พาน..ดอกไม้ธูปเทียนเพียรประดับ ได้สดับปาเจราบาลีศรี ประนตน้อมบูชาอาจารีย์ ใส่เกศีคุณากรพรน้ำคำ ผ่าน..เวลาพาใจอาลัยคิด เคยประสิทธิ์วิชาปัญญาหนำ ทุกบทเรียนเคร่งครัดจัดให้ทำ คุณธรรมคู่กายอย่าขายตน พล่าน..ในเลือดเหือดแห้งยังหาไม่ อุดมการณ์ฝันใฝ่ใคร่ฝึกฝน ด้วยความรู้เอื้อเฟื้อเพื่อมวลชน ทุกคราหนมิพลาดโอกาสมา พ้าน..ยืนหยัดเป็นต้นดอกผลสวย คอยอำนวยร่มเงาเหล่าพฤกษา วันใดไม้ถูกล้มคมศาสตรา ยังมีค่าอยู่บ้างโครงร่างมัน ผลาญ..อยุติฉุดธรรมงามล้ำเลิศ ไม่ละเมิดคำครูผู้สร้างฉัน เจริญรอยตามแรงช่วยแบ่งปัน ก่อนถึงวันสุดท้ายตายตามครู.. .. พ้าน = ไม้แดง ..
กุ้งหนามแดง 11 ต.ค. 2547 11:06 น. - ID 63338 
687
9
0
11 ตุลาคม 2547 11:49 น. - comment id 348559
จำได้ในคราวหนึ่ง ตอนนั้นอยู่มัธยมศักษาปีที่หก ได้มีโอกาสเชิญพานไหว้ครู เขาจัดห้องนึงสองคน ชายคนหญิงคน ..ม.ต้นรอบเช้า ม.ปลายรอบบ่าย..(ถ้าจำไม่ผิดน่ะ มันนานหลายสิบปีแล้ว) ผู้ชายจะให้ถือพานธูปเทียน ส่วนเราถือพานดอกไม้ ตอนนั้นช่วยกันจัดพานด้วย เพราะเป็นปีสุดท้าย สำหรับการศึกษาในภาคมัธยม.. ครูบาอาจารย์ก็จากไปทีละคนสองคน ส่วนเพื่อนชายที่ถือพาน ก็จากไปแล้ว...(เร็วมากเลยเป็นคนแรกในห้องก็ว่าได้..) อยากจะบอกอาจารย์ว่า สิ่งที่พร่ำสอนในวันก่อน เราได้นำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน ถึงแม้ท่านจะล่วงลับไปแล้ว แต่ท่านยังอยู่ในใจเราเสมอ.. ..
11 ตุลาคม 2547 12:51 น. - comment id 348600
๏ จอมปราชญ์จารบทถ้อย.......ทบกวี บังเกิดความสุนทรีย์...............กอปรเกื้อ ปีติล่วงกรณีย์........................ใดยาก มวลพิชญ์อาจเพียรเยื้อ*..........เสกสร้างดังใจ ๚ ๏ ภาระอันหนักอึ้ง..................หลากปการ หากมุ่งหมั่นเจือจาน................ศิษย์รั้น ลางคราวอาจยากนาน.............เนื่องเสื่อม เจริญนา เพียงจิตเมตตานั้น.................ไป่พลั้งคำใด ๚ะ๛
11 ตุลาคม 2547 13:42 น. - comment id 348632
^_^ มาร่วมรำลึกถึงคุณครูด้วยค่ะ
11 ตุลาคม 2547 15:13 น. - comment id 348725
หลายสิบปีมาแล้ว ก็คงต้องเรียกป้า ก็เคยถือพานกะเขาเหมือนกัน ความรู้สึกตอนนั้นว่าพิธีนี้ขลังมาก ต้องทำทุก ๆ ปีตั้งแต่เล็ก สมัยนั้นครู ยังมีความน่ายำเกรงและน่าเคารพในตัวของครู เพียงสิบกว่าปีที่ผ่านพ้นเหตุการเปลี่ยนแปลงจนไม่น่าเชื่อว่า ครู จะได้เป็นข่าวลงหนังสือพิมพ์ถี่ขึ้น
11 ตุลาคม 2547 16:07 น. - comment id 348773
คิดถึงหญ้าแพรก ดอกมะเขือ และก็ดอกเข็ม คิดถึงบท ปาเจราฯ งดงามมากครับ
11 ตุลาคม 2547 18:49 น. - comment id 348929
ถ้าได้ถือพานเขาย่อมต้องคัดเลือกคนที่ไม่ขี้ริ้วขี้เหร่แน่นอนครับเป็นคนถือ ประณตน้อมวันทาอภิวาท ขอประกาศคุณครูผู้สั่งสอน ด้านวิชาช่วยเหลือเอื้ออาทร อนุสรณ์ไว้ในจิตไม่คิดลืม
11 ตุลาคม 2547 20:22 น. - comment id 348983
มาน้อมคารวะครูด้วยคนค่ะ
11 ตุลาคม 2547 21:23 น. - comment id 349018
โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูใจดีทุกคน ตอนเป็นเด็กร้องแต่เพลงนี้ค่ะ แต่ไม่ค่อยรู้สึกแบบนั้นเลย พอโตมาถึงรู้ค่ะ ว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ ขอแสดงความเคารพคุณครูด้วยคนนะคะ
11 ตุลาคม 2547 21:52 น. - comment id 349031
หน้าส่วนตัว
ความกตัญญูรู้คุณคนย่อมมีแต่สิ่งดีงามเลิศประเสริฐ แม้แต่ทวยเทพยังต้องซ้องสรรเสริญ เพื่อนเราทำในสิ่งที่ควรแล้วขอยกย่องสรรเสริญด้วยคนครับ
แก้วประเสริฐ.
12 ตุลาคม 2547 08:59 น. - comment id 349226
คุณอัลมิตรา: ขอบคุณสำหรับคำโคลงค่ะ... xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณคนเมืองลิง: ขอบคุณค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณฤกษ์: อืม! เป็นป้าตั้งแต่อายุ 25 แล้ว ล่ะค่ะ แบบเด็กข้างบ้านอายุน้อยกว่าแต่งงานไปมีลูกแล้ว เลยเรียกเราป้าหมดทั้งซอยเลย.. พิธีสมัยก่อนขลังจริงๆ แต่สมัยนี้ไม่ทราบยังมีอยู่หรือเปล่าน่ะค่ะ ไม่ได้เข้าไปโรงเรียนนานแล้วค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณลำน้ำน่าน: ขอบคุณค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณชัยชนะ: แค่เรียบร้อย เรียนดี น่ะค่ะ หน้าตาพอดูได้นิดหน่อย.. ประณตน้อมวันทาอภิวาท ความสามารถเกิดก่อเพราะครูหนอ สรรพวิทยาแต่ชั้นปอ จนเข้ามอจำได้ไม่เคยลืม... ขอบคุณค่ะ สำหรับบทกลอนเพราะๆ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณขลุ่ยขลิบ: ขอบคุณค่ะ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณเพียงพลิ้ว: ตอนเป็นเด็ก คิดเสมอเมื่อไรจะจบซักที เบื่อจังเลย การบ้านก็เยอะแยะ..พอจบแล้วคิดถึงครูบาอาจารย์มากเลยค่ะ.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณแก้วประเสริฐ: ขอบคุณค่ะ เพื่อนรัก..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
