น. - comment id 314044

     
    เยี่ยมมากครับในแนงรังสรรค์ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • ตะแหง่ว

    21 สิงหาคม 2547 11:54 น. - comment id 314055

    บรู้ววววววววววว์.....อิอิ
  • นางฟ้าซาตาน

    21 สิงหาคม 2547 13:15 น. - comment id 314109

    
    อืม หนักแน่นดีนะคะ
    
    
    
    
  • กอกก

    21 สิงหาคม 2547 20:47 น. - comment id 314307

    มีใครสักคนมีใจภักดิ์ให้เราขนาดนี้คงดีใจแย่เลย
    
    มาทักทายกันนะคะ
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน