Something in my life

ไอติมรสต้มยำ

เมื่อใจไม่อยากจะจำ
เรื่องทีทำให้เจ็บ
เมื่อใจไม่อยากจะเก็บ
เรื่องที่เจ็บแล้วต้องจำ
เมื่อใจไม่อยากทน
กับคนที่ทำให้ช้ำ
เมื่อใจไม่อยากโดนกระทำ
ก็ต้องจำต้องเก็บ
บางสิ่งในชีวิตไม่ควรจำ
ถ้ามันทำให้เจ็บ
บางสิ่งในชีวิตก็ควรจะเก็บ
ถ้าเป็นความเจ็บที่น่าจำ
Something in my life
กลอนบทสุดท้ายไม่ได้แต่งเองหรอกนะ จำมาจากหนังสือ
The boy ตั้งแต่ตอนเรียน ม.ต้นโน่น ไม่เคยลืม 				
comments powered by Disqus
  • idaho

    18 พฤศจิกายน 2547 11:08 น. - comment id 372635

    แซ็บอีหลีจังไอติมรสต้มยำ   น่ารักจริงๆด้วย
  • หญ้าคา

    18 พฤศจิกายน 2547 11:12 น. - comment id 372640

    ง่าย ๆ แต่ได้ใจความ
    
    ถึงหลอกมาตามคนอื่นก็เหอะ
    
    แต่อุตส่าห์จำได้ จนอายุเกือบ 40 แล้วเนี่ย
    
    แสดงว่า มีใจชอบกลอนนี้น่าดูเยย อิ ๆ
  • ไอติม

    18 พฤศจิกายน 2547 12:23 น. - comment id 372711

    คุณหญ้าคาเจ้าค่ะ
    ดิฉันอายุยังไม่ถึง 30 เลยเจ้าค่ะ
    อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะแก่เหมือนตัวเองสิ ฮิฮิ
    
    ลอกมาเฉพาะบทสุดท้าย 2 บทแรกคิดเองจ้า
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    18 พฤศจิกายน 2547 12:31 น. - comment id 372716

    บางสิ่งอยากลืมกลับจำ และก็จำไม่มีวันลืมซะด้วย
    
    ***แวะมาทักทายครับ
  • extreme life

    18 พฤศจิกายน 2547 12:38 น. - comment id 372720

    เจ็บแล้วก็ต้องจำและก็พยายามที่จะไม่ทำซ้ำสองเนาะพี่จิ๊บ ^o^
  • เพราะรัก

    18 พฤศจิกายน 2547 20:28 น. - comment id 372964

    
    แวะมากทักทายนะคะเข้าเน็ตไม่ได้อ่ะคะเลยไม่ได้มากทักทายแต่ว่าคิดถึงเสมอนะคะ
    คืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะ
    
    หนึ่งดวงใจที่จะรัก
    หนึ่งดวงใจนี้ที่คิดฝัน
    หนึ่งดวงใจจะเป็นพลัง
    หนึ่งดวงใจนี้คือรักเธอ
  • ชัยชนะ

    18 พฤศจิกายน 2547 21:41 น. - comment id 373013

    จะเก็บหรือจะกำ
    อย่าได้นำความเจ็บมา
    เจ็บใจไม่นำพา
    เดินข้างหน้าอย่าท้อตน
    
    
  • เมกกะ

    18 พฤศจิกายน 2547 22:17 น. - comment id 373043

    พริ้วลมเหนือกระหน่ำรอยช้ำชอก
    รักร้าวยอกแผลช้ำย่ำรอยหมอง
    เจ็บเกินมีแก่ใจไปร่ำร้อง
    น้ำตานองก็รู้อยู่คนเดียว
    
    ช่างโหดร้ายยิ่งนักหนาวรักร้าง
    อาจตานอย่างขัดสนคนแลเหลียว 
    หวังอย่างคนถูกขบฏรักรดเหลี้ยว
    หวังเพียงเสี้ยวได้คืนก็ชื่นใจ 
    
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • ลอยไปในสายลม

    19 พฤศจิกายน 2547 14:35 น. - comment id 373478

    แม้มันเป้นความทรงจำที่ปวดร้าว
    ก็จะจำ 
    ใช่ไหมคะ...
  • ไวยากรณ์ -- ไม่ได้ล็อกอิน

    22 พฤศจิกายน 2547 16:17 น. - comment id 375151

    บางสิ่งในชีวิตก็ต้องทน
    ถ้าเป็นหน ทางให้หายช้ำ
    บางสิ่งในชีวิตควรกระทำ
    ถ้าเป็นคำ ทำให้หายเจ็บ
    
    บางสิ่งในชีวิต ควรลืมเลือน
    ถ้าเป็นคำที่แชเฉือน ที่เคยเก็บ
    บางสิ่งในชีวิตคงไม่เจ็บ
    ถ้ายอมหนาวเหน็บ   ... เพียงลำพัง
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน