จากเคยปองรุ้งทองที่ขอบฟ้า อมน้ำพ่นออกมาก็เป็นรุ้ง จากเคยดมน้ำหอมดอมน้ำปรุง แค่มะลิกลิ่นจรุงก็ชื่นใจ ฉันเคยบินบนผืนฟ้ากว้างกว่ากว้าง ยิ่งโบยบินยิ่งอ้างว้างยิ่งกว้างใหญ่ แต่ในรังที่แนบหนุนนอนอุ่นไอ ขอบฟ้านั้นก็กลับใกล้เพียงเอื้อมมือ ฝันไขว่คว้าดาราบนฟ้ากว้าง ยิ่งเอื้อมคว้าก็ยิ่งคว้างสุดยึดถือ จุดเทียนน้อยค่อยประคองด้วยสองมือ แสงจากเทียนก็ครือครือกับแสงดาว วันนี้ฉันอุ่นไอในผ้าอุ่น มีลมหนุนรับขวัญในวันหนาว รุ้งจะสูงฟ้าจะไกลใช่จะร้าว น้ำค้างพรมอยู่พราวพราวก็สุขพอ
หมอกจาง 10 พ.ย. 2547 16:36 น. - ID 65262 
1475
5
0
10 พฤศจิกายน 2547 17:05 น. - comment id 367525
แต่งได้ดีค่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 23:53 น. - comment id 367772
นอนคลุมผ้าห่มชมดาว มีความสุขจังนะคะ ระวังเป็นหวัดนะคะ
11 พฤศจิกายน 2547 06:45 น. - comment id 367832
ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา.. ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน!
11 พฤศจิกายน 2547 14:46 น. - comment id 368069
แวะมาขอบคุณ - ผู้หญิงไร้เงา - เพียงพลิ้ว และผลิใบสู่วัยกล้า ก่อน ไม่ได้เข้าเนทอีกตั้ง 3 วัน.. ขอบคุณครับ :)
13 พฤศจิกายน 2547 21:16 น. - comment id 369655
ละเมียดขึ้นทุกที...
15 พฤศจิกายน 2547 18:19 น. - comment id 370832
:) :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
