ปากเอ๋ยปาก ชิมรสหวานมากมากจนชาเฉย แล้ววันหนึ่งที่หวานห่างจากอย่างเคย ลิ้นเจ้าเอยก็เพิ่งรับเพิ่งรู้รส ด้วยชินมาเสียนาน กี่คำเคี้ยวนั้นก็หวานไปเสียหมด ไม่เคยมีรสอื่นมาแทนทด ไม่เคยรับเคยรู้รสอื่นอื่นใด พอห่างหวาน แค่คิดถึงเรื่องวันวานก็ขมไหม้ สะดุ้งเจ็บเหมือนว่าโดนใครจี้ไฟ เพียงก้มหน้าน้ำตาไหล ซ่อนน้ำตา แค่จากหวานแล้วมาจืด ก็แค้นคอกลืนฝืดจนลิ้นปร่า แค่คนหนึ่งที่เคยรักหักใจลา ใยจึงเจ็บจึงปวดกว่าไม่มีรัก ชินหวาน.. ภาพวันวานนั้นปวดดังศรปัก ไม่ชินเลยกับใจที่ไร้รัก ติดในหวานเมื่อมาหัก จึงขมคอ
หมอกจาง 18 ก.พ. 2548 13:59 น. - ID 71375 
1241
4
0
18 กุมภาพันธ์ 2548 14:43 น. - comment id 427530
ฉลองได้หวานจริงค่ะ ทิกิ
18 กุมภาพันธ์ 2548 14:44 น. - comment id 427531
ชอบค่ะ เนียนดี อยากเขียนได้อย่างนี้มั่งจัง
18 กุมภาพันธ์ 2548 20:07 น. - comment id 427658
ชินหวานหวานมานานเพราะดื่มนม ไม่มีขมเพราะนมแสนอร่อย เปรียบกับรักมีหวานข่มปนเข้าหน่อย เป็นบ่อยบ่อยเดี๋ยวก็ชินไปเอง หวานอย่างเดียวก็เลี้ยนสินะ
18 กุมภาพันธ์ 2548 20:19 น. - comment id 427665
รสหวานติดง่าย
18 กุมภาพันธ์ 2548 20:23 น. - comment id 427668
แฮะ แฮะ.. นานเลยกว่าจะแก้ให้พิมพ์ไทยได้น่ะครับคุณทิกิ ขอบคุณครับ alone again อืมม.. ถ้าหวานพอดีๆก็ไม่เลี่ยนหรอกนะ แม่จิตร :) เห็นด้วยๆ เพียงพลิ้ว
25 กุมภาพันธ์ 2548 13:34 น. - comment id 431143
หน้าส่วนตัว
ใจเอ๋ยใจ....
เคยห่วงใยแล้วกลายกลับลับเลือนหาย
ความคุ้นเคยที่ได้รับกลับเปลี่ยนไป
หวานชินใจ ยื่นขมให้ สอนใจชิน.....
ทะเลดาว มาทักทาย หมอกจาง อ่ะค่ะ ^-^ .....
27 กุมภาพันธ์ 2548 08:21 น. - comment id 432009
ขอบคุณครับ ทะเลดาว.. :)
28 กุมภาพันธ์ 2548 21:58 น. - comment id 432859
เฮ...ด้วย (ว่าแต่...เพิ่งจะพิมพ์ได้เรอะ)
1 มีนาคม 2548 10:56 น. - comment id 433010
เครื่องที่ทำงานพิมพ์ได้นานแล้ว ส่วนเครื่องที่บ้านน่ะเพิ่งได้ มีคีย์บอร์ดไทยด้วย เลยดีใจ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
