เพราะแตกต่าง...จำต้องร้างลา

บินเดี่ยวหมื่นลี้

ความแตกต่าง ระหว่างเรา กับเขานั้น
ดูไกลกัน ลิบลับ นับไม่ไหว
ทั้งฐานะ เกียรติยศ ปรากฏไกล
ยิ่งการงาน เขาได้ หลายช่วงตัว
เขาเสนอ เธอทุกอย่าง ที่อยากได้
ไม่ว่าไกล หรือไกล พาไปทั่ว
ทั้งความสุข เงินทอง กองท่วมตัว
สบายชั่ว ชีพนี้ ที่มีเขา
เราคนนี้ มีเพียงใจ ที่ไร้ค่า
ไร้ราคา ไร้เกียรติ เมื่อเปรียบเขา
รักอย่างเดียว กินไม่ได้ ไร้รูปเงา
จึงต้องเศร้า เพราะความต่าง ระหว่างกัน
คงได้แต่ ยินดี ที่เธอเขา
พร้อมกันก้าว เสริมสร้าง สู่ฝั่งฝัน
ขอให้สุข สมหวัง ทุกคืนวัน
ไม่ต้องจำ อีกคนนั้น ที่รักเธอ				
comments powered by Disqus
  • คนผ่านทาง

    18 กันยายน 2547 17:04 น. - comment id 333933

    โดนใจเลยแหละ
  • วนัสนันท์

    18 กันยายน 2547 17:08 น. - comment id 333936

    เพราะแตกต่างจำต้องร้าง..ร้างลาไกล
    ต้องลาลับจากดวงใจที่ใฝ่หา
    ด้วยตัวฉันมันยิ่งกว่า...ไร้ราคา
    จำร่ำลา...แต่น้ำตา จะนองใจ
    
    :)  แวะมาเยี่ยมจ้ะ
  • คนเมืองลิง

    18 กันยายน 2547 21:15 น. - comment id 334012

    ซึ้ง ซึ้งและก็ซึ้งจริงๆค่ะ เศร้า.....
  • keekie

    18 กันยายน 2547 23:04 น. - comment id 334034

    ...ความรัก...ไร้ซึ่งความแตกต่าง
    
    ...ความรัก...ไร้ซึ่งความห่างกางกั้น
    
    ...ความรัก...ดุจโซ่ทองคล้องใจกัน
    
    ...ความรัก...คือความนิรันดร์และคงมั่นของหัวใจ...
    
    
    ถ้ารักกันจริงจริง...กี้ว่า..ไม่มีอะไรทำให้แยกกันได้หรอกค่ะ....แต่ถ้าเป็นความรักที่ไม่จริง...ก้อทิ้งมันไปเหอะค่ะ...
    
    แหม...พูดง่ายจริงนะเจ้ากี้...
    
    
    
    
    
    
    
    
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    19 กันยายน 2547 06:47 น. - comment id 334130

    สวัดีครับ.............
    
             ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
             หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
     
    
  • ดาหลา

    19 กันยายน 2547 09:29 น. - comment id 334188

    เราคนนี้ มีเพียงใจ ที่ไร้ค่า
    ไร้ราคา ไร้เกียรติ เมื่อเปรียบเขา
    
    รักอย่างเดียว กินไม่ได้ ไร้รูปเงา
    จึงต้องเศร้า เพราะความต่าง ระหว่างกัน
    
    
    *-*-*-*-*-*-*-
    
    อ่านแร้ววววววววววว
    
    ร้าวราน เหลือ หลาย......รักกินไม่ได้ไร้รุปเงา
    
    โดนเต็ม ๆ ๆ ๆๆ 
    
  • ตะแหง่ว

    19 กันยายน 2547 11:47 น. - comment id 334259

    ถ้ายอมแพ้ตั้งแต่แค่เริ่มต้น
    คงแพ้หมดทุกทางอย่างที่กล่าว 
    พิสูจน์ตัวให้เธอเห็นความเป็นเรา
    เอาความดีสู้เขาคงเข้าที
    
    อีกฐานะใช่จีรังเราสร้างได้
    ขยันไว้คงได้เป็นเช่นเศรษฐี
    ถ้าเธอยังเมิยหมางก็ช่างซื
    คงมีคนเห็นความดีเราสักวัน...
    
    กลอนโดนจังๆเลยค่ะ..
    
    
  • ชมอักษร

    23 กันยายน 2547 19:07 น. - comment id 336865

    ทั้งทั้งที่รัก .. 
    แต่ต้องหักใจหนีหน้า 
    ไม่กล้าแม้จะเอ่ยคำลา ..
    กลัวจะซ่อนน้ำตา .. ไว้ไม่ได้ 
    
    เพราะเรานั้นต่าง ..
    อีกความเหินห่าง .. กั้นไว้
    รักเราไม่มีวันเป็นไป ..
    ขอเธอได้พบใคร .. ที่คู่ควร
    
    ......................
    
    แวะมาเยี่ยมแบบเศร้า ๆ ค่ะ .. 
    
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน