๏ ทาง สามแพร่ง วาร ๓ ๏

tiki

๏ ทาง  สามแพร่ง วาร ๓  .
..บรรพ ๑๚
 ๏   วันแห่งความเปลี่ยนแปลง  ...๚ 
         เขาเคร่งขรึมตอบความเมื่อยามเช้า
ใบหน้าเศร้า...เหมือนต้องพราก จากเคหา
ฉันก็รู้ ว่าวันนี้ ..ต้องมีมา
ก็นิ่งเฉยมานานช้า กว่าสิบปี............๗
         มิเคยพรากจากกันมานานนัก
หวนตระหนัก ความสัมพันธ์ นั้นคงที่
เศรษฐกิจ บิดพัง ในครั้งนี้
ทุกข์ล้นปรี่   ท่วมแท้  เกินแก้ทัน..........๘
         เชิญคุณกลับบ้านคุณเสียเถิดนะ
ถึงวาระแยกแปลกอย่าห้ำหั่น
ให้เป็นการแยกดี ศรีสัมพันธ์
เสมือนแค่ เดินห่างกัน บางเวลา..........๙
    ซึ่งผ่านมานานเนิ่นเกินจักนับ
คนเคารพครบครับในทีท่า
มีสามีฉัตรกั้นเกศแต่นานมา
คู่ภัสดายืนนานผ่านเกินบุญ...................๑๐
 
    เกิดเป็นหญิงหยิ่งในศักดิ์ภักดิ์เพริดพร้อม
พ่อแม่นั้นรักถนอมอ้อมโอบหนุน
แต่ลำบากหากคู่เคียงเอียงเซซุน
หลักจึงร่วงชุลมุนวุ่นทุกทาง.....................๑๑
       แม้นว่าได้คู่ดีที่นำหน้า
คงสมค่าเพชรชูรู้ส่งข้าง
แต่หากคู่ไร้ปัญญาพาอับปาง
คิดแรมร้างเกรงถูกอ้างเชิด.โลกา..............๑๒       
     ข้าพเจ้า ผู้เขียนนั้น เขียนไว้ยาวพอสมควร
แต่จำเป็นต้องนำมาลงทีละเล็ก ละน้อย
ด้วย มันมีเหตุ และ ผลอยู่ในการวางบทกลอน
ชุดนี้พอสมควร
คงจะค่อยๆ วางไปทีละตอน ทีละบท ในตอนต่อไปค่ะ
บางเรื่อง อาจกระทบกระเทือน จิตใจใครบางคน
ที่ได้อ่าน หรือ อาจเป็นน้ำตาอันร้าวรานใจใน
อนาคต  ก็เป็นได้...แต่ขอรับรองว่า
          ในความเป็นหญิงหยิ่งในเกียรติ ของตน
ไม่แพ้ชายอกสามศอกคนหนึ่ง...นี้ ....ขอยอมรับ
พิพากษาทุกอย่างโดยดุษณี  เพียงแต่เพลงกรรม
เพลงวิบากกรรมของมนุษย์ในโลกนี้ ยังไม่จบได้
ง่ายดาย ดังนิยาย...มันคงจะสานต่อเนื่องไป
          ขออย่างเดียว สิ่งที่แล้วไปแล้ว ทำให้ก่อเกิด
วิบาก คือ ผลแห่งกรรมที่ข้าพเจ้า ต้องแบกรับไว้  หนักอึ้ง  .
.จนไหล่ลู่นี้ ข้าพเจ้ามิหนีหน้าไปที่ใดทั้งสิ้น ในชีวิตนี้ ..
.มีก็แต่วันลี้ลับโลกไปเสียเท่านั้น
 ด้วยคารวะท่านผู้อ่าน
จารจากใจ เมื่อ ๑๖:๒๐ นาฬิกา 
ขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๓ วันศุกร์
วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช  ๒๕๔๘
ทิกิ_tiki