....ด้วยปีก แห่งรัก....

...ปีกหงส์...

. . . ในวันนี้ ฉันต้องนั่งเหงาอยู่ลำพัง
อยู่กับความหลัง อันเหว่าหว้า
อยากมือมือหนึ่ง น้อยๆ คอยเช็ดคราบน้ำตา
ทุกวัน และเวลา ยามฉันนั้น หมดเรี่ยวแรง กำลังใจ

. . . ณ . . . วันนี้ ฉันคิดถึงเธอเป็นที่สุด
มีคำพูด หลายสิ่ง ต้องการให้เธอรับรู้ไว้
เมื่อห่างกับเธอ ฉันเอง ก็ไม่มีใคร
ที่จะมีคุณค่ามากมาย ได้เช่นเธอ

เพราะเรารัก และรู้ใจกันมา เนิ่นนาน
แม้ว่ากาลเวลา จะเปลี่ยนไป เสมอ เสมอ
แต่ไม่มีวันใด ที่ฉันจะหมดรัก จากเธอ
เพราะฉันรู้อยู่เสมอ ว่าเธอก็คิดเหมือนกัน

 . ด้วยปีกแห่งรัก จะโบกบินไป บนท้องฟ้า
ข้ามมิติเวลา แห่งความเหงา และความฝัน
เผื่อโอบกอดเธอไว้ ไม่ห่างไกลกัน
เมื่อสุดปลายแขนของฉัน นั้นมีเธอ

ห่างกันมานาน กาลเวลา ไม่เคยหยุดนิ่ง
แต่สิ่งหนึ่ง คือเธอยังอยู่ในใจฉันเสมอ
หากแม้ว่าเราต้องเหงา เพราะหน้าที่ต่างคน  พบเจอ
อุปสรรคมากมาย ล้นเอ่อ แต่เป็นสุขเสมอเมื่อนึกถึงกัน

ทุกวันนี้ เธอยังคงเป็นความทรงจำ ที่งดงาม
ทุกโมงยาม ยังมีเธออยู่ในภาพฝัน
กาลเวลา อาจทำให้เราต้องห่างไกลกัน
แต่มีสิ่งหนึ่งไม่เคยปิดกั้น เราห่างกัน . . . คื อ ฉั น รั ก เ ธ อ . . .