สายลมห่มพัดใบไม้ไหว คือคำตอบว่าทำไมเงาขยับ อาทิตย์ถูกเมฆเคลื่อนมาบังทับ ตอบคำถามใยแดดกลับเป็นมืดพลัน ละอองน้ำสะท้อนแสงที่ขอบฟ้า เกิดเป็นสายรุ้งพาอารมณ์ฝัน เพียงเงาโลกซ้อนทับกับเงาจันทร์ เพ็ญก็พลันโค้งเรียวเป็นเสี้ยวบาง ทีละเล็ก ทีละน้อย ชื่นกลับค่อยห่างเหินเป็นเมินหมาง ที่อบอุ่นก็ค่อยชืดค่อยจืดจาง ที่เคยห่วงก็ค่อยห่าง ตามเวลา อาจจะหาคำตอบได้ทุกคำถาม ถึงสายลม ฟ้าคราม หรือแดดจ้า พอหนึ่งคนคุ้นเคยมาเอ่ยลา กลับทำได้แต่เพียงว่า ไม่เข้าใจ
หมอกจาง 11 ต.ค. 2547 15:49 น. - ID 63355 
1185
8
0
11 ตุลาคม 2547 16:23 น. - comment id 348795
หมอกจางหายไปนาน กลับมาพร้อมกับความงามนะครับ ผมยิ้มได้เลยอ่านบทนี้
11 ตุลาคม 2547 23:03 น. - comment id 349090
ค่ะ จากความที่เคยรู้สึกว่าเติมเต็ม จู่ๆมาเปลี่ยนไปเช่นนี้ ย่อมเกิดความรู้สึกไม่เข้าใจค่ะ
12 ตุลาคม 2547 12:58 น. - comment id 349437
อันนี้ใครก็อึ้งครับ มาร่วมอึ้งเป็นเพื่อกลอนนะ ^o^
12 ตุลาคม 2547 12:59 น. - comment id 349439
เพื่อนกลอนสิ พิมพ์ผิด อิอิ ^o^
12 ตุลาคม 2547 16:26 น. - comment id 349561
อ่านคอมเมนท์ก็ยิ้มออกเหมือนกันครับ ลำน้ำน่าน.. :) นั่นสินะ อัลมิตรา.. อ่ะ.. ได้เพื่อนร่วมอึ้งละ extreme life :) :) :)
21 ตุลาคม 2547 12:36 น. - comment id 355122
อืมม์. . .เข้ามาร่วมอึ้งอีกคน แต่ช้าไปหน่อย. . . คำดูลงตัวดีจัง บางทีนกก็หาคำมาใส่ให้มันลงตัวแบบนี้ไม่ได้ คลังคำในสมองคงมีน้อยไปมั้งเนี่ย =^_________^=
22 ตุลาคม 2547 17:13 น. - comment id 355969
อ้ะ... มีร่วมกันอึ้งอีกหนึ่งคน.. :) คำไม่เยอะหรอก แม่มดน้อย นึกรำคาญใจบ่อยๆเหมือนกัน เวลาที่ใช้คำซ้ำๆเดิมๆน่ะ แต่บางทีที่ใช้บ่อยก็เพราะเป็นคำที่ชอบนะ ชอบคำง่ายๆที่ความหมายดีๆ มากกว่าคำสวยๆที่ยากๆน่ะ
24 ตุลาคม 2547 21:03 น. - comment id 356778
++ ดีจ้า...จำเราได้ไหม แหม ! ได้อ่านบทกลอนนี้แล้ว รู้สึกเหมือนนั่นบนเมฆ แทนไม้กวาดเลย +++++++++++
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
