เหนื่อย...ล้า...ท้อ...ใจ

โปษยาเรมุส


  เหนื่อยที่ต้องเดินลำพัง
เหนื่อยที่ต้องเงียบงัน
   เหนื่อยที่ต้องจมกับความฝัน
เหนื่อยที่ต้องอยู่เดิมเดิม
   ล้าที่ต้องดิ้นรน
ล้าที่ไร้สิ่งแต่งเติม
  ล้าที่เกิดตั้งแต่เริ่ม
ล้ามาทุกวี่ทุกวัน
  ท้อแทบเดินไม่ใหว
ท้อหมดใจอยู่อย่างนั้น
  ท้อระอามานานวัน
ท้อจนฉันมีน้ำตา
  ใจมันก็เท่ากำปั้น
ใจมันเหมือนจะบ้า
   ใจมันน่าเวทนา
ใจบ้าบ้ามันก็เหงาต่อไป...				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    27 สิงหาคม 2547 13:17 น. - comment id 317574

     
    บรรจงสื่อความหมายของใจเหงา 
    ออกมาได้อย่างเศร้าระทม   จนดู
    เหมือนจม......ในทะเลทุกข์ ๚ะ๛
    
    size> 
    
  • อาภาภัส ไม่ได้ล้อคอิน

    27 สิงหาคม 2547 19:56 น. - comment id 317796

    จับมือฉันให้มั่นได้ไออุ่น
    ท้อเป็นทุนทบใจไม่สิ้นหวัง
    จับมือไว้ยืนไปใช่ลำพัง
    กล้าเติมพลังหวังใกล้ใจเคียงเธอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน