เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งโดดเดี่ยว ตัวคนเดียวเที่ยวท่องล่องทั่วหล้า หยิ่งนิดยโสหน่อยร้อยศรัทธา แกร่งและกล้าในกรอบความบอบบาง หลายเวลาอ่อนล้าน้ำตารื้น ทั้งหลับตื่นในความชืดมืด-สว่าง เสาะแสวงหาดวงไฟฉายส่องทาง ความอ้างว้างหนาวร้อนเก็บซ่อนไว้ เพื่อเชิดชูศรัทธาแห่งหน้าที่ ยิ้มที่มีซ่อนรสกำสรดไหม้ น้ำตาไหลย้อนตกในอกใจ จะมีใครรู้เห็นความเป็นมา อีกทั้งความเป็นไปในวันพรุ่ง จะมีรุ้งงดงามที่ถามหา หรือว่างเปล่าให้สองเท้าก้าวจากลา เดินเชิดหน้าโดดเดี่ยวและเดียวดาย เพื่อดำรงความเป็นคน...เพื่อค้นพบ เริ่มเพื่อจบ-จบแล้วเริ่มเพิ่มขยาย คนเดินดินธรรมดาที่ท้าทาย แบกความคล้าย...มาเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนเธอ มิได้แกร่งได้กร้านปานหินผา ธรรมดาเหมือนซ้ำซ้ำสม่ำเสมอ ทระนงในศักดิ์ศรีที่เลิศเลอ คงจะเจอหากเธอเหงา....จะเฝ้ารอ
มารแมงมุม 22 ม.ค. 2548 21:27 น. - ID 69794 
1689
14
0
22 มกราคม 2548 21:28 น. - comment id 411239
บทแรกเอามาจากงานเก่าที่เคยเขียนนิยามตัวเองค่ะ แล้วมาแต่งเพิ่ม มาฝากกันอ่านนะคะ
22 มกราคม 2548 23:02 น. - comment id 411298
สวย ๆ ๆ ๆจริง ๆ ๆ ค่ะ ชื่นชมค่ะ
22 มกราคม 2548 23:52 น. - comment id 411322
ผมตอบเป็นกลอน ไม่ทันจริงๆ..แต่ก็ชอบมาอ่านกลอนที่เขียนได้สวยงาม.. ต้องบอกว่า ฝีมือการเขียนของคุณ อยู่ในอันดับต้นๆ ของวงการกลอนในโลกเนต ที่ผมสัมผัสมา..แต่เป็นความเห็นส่วนตัวของผมนะครับ..เพราะคนเรา ยากนักที่จะชอบอะไรเหมือนๆกัน แต่ผมชอบกลอนที่อ่านง่าย และสวยงามแบบนี้ ไม่กระด้างเกินไป..และ เรียบเรียงทุกอย่างได้ดี สวัสดีครับ..
23 มกราคม 2548 00:06 น. - comment id 411343
มาชม มารแมงมุมครับ อ๋อที่ไหนไปนานสงสัรออยู่แน่ ๆ เลย
23 มกราคม 2548 00:38 น. - comment id 411380
หน้าส่วนตัว
..ไพเราะ .. และงดงาม.. อย่างที่คุณลุงว่าด้วยดิคะ ..
..
เฮ้ อ !!.. มัยร่า .. เรน ..ต้องอิจฉา ..คุณด้วย..นา..
23 มกราคม 2548 01:38 น. - comment id 411412
ไพเราะมากขอรับ
23 มกราคม 2548 09:32 น. - comment id 411453
ฉันยังหวังวาดฝันในวันเหงา ฝันว่าเราเคียงข้างไม่ห่างเหิน แล้วความจริงที่ใจได้เผชิญ เราต่างเดินเดียวดายตะกายดาว แค่ปลอบใจให้กันวันละหน ฟังเสียงบ่นสักหน่อยค่อยคลายหนาว แค่สบตากันบ้างเป็นบางคราว ทุกปวดร้าวรับรู้แม้อยู่ไกล
23 มกราคม 2548 13:53 น. - comment id 411554
ก็สร้างฝันวันเหงาหว่างเราสอง อาจมิต้องใกล้ชิดสนิทสนม แต่รับรู้ห่วงใยในอารมณ์ คอยชื่นชมชิดใกล้มิไกลกัน สุดขอบฟ้ากว้างใหญ่ส่งใจถึง คำรำพึงห่วงหาเวลาฝัน เชื่อมความรักต่อสายใยสัมพันธ์ นิจนิรันดร์ไม่เลือนจากเพื่อนเอย..
23 มกราคม 2548 17:35 น. - comment id 411634
คุณดาหลา ปะการัง ขอบคุณค่ะที่มาอ่าน คุณผู้เฒ่า...โง่งม รับคำชมพลันเขินสะเทิ้นขวัญ ทุกคืนวันเขียนกลอนตอนงานว่าง เขียนแทรกงานเพื่อเสริมเติมต่อทาง เขียนเล่นบ้างจริงบ้างในบางวัน ยังต้องหัดอีกมากเพื่อฝากชื่อ จึงขอถือโอกาสนี้...ที่ฝากฝัน ฝากผลงานในห้องนี้...ที่ผูกพัน เน้นตัวฉัน...ชื่อไม่หวาน มารแมงมุม อ่านที่คุณเขียน ก็ดีใจค่ะ ใจปิตินัก ช่วงไหนอยากเขียนกลอนก็จะเขียน ได้เรื่อย ๆ บางช่วงจะเขียนไม่ได้เลย จะพยายามมาวางบ่อยๆหากมีกำลังใจและดอกไม้รอเช่นนี้ คุณแม่จิตรคะ ที่หายไปเพราะงานหนักค่ะ และเป็นคนที่วางงานแล้วไม่ค่อยได้ตาม ทำอะไรแบบตามสบาย... จะพยายามเข้ามา คุณเรนคะ อย่าอิจฉาแมงมุมเลยค่ะ ที่ชมนั้นยินดีค่ะ คุณเพื่อน1 และเพื่อน2 อ่านสำนวนปุ๊บรู้เลยว่าเพื่อนคนไหน มีบทนี้ตอบอาจจะยาวไปนิด เคยวาดฝันจนเลิกวาด..ขาดจากฝัน เราไกลกันเกินกว่าตามองเห็น เราจากกันตอกย้ำความจำเป็น ทุกข์ทนเช่นคนยากไร้ขาดไฟเติม มีคำพูดปลอบใจยิ่งได้เจ็บ เกินจะเก็บคนเก่า...ความเหงาเพิ่ม ไม่อยากย้อนสนทนาภาษาเดิม อยากจะเริ่มชีวิตใหม่...ตอนไกลกัน ฉันไม่กล้าวาดฝันในวันนี้ ฉันไม่มีเยื่อใย...และไฟฝัน ฉันมีแต่อดีตเน่า...เศร้ารำพัน ฉันรู้ทันในบ่วงเธอลวงมา กับคำหวานฟังฉันบ่นจนคลายหนาว ดับดวงดาวแห่งความรักพักเถิดหนา แม่น้ำปิงไหลล่อง...ท้องธารา เจ้าพระยาแยกรังสิต...ไม่ชิดกัน แค่ขอบฟ้านพบุรีศรีเวียงพิงค์ ขอบฟ้านิ่งที่เมืองบัว...ชั่วความฝัน ทิ้งเศษเถ้าความหลังครั้งผูกพัน เธอกับฉัน..แค่เพื่อน...ไว้เตือนจำ
23 มกราคม 2548 19:21 น. - comment id 411654
ต้องบอกว่า เพื่อนสอง..ก็คือเพื่อนอีกคน..เพราะว่า ไม่ได้อยู่เชียงใหม่..
23 มกราคม 2548 19:53 น. - comment id 411669
คุณเพื่อน2 ขออภัยผิดพลาดเพราะคาดผิด อาจจะทำให้เสียมิตรคิดไม่ถึง แมงมุมมีเพื่อนมากมายให้คำนึง ความลึกซึ้งอาจลดน้อยถอยลงไป เพื่อนสองจ๋าแมงมุมกลุ้มใจนัก ที่เอ่ยทักคนผิดคิดแก้ไข กระซิบเอ่ยเบาเบา...โปรดเข้าใจ คนที่ไหนใช่เชียงใหม่...ไม่เคยลืม
23 มกราคม 2548 22:33 น. - comment id 411807
ถึงตัวห่าง แต่ใจ นั้นใกล้ชิด แนบสนิท สี่ห้อง ฟ้องเกินเพื่อน ฝากบทกลอน อ้อนวาจา มาย้ำเตือน ว่าไม่เลือน สัมพันธ์ มั่นในใจ จะดูแล ห่วงใคร ก็ไปเถิด ตายแล้วเกิด ชาติหน้า หรือชาติไหน อย่าประสบ พบกัน อีกต่อไป ขอลาไกล เหตุผลนั้น ฉันเจ็บเป็น !! ......................................... คำหวานที่หว่านไปทั่ว .. ถ้าเป็นสิ่งของ .. จะขว้างลงพื้นแล้วเหยียบให้จมดิน ..
23 มกราคม 2548 22:53 น. - comment id 411821
ขอโทษนะคะ คงจะเป็นคนไร้ค่าจริงๆ นี่กำลังคุยกับใคร งง คำหวานที่หว่านไปทั่ว .. ถ้าเป็นสิ่งของ .. จะขว้างลงพื้นแล้วเหยียบให้จมดิน .. หยาบคายมาก สำหรับคนไม่รู้จักกันค่ะ กล้าพูดว่าไม่รู้จัก หากคุณจะอยู่ในเงามืด หรือกลอน กับคำที่เอ่ยนี้จะหมายถึงคนอื่น มารแมงมุมมาเล่นห้องนี้แบบที่เรียกว่าไม่รู้จักใคร โดนแบบนี้เข้าก็มึนเลย
23 มกราคม 2548 23:11 น. - comment id 411833
ต้องขอโทษคุณมารแมงมุม .. แค่มาขอยืมพื้นที่ระบายเท่านั้น .. อ่านกลอนของคนที่มาคอมเม้นแล้วกระทบใจ .. ไม่มีเจตนาใด ๆ ให้คุณมึนเลย ขอโทษอีกครั้ง ..
23 มกราคม 2548 23:16 น. - comment id 411839
รับทราบค่ะ เลิกมึน ตกใจมากกว่าด้วยค่ะ ว่ามีโจทก์แถวนี้ด้วยหรือไร เอ๊ะ..ชักสงสัย ความเห็นไหนหนาที่คอมเม้นท์แล้วกระทบใจ จะใช่อันเดียวกับที่มองเห็นหรือเปล่า
24 มกราคม 2548 00:04 น. - comment id 411877
น่าค้นหาตัวตน เริ่มเพื่อจบ จบแล้วเริ่ม ถูกใจจัง ไม่มีอะไรผูกพันชอบ ต้องค้นหา อิอิ
24 มกราคม 2548 03:43 น. - comment id 411921
เยี่ยมจริงๆ...ผลงานงาม...ความคิดดี มีสาระ....อักขระสวย...สำเสียงไพเราะ... เพราะทุกบท...อรรถรสดี... แคร์ขอชื่นชมจากใจจริง..ค่ะ
24 มกราคม 2548 09:17 น. - comment id 411987
คุณฤกษ์คะ เริ่มเพื่อจบ-จบแล้วเริ่ม เพิ่มความหมาย ใช่ท้าทายไร้ผูกพัน..ไร้ปัญหา คนสองคนคบกัน...ฝ่าฟันมา หลายเวลาอาจกระทบกระเทือนกัน ไม่เข้าใจหยุดฟังนั่งนับหนึ่ง. พอนับถึงสิบได้ไม่หุนหัน เริ่มเพื่อจบปัญหาสารพัน จบแค่นั้นเริ่มรักใหม่ได้ทันที อย่าค้นหาว่าสัมพันธ์ไร้พันธะ วางนัยยะครรลองต้องวิถี แม้เป็นมารก็ยังเน้นเป็นคนดี กุลสตรี...ต่อท้ายชื่อ..ให้ลือชา มิใช่พวกคอยเศษเนื้อที่เหลือซาก ที่เค้าฝากทิ้งไว้ในบอร์ดหนา เขียนบทกลอนด้วยใจ...ให้อ่านมา คงรู้ว่าแมงมุมซื่อและถือตัว (อยากใส่อมยิ้มค่ะ แต่หาไม่ได้) คุณcarot คะ ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม
24 มกราคม 2548 09:40 น. - comment id 411999
เพิ่งกลับมาค่ะ .. ไปใต้โน้น เชียวค่ะ .. แหะ แหะ หอบแฮ่ก แฮ่ก .. มาปฏิบัติภาระกิจหลังจากย่องไปดู น้ำ ฟ้า ป่า ภูเขา มาซะชื่นใจ .. แอบมาอ่านกลอนงาม ๆ และก็ภาพสวยๆ อัลมิตราชอบนะ ภาพสวยๆ หมวยๆสวยๆ เหมือนตัวเองชอบกล ( ๕๕๕ ) .. :) เอาอมยิ้มที่คุณฤกษ์ทำหล่น มาอิ๊บอั๊บ ดีกว่า ค่ะ
24 มกราคม 2548 13:26 น. - comment id 412123
คุณอัลมิตราคะ หน้าผมม้านี่มารแมงมุมตัวจริงเลยค่ะ อิอิ เว้นแต่ไม่หมวย..อิ๋มและเซ็กส์ ผมม้า หน้าเหมือนน้องแมวและใจร้ายแบบนางมาร ท่าคุณอัลมิตราจะสวย อยากยลโฉมค่ะ
24 มกราคม 2548 14:16 น. - comment id 412148
แวะมาอ่านงานครับผม..ยอดเยี่ยมครับ
24 มกราคม 2548 22:16 น. - comment id 412462
เป็นฉันในวันนี้ ใช้ชีวีไร้จุดหมาย ยากแท้แปรเปลี่ยนกลาย เสริมลวดลายให้สาวหลง
25 มกราคม 2548 00:53 น. - comment id 412542
ขอบคุณคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ค่ะ คุณชัยชนะคะ ลวดลายนั่นสาวกลัวไม่มัวหลง สาวจะงงต้องเสริมใจให้ผ่องศรี เอาใจไปแลกใจ...ได้พอดี หอบไมตรีไปฝากสาวคราวมาเยิอน เป็นตัวฉันวันนี้ที่ดีแน่ อย่ายอมแพ้ปล่อยใจไปทางเถื่อน คนเร่ร่อนไร้จุดหมาย...คล้ายเลอะเลือน มาเป็นเพื่อนกันเถิด...เปิดไมตรี
31 มกราคม 2548 12:42 น. - comment id 413725
ทิกิอ่านอย่างสงบ..ประสบคำ เคยหวานล้ำ อย่างคุณ...เคยอุ่นค่า มารแมงมุม...มาขยุ้ม...บนหลังคา ให้แสนสั่น...หัทยา..คราพบกัน สวัสดีค่ะ มาอ่านแล้วลืมลงชื่อ ตามพฤติกรรม...ไม่เปลี่ยนไป๋แน่นอนค่ะ อิอิ ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
