กลับมาที่ร้านเดิมซึ่งเคยนั่ง แต่วันนี้อยู่ลำพังไม่มีเพื่อน ภาพวันเก่าผ่านมาคอยย้ำเตือน มิเคยเลือนความทรงจำพร่ำอาลัย สิบเอ็ดสาวคานหามตามกันติด มานั่งชิดหน้าต่างเรือนกล้วยไม้ แย่งเมนูกันสั่งอย่างเร็วไว แล้วบอกไปจานด่วนเจ้าแม่คุณ ขณะรอคุยจ้อกันไม่หยุด เมาท์สุดสุดหนุ่มเพื่อนชายที่เคยคุ้น ก๊กไม้ค้ำน้ำใจล้ำเฝ้าเจือจุน ช่วยเกิ้อหนุนเป็นไม้กั้นเล่าเล็บงาม (ไม้กันหมา..เอ๊ย..ไม้กันสุนัขจ้า) มาตอนนี้เป็นความชอบหรือความผิด นายทำพิษให้เพื่อนสาวเริ่มนึกขาม ล่วงเวลาป่านนี้ไร้คนตาม บ่าวตัวดีทั้งสามช่างทำกัน ได้แต่ยิ้มในใจไห้ถวิล ยอดชีวินเดินทางไปตามฝัน กาลหมุนเวียนนำพาแต่ละวัน ผองเพื่อนฉันสุขสบายดีหรือไร ฝากรำพันลำนำรักผ่านพัดถึง ด้วยคะนึงถึงเธออย่างหวั่นไหว เมื่อใดฟ้าสีทองผ่องอำไพ ทุกดวงใจพร้อมพบสบสัมพันธ์ .................................................
แว่นดอย 24 ส.ค. 2547 17:23 น. - ID 59597 
714
9
0
24 สิงหาคม 2547 17:56 น. - comment id 316064
ขอให้ได้พบกันเร็ววันนี้นะ ^-^
24 สิงหาคม 2547 18:03 น. - comment id 316067
อย่าถามอะไรว่าฉันทำไม ต้องจาก อยากให้คิดว่ามัน คือทางที่ฉัน ต้องแยกไป จุดหมายที่มี วันนี้เธอคง เข้าใจ อยากให้วันสุดท้ายเป็นช่วงเวลา ที่ดี แม้ไม่อาจจะมอง เห็นกันด้วยตา แต่ก็รู้ว่าเรา จะมีความรู้สึกต่างต่าง ที่ดีให้กันแหละกัน แม้ไม่อาจจะบอก เล่าความห่วงใย แต่ให้รู้ ว่าทุกทุกวัน จะมีฉันคนหนึ่งที่เฝ้ามองเธอ ผ่านฟากฟ้า หนึ่งคำสัญญา ที่คิดว่ามีค่าพอ ให้เธอ นั่นคือจะเหมือนเดิมเมื่อกลับมาหา อาจเป็นแค่เพียงหนึ่งคำที่ได้สัญญา แต่จะรักษา มันด้วยหัวใจ กับทุกเวลากับทุกนาที ที่ผ่าน คงไม่ใช่ เป็นเพียงวันวานที่ลบ มันง่ายดาย และขอสัญญา ไม่ว่าจะเจอสิ่งใด เธอจะยังคงเป็น ส่วนที่งดงามเสมอ แม้ไม่อาจจะมอง เห็นกันด้วยตา แต่ก็รู้ว่าเรา จะมีความรู้สึกต่างต่าง ที่ดี ให้กันแหละกัน แม้ไม่อาจจะบอก เล่าความห่วงใย แต่ให้รู้ ว่าทุกทุกวันจะมีฉันคนหนึ่ง ที่เฝ้ามองเธอ ผ่านฟากฟ้า หนึ่งคำสัญญา ที่คิดว่ามีค่าพอ ให้เธอ นั่นคือจะเหมือนเดิมเมื่อกลับมาหา อาจเป็นแค่เพียงหนึ่งคำที่ได้สัญญา แต่จะรักษา มันด้วยหัวใจ หนึ่งคำสัญญา ที่คิดว่ามีค่าพอ ให้เธอ นั่นคือจะเหมือนเดิมเมื่อกลับมาหา อาจเป็นแค่เพียงหนึ่งคำที่ได้สัญญา แต่จะรักษา มันด้วยหัวใจ... ......................................
24 สิงหาคม 2547 18:16 น. - comment id 316079
ตำนานสาวคานทองถูกเอามาร้อยกรอง ได้อย่างน่ารัก ทำเอาไอ้หนุ่มกำพร้ารัก ชักคันหัวใจ ว่าเหตไฉนจึงไม่เป็นเรา ๚ะ๛ size>
25 สิงหาคม 2547 12:06 น. - comment id 316462
การรักษาสัญญาเป็นสิ่งที่ดีจ๊ะ....ถ้าคนที่เราให้สัญญาเขาเห็นคุณค่า......แต่บางครั้งผลตอบแทนมันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน.... พี่ดาหลาเลิกอยู่กับความฝันแล้วค่ะ..ป่วยการที่จะหลอกตัวเอง....แผลที่เกิดขึ้นในใจมันหายยากค่ะ.... อ่านธรรมมะของคุณ oracle แล้ว...กำลังจะปรับตัวมาอยู่กับปัจจุบันค่ะ... พี่ดาหลาอยากบอกน้องแว่นดอยว่า.....อย่าตั้งความหวังกับสิ่งที่เลื่อนลอย..นะค่ะ.. พี่ดาหลาขอโทษที่วันนี้พูดมากไปหน่อย..อิอิ..ม่ายโกรธกันนะค่ะคนดี...
30 สิงหาคม 2547 12:16 น. - comment id 319174
แว่นดอยจ้ะเราส่งเมลไปหาแล้วนะจ๊ะ
31 สิงหาคม 2547 20:34 น. - comment id 320319
มองร้านเดิมที่เคยนั่งครั้งชิดใกล้ เพื่อนร่วมใจพากันเที่ยวเกี่ยวความฝัน สั่งโน้นนี่ช่วยกันกินและจ่ายตังค์ แต่ทุกครั้งเรานั้นยังจ่ายมากกว่าใคร *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ*-*
31 สิงหาคม 2547 22:38 น. - comment id 320437
ถึง..ข้าวปล้อง ยินดีที่มาทักทายกันนะคะ ...ขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่ะ...
31 สิงหาคม 2547 22:42 น. - comment id 320441
ถึงคุณ Robert TingNongNoi ขอบคุณที่สร้างรอยยิ้มให้เสมอเลยค่ะ .....ทำเป็นพูดเล่นไปนะคะคุณเดี่ยวโดนหยิกแล้วจะหาว่าไม่เตือน.....คนในกระจกเงาของคุณน่ะ.... :)
31 สิงหาคม 2547 22:44 น. - comment id 320444
ถึงพี่ดหลา ...ดีใจมากมากที่มาทักทายให้อุ่นใจค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ .....ตอบมากมากข้าพเจ้ายิ่งชอบคะไม่โกรธเลยค่ะ......ยินดีที่สุดเลยค่ะ
31 สิงหาคม 2547 22:49 น. - comment id 320448
ถึง มิ่งมิตร...! ข้าพเจ้าได้รับแล้วจ้ะ....ขอบคุณในไมตรีที่มีให้ต่อกัน.... ......มิตรภาพยังคงงดงามเสมอจ้ะ ............คิดถึงเสมอไม่เปลี่ยนแปลงจ้ะ
31 สิงหาคม 2547 22:52 น. - comment id 320453
ถึง ผู้หญิงไร้เงา คิดถึงมากมากเช่นกันค่ะ ....ดีใจนะคะที่มาทักทายกัน ........รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...ห่วงใยเสมอค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
