ที่รักจ๊ะ ที่รักจ๋า อยากบอกว่าคิดถึ๊งคิดถึง มามะ อย่ามาทำหน้าบึ้ง พี่คิดถึงเจ้ายาใจ มาให้พี่หอมแก้มหน่อย มามะเจ้ากลอยใจจ๋า ทุกครั้งที่ห่างขวัญตา ใจพี่แทบบ้าลงแดง โอ้เจ้ายอดรักของพี่ มามะคนดีให้พี่กอด จะคลอเคลียพร่ำพลอด อยู่ตลอดไม่ห่างหาย จะกกกอดแม่พุ่มพวง ให้แดดวงทรวงสะท้าน จะชดเชยเมื่อวันวาน ที่ทิ้งจอมขวัญคอยรอ เอียงหูมาสิจ๊ะ พี่จะกระซิบบอก จากนี้จะไม่ช้ำชอก พี่จะบอก รัก ทุกวัน จะแนบเนื้อนอนหนุน อกอุ่นอุ่นเนินเนื้อนิ่ม ขอจูบไล้ประไพพริ้ม แม่อกอิ่มของพี่ยา
6 มกราคม 2548 15:05 น. - comment id 400674
??? เพ้ออะไรเนี่ยคะ หรือเมื่อคืนฝันดี งงค่ะคุณรดาเนี่ยทำให้สับสนแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนเพ้อบ้างดีกั่ว
6 มกราคม 2548 17:07 น. - comment id 400763
ฮือ..มาเพ้อด้วยคน คนอะไรเพ้อได้น่ารักน่าชัง น่าจับมาตีก้นเสียบ้าง ช่างซุกซนเสียเหลือเกิน เฮ๊อ..ไปหายาลมกินหน่อย คนแก่หัวใจจะวาย เอิ้ก..
6 มกราคม 2548 19:16 น. - comment id 400835
แอบคิดเพียงเบา เบา แต่พอเห็นรูปแล้ว... O_o !!
6 มกราคม 2548 20:21 น. - comment id 400899
มาช่วยส่งความคิดถึงนะคะพี่จ๋า ไปแระคะ
6 มกราคม 2548 21:53 น. - comment id 401003
รักใครให้เอ่ยปาก เขินกระดากอาจต้องอด ทีท่าอย่าประชด ต้องสดสดเหมือนบทกลอน
6 มกราคม 2548 23:28 น. - comment id 401083
เป็นเอามาก... เฮ้อ..
7 มกราคม 2548 10:45 น. - comment id 401239
หง่า ...... อิอิ มาแอบอ่านนะคะ พี่รดา ดีค่ะ .... แต่เกิดอาการ สับสน เหมือนพี่ปรายอ่ะ เฮ้อ .... แต่ไม่ต้องใช้ยาลมนะคะ ยางม่ายแก่ 5555