จงรับรู้ด้วยว่า ครั้งหนึ่ง คนที่ฉันเกรงใจ รัก และเคารพ และในที่สุด ก็เกลียด ที่สุดนั้น เป็นใคร คนๆนั้นย่อมรู้อยู่แก่ใจเอง จงรับรู้ด้วยว่า ครั้งหนึ่ง คนที่ฉันเกรงใจ รัก และเคารพ และในที่สุด ก็เกลียด ที่สุดนั้น เป็นใคร คนๆนั้นย่อมรู้อยู่แก่ใจเอง วันนึง ฉันได้ขอ สินค้าที่เป็น เครื่องนุ่งห่ม จาก ผู้ใหญ่ที่นับถือคนนึงมาขาย ด้วยความที่คนนั้นเป็นคนมีมารยาท ไม่ก้าวก่าย จึงแนะนำว่า ควรจะติดต่อกับ ดีกคนนึงเพราะ เค้า ทำอยู่ และแล้ว ฉากก็ได้เปิดขึ้น....... ฉันโทรไปหาเค้า และขอสินค้ามาขาย บังเอิญ โชคเข้าข้างเค้าเป็นเจ้าของโรงงานสเวตเตอร์แห่งนึง ลูกน้องเค้าจึงเอาสเวตเตอร์ ซึ่งมีจำนวนมากมาให้ขาย ปีนั้น หนาวถึง หนาวมาก อากาศดี พวกเราขายได้ดี รวมถึง เสื้อผ้าอย่างอื่น สิ่งหนึ่งที่เราขายได้มาก้คือ สเวตเตอร์...... เราเคลียร์เงินให้เค้าทุกอณู.....จนกระทั่ง ด้วยความจำเป็น ฉันต้องหาเงินเพื่อลูก ลูกซึ่งไม่รู้อะไรเลย เรียน ทาน นอน แม้นกระทั่งช่วยแม่ขายของ พวกลูกๆไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ต้องลำบาก เค้าก็ตกลงกับสามีแนว่า มาเป็นหุ้นส่วนกัน เราได้ไม่ถึงหนึ่งในสามของผลประกอบการ เค้าให้เงินมาจัดการ แต่ เมื่อยอดขาย ดีเราก็คืนเงินได้แสน(ขี้ประจิ๋ว)คืนให้เค้าไปแล้ว ทุกอย่าง มีที่มา และที่ไป เค้าเอา คนที่เป็นผู้ใหญ่มานินทาในที่ประชุม ว่าจะไล่ทั้งแผนกของบัญชีออกให้หมด ทั้งๆที่ คนที่มีพระคุณกับเค้า เค้าก็ยังเอานินทา มันอะไร............ ณ ตอนนี้ เค้าก็ยังยืมเงิน คนที่มีพระคุณกับเค้าอยู่ เค้าจะเล่นเกมศ์อะไรกัน ปีแรก เราขายสวตเตอร์ให้เค้าได้ หนึ่งหมื่นห้าพันตัว ยอดขายอื่นประมาณเดือนละ 7แสนบาท ปีที่2 เราขายโปโลที่เค้าขายไม่ได้แล้วได้6000ตัว ยอดขายอื่นประมาณเดือนละ710000บาท พอมาปีที่3เค้าเริ่มมีผู้หญิงคนนึงอยู่ใบหยก2 เค้าสนิทกันมาก เราไม่เอะใจเลยที่เสมียนเก่าของเค้าเคยเตือน ว่า ระวังเค้าจะไปเปิดสาขาที่ประตูน้ำใบหยก2 ก็จะอะไร เมียน้อยรึป่าว เราก็ไม่ทราบที่เค้ากว่ากันมา........ ความที่เราต้องมีความจำเป็นต้องทำ เราไม่อยากเด่น เราไม่อยากดัง เราไม่อยากแข่งกับใคร เราทำ เพื่อความอยู่รอด แต่ ไอ้ที่เรทำมานั้น คนอื่นกลับเห็นเป้นเรื่องอะไรกัน เราไม่แคร์ ปีที่ สาม สี่ และ ห้า เรารู้สึกเหนื่อยท้อ เพราะเค้าป้อนของไปทางใบหยก2หมด ไม่มีใครรู้นอกจากพวกเค้าเอง ก็ที่ไหนล่ะ พระราม3 ที่เล่นเกมส์สกปรก ถามว่า นโยบายมาจากใคร ใครบงการ คนที่มีพระคุณกับเค้าเค้ากลับเอาเราไปนินทาสารพัด ว่าเราบ้าบ้าง ถามว่าเงินทุกบาท ที่ทำมา กับไอ้บ้านที่เค้าพยายามจะสร้าง เป็นคนรวย21ล้านนั้น ผู้ที่บอก วิธีการทำงาน มาจากใคร เค้าปล่อยให้พวกหญิงเลวร้ายมาทำร้ายเราทั้งๆที่เราไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวกับ คนๆนี้มาก่อนเลย มันอะไรกัน............ สภาพที่เป็นอยู่ เค้าไม่เคยเอาเงินที่เค้าได้กำไรมาลงทุน เค้ากลับยืมเงินคนที่มีพระคุณแต่ไปด่าเค้าลับหลัง วันนึง เราจะไม่เป็นคนแฉ........... ไม่มีทาง เราเงียบพอ เราไม่กัดใครข้างหลัง เพราะเราไม่มีเวลา.พอที่จะไปยุ่งกับเรื่องของใคร แต่........ผลที่เค้าทำออกมาจากตัวเค้าเองกับหญิงคนนั้นที่อยู่ใบหยก2....111/127 ก็จะออกมาเองว่า เค้าทีอะไรกัน ตรวจสอบบัญชี เราไม่เคยขายได้วันละ2แสน แต่เค้ากลับให้สรรพากรมาทำเรา ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นคนก่อ เราไม่อยากเป็นหนังหน้าไฟของใคร ที่เราผ่านมา10กว่าปี แล้วยังมาเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้ มันสาหัสมากเกินพอแล้ว ได้โปรดอย่าทำอะไรให้มากกว่านี้เลย ไอ้เงินชาวบ้านน่ะนะ เราไม่สนหรอก เราสนแต่ว่า ผลประกอบการ มันมาจากยอดขาย ยอดขายดีขึ้นอยู่กับ สินค้าที่ขายได้ แล้วไอ้สินค้าที่ขายได้ ขึ้นอยู่กับ การได้สินค้ามา หากไม่ได้มาจะขายได้อย่างไร คุณเคยสนใจอะไร กับไอ้แค่ห้องแถวเล็กๆห้องนึงซึ่งคนๆนึงพยายามแล้วพยายามเล่า ได้โปรดเข้าใจ..........เราเกิดมาจากต่างถิ่นกัน ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกัน ได้โปรดอย่าทำร้ายกัน โดยไม่เอาใจใส่ ว่า ทางเค้าจะให้อะไรเรา ของมาเท่าไหร่ พวกทางพระราม3เคยบอกเรามั้ย ให้เราไปดู ดูแล้วขอไปขายให้มั้ย นอกจาก คุณจะอยู่ในเหตุการณ์ ที่ นั้น พวกเค้าถึงไม่กล้าทำไร นี่คือ การที่คุณทำร้าย คนที่ไม่มีทางสู้ เป็นคนที่เป็นมนุษย์หน่อย อย่า เป็นคน ที่ไม่ได้เป็นมนุษย์
ทรายกะทะเล 29 พ.ย. 2547 12:17 น. - ID 66521 
797
4
0
29 พฤศจิกายน 2547 12:37 น. - comment id 380344
อย่าไปเกลียด จงนิ่งเท่านั้น เพราะ ความรู้สึกโลภโกรธ หลงเป้นบาป
29 พฤศจิกายน 2547 12:49 น. - comment id 380352
เดี๋ยวนี้กรรมมันติดจรวด ไม่ต้องรอให้เห็นชาติหน้าหรอก
29 พฤศจิกายน 2547 13:39 น. - comment id 380400
หน้าส่วนตัว
ครับระบายออกมาให้หมดครับแล้วปัญญาจะเกิดขึ้นเอง ธุระกิจการค้าแบบนี้แหละครับคนมีเล่ห์เหลี่ยมมากย่อมกลืนกินคนที่ซื่อเป็นเหยื่อเสมอมา เป็นหลักธรรมของการค้าขายหากปราศจากเล่ห์เหลี่ยมในธุระกิจนี้ควรจะปล่อยวาง หรือไม่คุณทำเองโดยตัวคนเดียวบริหารงานด้วยตัวเองอย่ามีหุ้นส่วน เพราะยากจะคนไว้ใจยากแม้แต่พี่น้องคลานกันมา จงเชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ จงฟังในสิ่งที่ควรฟัง การกระทำต้องเชื่อมั่นในตัวเอง เป็นหลักความจริงของธุระกิจนี้ครับ ให้คุณไปพิจารณาเอาเองนะครับ
แก้วประเสริฐ.
29 พฤศจิกายน 2547 14:06 น. - comment id 380427
เกลียดนักพวกทำนาบนหลังคน และยืมจมูกคนอื่นไปหายใจเนี่ยะ -_- เป็นกำลังใจให้นะครับ
30 พฤศจิกายน 2547 00:13 น. - comment id 380823
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ และขอให้กิจการที่ทำ จงมีรายได้เหมือนถูกรางวัลพิเศษเลย ขายดีแบบเทน้ำเทท่านะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
