๏ น้ำค้างพร่างพฤกษ์ดึกสงัด ลมพัดพาซ่านสะท้านหนาว มืดมนหม่นหมองมองดาว ดูพราวดังเพื่อนเยือนกัน พี่ร้างห่างน้องหมองจิต ครุ่นคิดใคร่ ถนอมกล่อมขวัญ เคยกอดพรอดพร่ำรำพัน ชมจันทร์แจ้งจ้าฟ้านวล น้ำค้างพร่างพฤกษ์ดึกดื่น ค่อนคืนครวญไข้ไห้หวน สุดละกระสันรัญจวน ปั่นป่วนดวงจิตเจียนวาย หวังวันผันผ่านกาลครบ งานจบไม่ลี้หลีกหาย อยู่เรียงเคียงเจ้าเคล้ากาย ไม่หน่ายแหนงห่างร้างเลย ๚
วฤก 25 พ.ย. 2544 23:31 น. - ID 6153 
702
3
0
25 พฤศจิกายน 2544 23:47 น. - comment id 21000
โรแมนติกดี ยังได้ความรู้เรื่องกลอนหก ด้วย ขอบคุณครับที่ให้ความรู้อยู่เสมอ
26 พฤศจิกายน 2544 03:09 น. - comment id 21019
โรแมนติกจริง ๆ ด้วย กลอนก็เพราะค่ะ
26 พฤศจิกายน 2544 03:54 น. - comment id 21027
ยอดเยี่ยม...ไพเราะครับ ไว้จะลองเขียนกลอนหกมั่งจ้า....
24 ธันวาคม 2544 11:50 น. - comment id 26968
ลื่นดีครับ อย่างเนี้ยะผมชอบ *^_^*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
