วันหยุด สุดสัปดาห์ ในครานี้ เพื่อนแสนดี ที่น่ารัก มาชักชวน เดินนำเที่ยว เปิดตา พาชมสวน ร้องคร่ำครวญ อยากหาปลา มาข้างกาย ในตอนบ่าย คล้ายเคลื่อน เกลื่อนผู้คน ฝ่าฝูงชน เข้าชม สัตว์หลากหลาย มีสัตว์บก สัตว์น้ำ ตั้งมากมาย วางเรียงราย ริมทาง ช่างน่าดู ท่านเดินดุ่ม สุ่มหา ปลาหลากสี อยากจะมี เพื่อนใหม่ ไว้ในตู้ ให้ว่ายวน ว่ายเวียน เคียงกันอยู่ เรียงเป็นคู่ ดูเพลิน เจริญตา ปลานกแก้ว สีแดง แรงไปไหม ว่ายว่องไว ไล่ไม่ทัน มันหรอกหนา ตัวน้อยน้อย กว่าจะโต ใช้เวลา อีกนานกว่า จะเติบใหญ่ ให้ได้ยล ปอมปาดัว ตัวงาม ยามต้องแสง เป็นสีแดง แปลงเปลี่ยน ได้ทุกหน เมื่อพลิกตัว กลายเป็น สีฟ้าหม่น สีปะปน แวววาว ช่างน่าดู แต่เจ้าปอมฯ เลี้ยงยาก ไม่อยากยุ่ง ต้องกินกุ้ง ไรแดง มันแพงอยู่ อีกขยัน เปลี่ยนน้ำ ให้โฉมตรู ต้องคอยดู แลเธอ เสมอชีวิต จนเย็นย่ำ เริ่มค่ำ ตลาดวาย ปลาที่หมาย เล็งไว้ มันมีผิด นั่นไม่ดี นี่ไม่ได้ ดั่งใจคิด เลยสะกิด พี่ท่าน ช่างรวนเร แล้วเหลือบเห็น ปลาเป็น ชื่อสิงโต หน้าตาดู โอ้โห ช่างโก้เก๋ อัปลักษณ์ หักบู้ ดูเกเร แม้ขี้เหร่ แต่มาดเท่ห์ แหมถูกใจ เลยตกลง รับเอา ไปเลี้ยงดู จะอุ้มชู กล่อมถนอม ออมชอมไว้ คอยปรนเปรอ ปรนนิบัติ ทุกสิ่งไป เฝ้าลูบไล้ ทุกเช้าค่ำ ฉ่ำฤดี แล้วขึ้นรถ บขส. ตรงข้างทาง เอาปลาวาง ไว้แทบเท้า ไม่มีที่ ไม่เป็นไร นะเจ้า โฉมฤดี อยู่ตรงนี้ รับรอง จะปลอดภัย.. แล้วก็หลับ พับไป ด้วยความเพลีย เหนื่อยเพราะเสีย หยาดเหงื่อ หมดแรงไร้ ความช่างเลือก รวนเร และหลายใจ (อย่าคิดมาก..กลอนพาไป..) น้ำลายไหล ย้อยหยด สลดฤทัย.. ถึงแล้วท่าน เราปลุก ด้วยหวังดี.. เพื่อนเร็วรี่ รีบรุด มุดข้างท้าย ลงจากรถ เอ..อะไร มันขาดหาย ว๊าย..ต๊ายตาย ลืมได้ เจ้าสิงโต... ..................................................................... อุตส่าห์ฝ่าฝูงชน ไปกะท่านทั้งวัน... กว่าจะเลือกได้... สุดท้าย...อดหมดทุกตัว... นี่แหละ ... โบราณว่าไว้... เลือกนักมัก...ตายแหน่...ตายแหน่... 5555555555555555555 .....................................................................
keekie 22 ม.ค. 2548 11:24 น. - ID 69762 
3785
8
0
22 มกราคม 2548 12:26 น. - comment id 410957
แวะมาอ่านงานครับผม..ผมเลี้ยงอยู่ตัวหนึ่งเป็นหัววุ้นโดดเดี่ยวอยู่ในตู้ปลาทุกวัน...
22 มกราคม 2548 12:38 น. - comment id 410968
-*ปลานกแก้วปลานกเขาขันในตู้ แลมองดูก็งามตามสีสัน จะซื้อใส่ตู้เลี้ยงพร้อมเพียงพลัน แต่เลือกกันแล้วไม่มีตังค์ซื้อเอย-*
22 มกราคม 2548 15:04 น. - comment id 411044
เขียนผูกเรื่องต่อ ครานั้นสาวนางหนึ่ง เห็นสิ่งซึ่งแปลกตา เอ๊ะอะไรนั่นหนา สิงโตมานี่ได้ไง คิดแล้วจึงกอบเก็บ ตัดคมเล็บเสริมสิ่งใส ในที่สุดรู้ไหม โลกทั่วไปจำสิงโต แล้วจึงเปลี่ยนบทบอก อย่าช้ำชอกหรือโยกโย้ รักใสเป็นกิโล มาออบโอ๋สิงโตนะ
22 มกราคม 2548 18:23 น. - comment id 411104
นึกว่า เลี้ยงสิงโต ตกใจหมด
22 มกราคม 2548 20:49 น. - comment id 411206
จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ เคยเลี้ยงปลากัดไว้ตัวนึง ชื่อไอ้แสบ ค่ะ เอาไว้กัดกับเด็กผู้ชายแถวบ้าน ไอ้แสบ ชนะรวด ไล่ตัวอื่นจน หัวซุกหัวซุน ซอนย่าได้ตังค์มากินขนม ร่วมร้อย เลยค่ะ ตั้งแต่เลี้ยงไอ้แสบ เลี้ยงได้เกือบปีมันตาย เสียใจมากกกก ร้องไห้เป็นวัน หลังจากนั้นไม่เลี้ยงอะไรอีกเลย เพราะกลัวผูกพันธ์ พอมันตายแล้วมานั่งเศร้า นี่พูดแล้วยังคิดถึงไอ้แสบอยู่เลยค่ะ
23 มกราคม 2548 00:07 น. - comment id 411344
คุณกี้..ซ้ำสัมผัสบังคับหลายจุด. ใช้เสียงสั้นยาวด้วย..ฤทัย-ท้าย..จับผิด... ตาต่อไปไหนแล้ว ไม่ดูพวกเลย..เขียนอย่างนี้ต้องให้รางวัลซะมัง..ไว้จะไปล้มทับค่าก๊วยเตี๋ยวเรือที่กรุงเทพฯ...สวัสดีครับ..
23 มกราคม 2548 00:10 น. - comment id 411348
มาชมผลงานครับ
23 มกราคม 2548 01:17 น. - comment id 411403
หน้าส่วนตัว
..เลือกนักมัก...ตายแหน่...ตายแหน่... อิอิอิ..
..เรน ..อ่านแล้วขำ .. มากด้วยดิคะ ..
23 มกราคม 2548 02:06 น. - comment id 411417
ผิดที่ผมอีกแระ เอาน่า เขามือใหม่ครับได้ข่าวว่าเขียนไว้นานแล้ว ชี้แจงไปแล้ว คุณ กีกี้ก็ลงไปแล้ว เอางี้เจ้าของบ้านให้โอกาสเขียนอีกที ครานี้ไม่มีไม้มะยม เอาไม้หน้าสามไปแทนน่ะ (5555) อ่านออกเสียงเวลาเขียนจะได้รู้ว่ายังไงน่ะครับ พยายามต่อไป
23 มกราคม 2548 10:00 น. - comment id 411459
ถ้าเขียนได้ดี...มีรางวัลละป่าวคะ.. จะได้รีบเขียนเล้ยยยยยย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
