มือสั่นเทาเฝ้ารออยากรองรับ เพื่อช่วยซับน้ำตาคราเธอหมอง สงสารคนผิดหวังนั่งตรึกตรอง หากเธอมองสักนิดจิตคงฮึก แต่จนใจไกลห่างจากทางฝัน อยู่ต่างชั้นเชื่อมโยงคงรู้สึก ต้องเจียมตัวเจียมใจในสำนึก จึงต้องฝึกระงับดับอารมณ์ เอาทางพระเข้าจับระงับทุกข์ ช่วยปลอบปลุกชีวีที่ขื่นขม ชั้นวรรณะแตกต่างหวังชื่นชม คงต้องล้มโครงการฝันค้างคา เธออยู่สูงเกินกว่าไขว่คว้าถึง มองที่พึ่งแห่งไหนสุดใฝ่หา กรุณาปรานียากมีมา เราเหมือนบ้าเหลวไหลไม่งดงาม จำตัดใจไกลจากพรากรักจาง เปิดช่องว่างเผื่อใจเธอไต่ถาม ให้โอกาศทบทวนกระบวนความ หากสังคมเหยียดหยาม..จะทำไง..?
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 12 พ.ย. 2547 10:53 น. - ID 65380 
1253
15
0
12 พฤศจิกายน 2547 11:10 น. - comment id 368671
สักวัน ดอกฟ้าจะโน้มลงมาค่ะ อิ อิ แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ...
12 พฤศจิกายน 2547 11:42 น. - comment id 368707
หน้าส่วนตัว
ดอกฟ้า..มือโจร
ดอกฟ้า..หมาวัด
เอ..ไม่คู่ควร หรือ ควรคู่ นะ ได้ยินบ่อยๆ
12 พฤศจิกายน 2547 11:51 น. - comment id 368714
จากหัวใจใช้ตรองสมองไม่เกี่ยว เกิดรักเทียวมิกลัวฝันจะหาย สูงฤาต่ำขำคล้ำดำแห้งกาย รักจะร้ายหรือดีอยู่ทีตัว สังคมอ้างขวางกั้นว่าอย่านะ จึงยอมละทิ้งร้างด้วยกลัวหวัว รักของใจใจใครใจของตัว อย่ามัวกลัวรีบกู่คู่ไปเลย จะใช่ไม่ ไม่ใช่ ยังไม่รู้ บานประตูบ้านสาวก้าวไปเสย ไม่นานหรอกผลจะบอกสุขเสบย รักเอิงเงยเอยเงิงเถิดเทิงตน
12 พฤศจิกายน 2547 12:45 น. - comment id 368750
สวัสดีค่ะ....พี่ฤกษ์ ดอกฟ้า.......ดอกหญ้า ดอกฟ้าสูงไป เด็ดดอกหญ้าปักแจกันแก้ว จะเข้าท่า กว่าป่าว? ... ^__^ มาแซวนิดหน่อย...........
12 พฤศจิกายน 2547 13:06 น. - comment id 368776
เมื่อคราเรา น้ำตานอง ครองความเศร้า อยากมีเธอ เป็นดั่งเงา เฝ้าใฝ่ฝัน มาชิดใกล้ ด้วยใจ ใฝ่สัมพันธ์ แต่ไม่เคย เอ่ยยืนยัน ให้มั่นใจ ถึงสายใย ผันผูก เฝ้าปลูกฝัง เพราะแน่ใจ เพียงลำพัง ไม่หวั่นไหว ว่าถึงแม้ ไม่เฉลย เผยความนัย เธอนั้นคง เข้าใจ ในสัมพันธ์ แต่ทุกอย่าง ผิดแปลก ช่างแตกต่าง เธอมาสร้าง ข้ออ้าง ทางเหหัน เปรียบดั่งเรา เป็นดอกฟ้า พาชีวัน ให้อยู่สูง ไกลกัน จนหลับตา ทั้งที่เรา แค่ดอกหญ้า ค่าน้อยนิด ไม่มีสิทธิ์ เป็นดอกฟ้า สูงสง่า อีกอย่างหนึ่ง ความห่างไกล ในชีวา ไม่มีค่า หรอกหนา พ่อยาใจ เพราะแม้ไกล สุดหล้า หรือฟ้ากั้น แต่สัมพันธ์ ยังคงมั่น ไม่หวั่นไหว ยิ่งภูผา สูงชัน กั้นฉันไกล แต่ทว่า ดวงใจ ยังใกล้เธอ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ทานข้าวเที่ยงหรือยังหละเนี่ย ทานด้วยกันไหมค่ะ อิอิ*-*
12 พฤศจิกายน 2547 13:11 น. - comment id 368782
บอกเรน ..ได้เปล่าร่า..
ใครนะ..มา ..กำหนด..
..ช่วยจด .. .เป็นข้อห้าม ..
..อยากรู้ .. นิยามจัง..
แว้ป ..
12 พฤศจิกายน 2547 13:34 น. - comment id 368814
ดอกฟ้าที่คุณเห็นอยู่นั้น มันจะหมดความสำคัญเมื่อคุณไม่เห็นค่า ดอกฟ้าอาจร่วงโรยลงมา ถ้าคุณคิดว่าไม่มีคุณค่าเพียงพอ คุณค่าคือใจคุณที่คงมั้น เชื่อในสิ่งที่ฝัน ฉันร้องขอ เชื่อในส่งที่เราต่างเฝ้ารอ แค่นี้ก็เพียงพอสำหรับเรา มาเป็นกำลังใจ และมาอยู่เป็นเพื่อนยามหวั่นไหวค่ะ
12 พฤศจิกายน 2547 14:03 น. - comment id 368837
เพราะครับ ขอให้พี่ฤกษ์ สู้ ๆ นะครับ ผมเองก็เคยเป็นโจร เหมือนกัน ตอนนี้ก็เลย อย่างว่า เรื่อยเปื่อย
12 พฤศจิกายน 2547 14:43 น. - comment id 368858
อิอิ โจรๆอย่างเราจะหวังของสูงเลยไม่ได้เลยรึไงขอรับ อิอิ ... โจรก็มีหัวใจนะ 555
12 พฤศจิกายน 2547 17:00 น. - comment id 368988
ดอกฟ้า... อืม..ม่ายเคยเห็นแฮะ...ดูแถวตลาดดอกไม้ที่สวนจตุจักรม่ายเห็นมีเลยนี่นา....ต้นเป็นแบบไหน...ดอกสีอารายหนอ.... มือโจรเคยเห็นค่ะ...ลงข่าวออกบ่อย... มาแซวจะหัวแตกมะเนี่ยเรา....อิอิ... รีบปายดีกว่าเรา....เจ้าของบ้านแยกเขี้ยวแล้วววว
12 พฤศจิกายน 2547 19:23 น. - comment id 369032
แม้นคราใดใจเธอพร่ำเพ้อหา ให้นำพาในจิตคิดหวั่นไหว ความสำเร็จแห่งนักสู้อยู่ที่ใจ เหตุอันใดท้อแท้ไม่แน่นอน อันชาติเชื้อชายชาญต้องหาญสู้ ผิดเป็นครูมองเห็นเป็นคำสอน ความอดทนยิ่งใหญ่ให้สังวรณ์ มิคลายคลอนมั่นคงตรงต่อกัน อุปสรรคขวางกั้นจงฟันฝ่า ต้องทายท้ามุ่งไปไม่โศกศํลย์ หากมัวเกรงสังคมขมขื่นพลัน ตัวเรานั้นสำคัญกว่าสิ่งใด ทุกทุกอย่างวางไว้ในดวงจิต หากเพ่งพิศแยบยลตนสดใส ปรับความคิดพินิจตรองมองเข้าไป นั่นคือใจของเราเท่านั้นเอง.....ฯ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน...นะคะ..ทุกอย่างสำคัญที่ใจตน....สิ่งรอบข้างและสังคมเป็นส่วนประกอบเท่านั้น...ต้องมั่นคงและแข็งแกร่ง...อย่าให้สิ่งอื่นทำร้ายใจตนเอง....เชื่อว่า..คุณทำได้นะคะ....มาเป็นกำลังใจ...ในขณะที่ท้อแท้ค่ะ..... ..
12 พฤศจิกายน 2547 20:19 น. - comment id 369053
มาอ่านนะคะ
12 พฤศจิกายน 2547 21:05 น. - comment id 369079
แวะมาอ่านครับพี่ ทำงานเพิ่งเสร็จ สมองยังมึนงงอยู่ ขออ่านอย่างเดียวนะครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
12 พฤศจิกายน 2547 22:55 น. - comment id 369145
สงสารโจรจังเลยค่ะ
13 พฤศจิกายน 2547 02:30 น. - comment id 369246
5-5-5 มาดูโจร..กลับใจ... สุดยอดเลย..พี่ฤกษ์... อยากรู้จัง..ว่าดอกฟ้า..ของพี่ฤกษ์..น่ะหน้าตา..เป็นยังไง... อิ อิ..พาตำรวจ มาป่วน..บ้านโจร.กลางดึก..
13 พฤศจิกายน 2547 08:39 น. - comment id 369274
อืมมม .. ไม่ว่าสมัยไหน .. คนเราจะรักกัน คบหากันได้ต้องคิดหลาย ๆ เรื่อง .. จะเอาความรู้สึกมาใช้อย่างเดียวแบบในนิยายคงไม่ได้ .. เพราะชีวิตจริง ๆ ไม่ใช่นิยาย .. ที่จะจบอย่างหวานชื่น .. แต่นิยายมักจะเอาความขมขื่นที่เป็นเรื่องจริงไปเขียน .. คุณฤกษ์เลือกที่จะเป็นพระรอง ไม่หวังจะเป็นพระเอก .. อืมมม .. ส่วนมากพระรองจะน่าสงสาร และน่ารัก .. แล้วจะมีนางรองมาให้ได้เมียงมองนะคะ .. อ้อ .. อย่าเป็นเลยค่ะ .. โจรน่ะ .. ตายตอนจบทุกที .. อิอิ ..................................
13 พฤศจิกายน 2547 14:39 น. - comment id 369418
แวะเยี่ยมดอกฟ้า..กลับกัน ถ้าคิดว่าคุณฤกษ์เป็นดอกฟ้าบ้าง..ก็ไม่น่าแปลกนะ..ทำไมเปรียบผู้ชายเราต้องเป็นโจรบ้าง หมาวัดบ้าง เสมอนะ.. สงสัยต้องเรียกร้อง สิทธิบุรุษบ้าง ดีไหมคุณฤกษ์ สวัสดีนะครับ...
13 พฤศจิกายน 2547 20:20 น. - comment id 369621
ดอกฟ้า กับโจรปล้นใจ....ใครน่าสงสารกว่ากันเอ่ย.... งงค่ะ งงตัวเองค่ะตอนนี้อิอิมาป่วนคลายเครียดหน่อยนะคะ.....
3 ธันวาคม 2547 13:53 น. - comment id 382985
ขอบคุณทุกท่านครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
