......ปลงเกศาปลิวสยายเกลื่อนปลายบาท ...ขอนิราศโลกิยปะทะถม ...ริดสลัก..ภักดิ์....สวาทสิ้นขาดปม ...สู่ภิรมย์ห้วงมรรคา..ธรรมาธร
...สียะตรา.. 27 ม.ค. 2548 13:02 น. - ID 70090 
1073
5
0
27 มกราคม 2548 16:29 น. - comment id 415787
แสงธรรมนำชีวี ^o^
27 มกราคม 2548 21:08 น. - comment id 415868
อ่านในบาทแรก...ทำให้คิดถึง *มะเมี๊ยะ* ขึ้นมาทันทีเลยค่ะ เคยคิดเหมือนกันว่า...อยากจะเขียนถึงสาวล้านนาสมัยก่อน ที่มีวัฒนธรรมไว้ผมยาวเกล้าเป็นมวย และ...จะสยายผมเพื่อเช็ดบาทของผู้เป็นที่รักยิ่ง แต่ก็อยากอ่านพี่เขียนเรื่องนี้เหมือนกันนะคะนี่ ........................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
27 มกราคม 2548 21:14 น. - comment id 415875
ดีค่ะ
28 มกราคม 2548 09:00 น. - comment id 416029
แวะมาอ่านครับ
28 มกราคม 2548 09:51 น. - comment id 416047
ยากจริงหนอ ..ตัดขาด..เครื่องร้อยรัด.. ...
29 มกราคม 2548 15:08 น. - comment id 416616
แต่งเกศายาวสยายสายสิญจ์คล้อง ศีระษะน้องพี่เคียงเผดียงสาร นำสังข์รดใส่กรร่อนลงพาน สู่สถานพิมานแมนแสนภิรมย์ ก็อย่าคิดอะไรบ้างครับ ผมประเภทชอบแต่งลายขัดถนัดนักครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
