ที่รักจ๊ะ ที่รักจ๋า
อยากบอกว่าคิดถึ๊งคิดถึง
มามะ อย่ามาทำหน้าบึ้ง
พี่คิดถึงเจ้ายาใจ
มาให้พี่หอมแก้มหน่อย
มามะเจ้ากลอยใจจ๋า
ทุกครั้งที่ห่างขวัญตา
ใจพี่แทบบ้าลงแดง
โอ้เจ้ายอดรักของพี่
มามะคนดีให้พี่กอด
จะคลอเคลียพร่ำพลอด
อยู่ตลอดไม่ห่างหาย
จะกกกอดแม่พุ่มพวง
ให้แดดวงทรวงสะท้าน
จะชดเชยเมื่อวันวาน
ที่ทิ้งจอมขวัญคอยรอ
เอียงหูมาสิจ๊ะ
พี่จะกระซิบบอก
จากนี้จะไม่ช้ำชอก
พี่จะบอก รัก ทุกวัน
จะแนบเนื้อนอนหนุน
อกอุ่นอุ่นเนินเนื้อนิ่ม
ขอจูบไล้ประไพพริ้ม
แม่อกอิ่มของพี่ยา
6 มกราคม 2548 15:05 น. - comment id 400674
??? เพ้ออะไรเนี่ยคะ หรือเมื่อคืนฝันดี งงค่ะคุณรดาเนี่ยทำให้สับสนแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนเพ้อบ้างดีกั่ว

6 มกราคม 2548 17:07 น. - comment id 400763
ฮือ..มาเพ้อด้วยคน คนอะไรเพ้อได้น่ารักน่าชัง น่าจับมาตีก้นเสียบ้าง ช่างซุกซนเสียเหลือเกิน เฮ๊อ..ไปหายาลมกินหน่อย คนแก่หัวใจจะวาย เอิ้ก..

6 มกราคม 2548 19:16 น. - comment id 400835
แอบคิดเพียงเบา เบา แต่พอเห็นรูปแล้ว... O_o !!

6 มกราคม 2548 20:21 น. - comment id 400899
มาช่วยส่งความคิดถึงนะคะพี่จ๋า ไปแระคะ

6 มกราคม 2548 21:53 น. - comment id 401003
รักใครให้เอ่ยปาก เขินกระดากอาจต้องอด ทีท่าอย่าประชด ต้องสดสดเหมือนบทกลอน

6 มกราคม 2548 23:28 น. - comment id 401083
เป็นเอามาก... เฮ้อ..

7 มกราคม 2548 10:45 น. - comment id 401239
หง่า ...... อิอิ มาแอบอ่านนะคะ พี่รดา ดีค่ะ .... แต่เกิดอาการ สับสน เหมือนพี่ปรายอ่ะ เฮ้อ .... แต่ไม่ต้องใช้ยาลมนะคะ ยางม่ายแก่ 5555
