เมื่อฉันต้องจาก...ไป

ไอติมรสต้มยำ

เมื่อถึงวันนี้วันที่ฉันต้องลาไกล
ต้องกลับไปสู่ถิ่นฐานบ้านที่เกิดมา
ขอร้องเพื่อนพ้องอย่าทำให้มีน้ำตา
เพราะว่าฉันไปเพื่อสิ่งที่ดีของชิวิต
คงไม่ได้แต่งกลอนไพเราะให้อ่าน
คงไม่ได้ทำงานที่สบายในออฟฟิต
คงไม่ได้เห็นหรือต้องทนกับรถติด
คงไม่ได้คิดปวดหัวเรื่องเงินทอง
แต่ใจจริงฉันไม่อยากจะไปหรอกนะ
แต่เพราะว่าครอบครัวนั้นร้องขอ
อยู่กรุงเทพฯเงินเดือนไม่เคยพอ
ต้องหน้างอขอยืมใครต่อใคร
กลับไปบ้านเพราะพ่อแม่ยังรออยู่
หมดแรงสู้ยังคงมีคนคอยปลอบขวัญ
เผื่อที่บ้านจะมีอะไรดีกว่าปัจจุบัน
เพราะอย่างน้อยฉันก็ยังมีคนที่รักฉันจริง
จะกลับไปอยู่บ้านเกิด เพราะเกิดสำนึกรักขึ้นมาเมื่อไม่นาน
แต่ก็ไม่รู้จะอยู่ได้นานหรือเปล่า กลัวจะเบื่อสภาพแวดล้อม(ทางใจ)
กลัวจังเลย				
comments powered by Disqus
  • มะปรางหวาน5

    8 พฤศจิกายน 2547 13:58 น. - comment id 366043

    เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี
    
    +.+ กลอน่ารักดีนะค่ะ+.+
    
    ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 พฤศจิกายน 2547 18:50 น. - comment id 366252

    ขอให้เธอโชคดี
    มีชีวีที่สดใส
    แล้วสักวันพบกันใหม่
    ฉันจะรอเรื่อยไปในไทยโพเอ็ม
    
    *-*ขอให้โชคดีนะค่ะ เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน